به گزارش جماران؛ به نقل از هم میهن آنلاین، رویترز در گزارش اختصاصی تازه خود، از رونمایی طرح گنبد آهنین ترامپ در نشستی ویژه در آلاباما خبر داده است و جزئیات جالبی از این طرح را علنی کرده است:
پنتاگون سیستم دفاع موشکی برجسته خود با نام «گنبد طلایی» را شامل چهار لایه—یک لایه مبتنی بر ماهواره و سه لایه زمینی—با ۱۱ سیستم کوتاه‌برد در سراسر آمریکا، آلاسکا و هاوایی برنامه‌ریزی کرده است.
این اسلایدها با عنوان «سریع عمل کن، بزرگ فکر کن!» هفته گذشته به ۳۰۰۰ پیمانکار دفاعی در هانتسویل، آلاباما، ارائه شد و پیچیدگی بی‌سابقه این سیستم را نشان داد که با ضرب‌الاجل بلندپروازانه ۲۰۲۸ تعیین شده توسط ترامپ روبرو است.
برآورد می‌شود هزینه این سیستم ۱۷۵ میلیارد دلار باشد، اما اسلایدها نشان می‌دهند که هنوز عدم قطعیت‌هایی درباره معماری اساسی پروژه وجود دارد، زیرا تعداد پرتابگرها، رهگیرها، ایستگاه‌های زمینی و سایت‌های موشکی مورد نیاز برای سیستم هنوز تعیین نشده است. یک مقام آمریکایی گفت: «آن‌ها پول زیادی دارند، اما هدف مشخصی از هزینه آن ندارند.» تاکنون کنگره ۲۵ میلیارد دلار برای گنبد طلایی در لایحه مالیاتی و بودجه‌ای ترامپ تصویب کرده است و ۴۵.۳ میلیارد دلار دیگر در بودجه پیشنهادی ریاست‌جمهوری ۲۰۲۶ برای گنبد طلایی تخصیص یافته است.
گنبد طلایی که به عنوان یک سپر دفاع موشکی چندلایه برای ایالات متحده طراحی شده، از سیستم گنبد آهنین اسرائیل الهام گرفته است، اما بر اساس جغرافیا و تنوع تهدیدها، بسیار بزرگ‌تر و پیچیده‌تر است.
طبق اسلایدها، معماری سیستم شامل چهار لایه یکپارچه است: یک لایه فضایی برای شناسایی و هدف‌گیری موشک‌ها و هشدار موشکی و همچنین دفاع موشکی و سه لایه زمینی شامل رهگیرهای موشکی، آرایه‌های راداری و احتمالاً لیزرها.
یک نکته غریب، ایجاد یک میدان موشکی بزرگ جدید است که به نظر در میانه غرب آمریکا قرار دارد و برای رهگیرهای نسل بعد (NGI) ساخت لاکهید مارتین است که بخشی از «لایه بالایی» در کنار سیستم‌های THAAD و ایجیس است که آن‌ها نیز توسط لاکهید مارتین ساخته می‌شوند.
رهگیر NGI موشک مدرن شبکه دفاع میانی زمینی (GMD) شامل رادارها، رهگیرها و تجهیزات دیگر است که در حال حاضر سپر اصلی دفاع موشکی آمریکا برای حفاظت در برابر موشک‌های بالستیک بین‌قاره‌ای از کشورهای سرکش محسوب می‌شود.
ایالات متحده سایت‌های پرتاب GMD را در جنوب کالیفرنیا و آلاسکا اداره می‌کند و این برنامه سایت سومی برای مقابله با تهدیدات تازه را نیز به آنچه موجود است، اضافه خواهد کرد.
دیگر موانع فنی که اسلایدها به آن‌ها اشاره کردند شامل تأخیر در ارتباطات در «زنجیره کشتار» سیستم‌ها بود. پیمانکارانی مانند لاکهید، نورثروپ گرومن، RTX و بوئینگ سیستم‌های دفاع موشکی متنوعی دارند.
قابل توجه است که اسلایدها به شرکت ایلان ماسک اشاره نکردند. این شرکت در مناقصه قراردادهای گنبد طلایی همراه با شرکت نرم‌افزاری پالانتیر و تولیدکننده سیستم‌های دفاعی آندوریل شرکت کرده بود.
پنتاگون اعلام کرد که برنامه را «از صنعت، دانشگاه، آزمایشگاه‌های ملی و دیگر نهادهای دولتی برای حمایت از گنبد طلایی» جمع‌آوری می‌کند، اما «عجولانه» خواهد بود که اطلاعات بیشتری درباره برنامه در مراحل ابتدایی منتشر شود.
یکی از اهداف اصلی گنبد طلایی، رهگیری اهداف در مرحله شتاب اولیه آن‌ها است، زمانی که موشک به آرامی و قابل پیش‌بینی در جو زمین صعود می‌کند. این سیستم قصد دارد رهگیرهای فضایی را مستقر کند که بتوانند سریع‌تر موشک‌های ورودی را هدف قرار دهند.
ارائه اسلایدها نشان داد که ایالات متحده «هم رهگیرها و هم قابلیت بازگشت» را پیشاپیش ساخته است، اما هرگز وسیله‌ای نساخته که هم گرمای بازگشت به جو را تحمل کند و هم موشک دشمن را هدف قرار دهد.
آخرین خطوط دفاع که «لایه زیرین» و «دفاع منطقه محدود» نامیده می‌شوند، شامل رادارهای جدید و سیستم‌های موجود مانند سیستم دفاع موشکی پاتریوت و یک پرتابگر «مشترک» جدید خواهند بود که رهگیرهای فعلی و آینده را علیه تمامی انواع تهدیدها پرتاب خواهد کرد.
این سیستم‌های قابل جابه‌جایی به گونه‌ای طراحی خواهند شد که وابستگی به سایت‌های مستقر کاهش یابد و امکان استقرار سریع در چندین منطقه فراهم شود.