به گزارش جماران به نقل از اکونومیست، با نزدیک شدن به اجرای تعرفه‌های 50 درصدی آمریکا بر بسیاری از صادرات هند در اواخر این ماه، تنش تجاری بین آمریکا و هند تشدید شده است.
گزارشی از مجله اکونومیست می‌گوید که این اقدام نه تنها به جغرافیای سیاسی مرتبط است، بلکه به پرونده‌های حساس کشاورزی و دامپروری نیز کشیده می‌شود که در راس آن‌ها بخش لبنیات قرار دارد که محور اختلافات مکرر بین دو طرف است.
نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، در یک سخنرانی آتشین در دهلی نو در 7 اوت اعلام کرد که کشورش «هرگز بر سر رفاه کشاورزان، دامداران و ماهیگیران سازش نخواهد کرد.» این واکنش به سخنان دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر اعمال تعرفه‌های جدید بود و نشان‌دهنده اصرار دولت هند بر دفاع از بخش لبنیات است که نمادی ملی و یک دستاورد سیاسی بزرگ برای دولت ملی‌گرای هند محسوب می‌شود.
هند.. قدرت لبنیات محافظت‌شده با تعرفه‌ها
به گزارش اکونومیست، هند نزدیک به 3 دهه است که بزرگترین تولیدکننده شیر در جهان بوده و حدود یک‌چهارم تولید جهانی را به خود اختصاص می‌دهد. اما تصویر این کشور نزد شرکای تجاری‌اش -به‌ویژه آمریکا- با یک بخش «ناکارآمد، یارانه‌ای، آلوده‌کننده و محافظت‌شده با موانع گمرکی و غیرگمرکی پیچیده» مرتبط است.
میانگین تعرفه‌ها بر محصولاتی مانند کره و پنیر 40 درصد و بر شیر خشک 60 درصد است که تقریباً مشابه سطح حمایتی است که ترامپ به دنبال اعمال آن بر صادرات هند است.
تولید هند متکی به ده‌ها میلیون کشاورز کوچک است، به طوری که 80 میلیون خانوار یک یا چند گاو یا گاومیش دارند، در حالی که میانگین اندازه گله کمتر از 4 راس است، آن هم در مقایسه با میانگین 390 گاو در یک مزرعه آمریکایی.
تعداد مزارع لبنی در آمریکا تنها 24 هزار مزرعه است، در حالی که در هند بیش از 200 میلیون راس دام وجود دارد که بر اساس برآوردهای وزارت کشاورزی آمریکا، 62 میلیون راس آن گاو شیری است.
"انقلاب سفید" بدون اصلاحات ساختاری
«انقلاب سفید» در هند در سال 1970 با هدف افزایش دسترسی به شیر و بهبود تغذیه، با حمایت تعاونی‌های کشاورزی آغاز شد که خرید تولید از کشاورزان را با قیمت‌های ثابت تضمین می‌کردند و در صورت افزایش هزینه‌ها به آن‌ها پاداش می‌دادند.
دولت سال گذشته به جای اصلاح ساختار این بخش، «انقلاب سفید 2.0» را برای افزایش 50 درصدی خرید شیر توسط تعاونی‌ها در طول 5 سال آینده آغاز کرد که این امر اتکا به رشد کمی را به جای کیفی تقویت می‌کند.
به گزارش اکونومیست، با وجود غرور ملی نسبت به این بخش، مقایسه‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که بهره‌وری گاو آمریکایی 7 برابر بیشتر از همتای هندی خود است، که سوالاتی را در مورد سودمندی ادامه حمایت گمرکی شدید ایجاد می‌کند. شاشی کومار، رئیس شرکت لبنیات ارگانیک «آکشایاکالپا» می‌گوید: «مزارع کوچک بدون این حمایت از هم می‌پاشند.»
از «شیر غیر گیاهی» تا ممنوعیت ژنتیکی
اعتراضات مذاکره‌کنندگان آمریکایی تنها به تعرفه‌ها محدود نمی‌شود، زیرا هند واردات بیشتر محصولات اصلاح‌شده ژنتیکی (به جز پنبه) را ممنوع کرده است، و همچنین الزاماتی را برای واردات لبنیات تعیین می‌کند که باید از گاوهایی باشند که با محصولات حیوانی مانند پودر استخوان تغذیه نشده‌اند، که در داخل کشور به «شیر غیر گیاهی» معروف است.
ویجی ساردانا، وکیل و کارشناس کشاورزی، می‌گوید که این قانون در سال 2003 در واکنش به بحران جنون گاوی در اروپا وضع شد، اما امروزه متهم است که یک مانع غیرگمرکی در لباس ملی مذهبی است.
مقاومت در برابر اصلاحات
هاریش داموداران، سردبیر امور کشاورزی در روزنامه ایندین اکسپرس، اشاره می‌کند که کشاورزان در هند در طول 4 سال دو بار در جلوگیری از تلاش‌های اصلاحی بزرگ موفق بوده‌اند که برجسته‌ترین آن‌ها اعتراضات سال 2021 بود که مودی را مجبور به لغو 3 قانون برای آزادسازی بازارهای کشاورزی کرد.
این گزارش معتقد است که تلاش ترامپ برای تحمیل تغییرات از طریق دیپلماسی تجاری ممکن است با همان سرنوشت روبرو شود.
به گفته هیمانشو، استاد دانشگاه جواهر لعل نهرو، تناقض در این است که «مودی و ترامپ هر دو طرفدار کشاورزان هستند، اما کشاورزان در این دو کشور کاملاً متفاوت هستند»، و این تفاوت هرگونه همگرایی تجاری را پیچیده‌تر می‌کند.