به گزارش ایرنا، همزمان با پایان مراحل فنی فیلم کوتاه «به نمایش آخر خوش آمدید» به نویسندگی و کارگردانی امیر نیاکام، پخش بین‌الملل این اثر آغاز شد.
این اثر روایتی است از انسانی که برای رسیدن به رؤیا، ناچار است از گودال بی‌رحم زندگی عبور کند، اما در این مسیر، بیش از هر چیز، خودش را به محک می‌گذارد.
مرتضی موسوی، سپیده خاک‌پرور، روح‌الله حاجی خداکرمی و سمیرا محدثی در این اثر به ایفای نقش می‌پردازند.
نیاکام، فارغ‌التحصیل انجمن سینمای جوانان ایران و آموزشگاه‌های معتبر بازیگری و فیلمسازی است.
سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان در اصفهان برگزار می‌شود
تفاهم‌نامه همکاری بنیاد سینمایی فارابی و شهرداری اصفهان برای میزبانی از سی‌وهفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان ایران عصر روز سه شنبه ۲۱ مردادماه با حضور مهدی جمالی‌نژاد استاندار اصفهان، رائد فریدزاده رییس سازمان سینمایی، حامد جعفری مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و دبیر این جشنواره و علی قاسم‌زاده شهردار اصفهان در محل استانداری اصفهان به امضا رسید.
مهدی جمالی‌نژاد با اشاره به سابقه طولانی اصفهان در میزبانی از جشنواره فیلم کودک و نوجوان و هم‌گرایی مقامات استانی و شهری برای برگزاری مطلوب‌تر این رویداد در سال جاری گفت: امسال تجربه بسیار خوبی از سال‌های گذشته به همراه داریم، از این‌رو تصور می‌کنم برآیند این تجارب را میتوان در جشنواره امسال تجمیع و رویداد با کیفیتی برگزار کرد.
او با تاکید بر سهیم بودن همه کودکان و نوجوانان ایرانی در جشنواره فیلم کودک توصیه کرد که جشنواره تا حد امکان، پذیرای کودکان و نوجوانان استان‌های گوناگون کشور باشد تا تنوع قومیتیِ چشم‌نوازی را از اقیلم‌های گوناگون ایران در جشنواره شاهد باشیم.
جمالی‌نژاد در پایان اظهار امیدواری کرد برگزاری چشم‌گیر جشنواره بتواند کام همه کودکان و نوجوانان سراسر کشور را شیرین کند.
جلال غفاری قدیر دبیر نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت شد
با حکم سردار علی مقواساز رئیس بنیاد فرهنگی روایت فتح ،دبیر نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت معرفی و منصوب شد.
جلال غفاری قدیر با حکم رییس بنیاد فرهنگی روایت فتح برای سومین دوره متوالی،دبیر نوزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت شد.
در بخشی از حکم سردار مقواساز آمده است:
« با عنایت به تجارب و دستاوردهای ادوار اخیر این جشنواره و تغییر رویکرد مثبت این جشنواره در بها دادن و سازماندهی نسل جدید فیلمسازان انقلاب اسلامی و نیز حرکت در جهت عمق بخشی به تولیدات رسانه ای و سینمایی این رویداد برجسته فرهنگی ،امید است با نصب العین قرار دادن فرامین مقام معظم رهبری (حفظه الله) ،در برگزاری دوره نوزدهم این جشنواره و کشف استعدادهای جدید و برنامه ریزی مستمر برای فیلمسازان بین المللی و تقویت جریان سینمایی متعهد به آرمان های جبهه مقاومت اسلامی در حوزه بین الملل، موید و منصور باشید.»
جلال غفاری قدیر عضو هیات علمی دانشگاه،مدرس رسانه و عضو شورای صنفی تهیه کنندگان می باشد و در کارنامه مدیریتی و هنری وی دبیری ادوار هفدهم و هجدهم جشنواره فیلم مقاومت،مدیریت شبکه افق،مشاور معاون سیما،ریاست دانشکده هنر و رسانه شهید سید مرتضی آوینی،داوری در جشنواره های متعدد فیلم نظیر عمار،ققنوس،مطبوعات و ... به چشم می خورد.
هجدهمین دوره این جشنواره خرداد ماه سال جاری با حضور سپهبد شهید حسین سلامی فرمانده فقید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ،سوم خرداد ماه سال جاری در تالار وحدت تهران با حضور فیلمسازان و چهره های برجسته سینمایی داخلی و خارجی و تقدیر از برگزیدگان به کار خود پایان داد.
گفتنی است این جشنواره به همت انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس بنیاد فرهنگی روایت فتح و با استقرار دبیرخانه دائمی ، قرار است به صورت سالانه برگزار شود.
فیلم«بازگشت» در سینما اندیشه اکران و نقد و بررسی شد
امیرعلی مهاجری، پژوهشگر سینما در این نشست گفت: فیلم مضمون جاده و سفر دارد. جاده و سفری که از ازل تا به امروز نماد شکل گیری هویت و مسیر قهرمان بوده است. اما این جاده مقصد ندارد بلکه بلعکس، همانند اسم فیلم «بازگشت» دارد و در این بازگشت نماد و ویت کاراکترها است که شکل می گیرد. همگی بازگشته اند اما هیچکسی همان فرد قبلی نیست. بازگشت پدر به خانواده. بازگشت مادر به زندگی بعنوان همسر هرچند کوتاه مدت. بازگشت بچه ها از سفر با شخصیتی جدید و بدون حضور پدر. دو بار بازگشت و هربار با هویتی جدید.
وی ادامه داد: داستان عمداً از زاویه دید محدود دو پسر روایت می‌شود. ما مثل آنها بی‌اطلاعیم که پدر کجا بوده و چرا برگشته. این محدودیت باعث می‌شود مخاطب در جایگاه فرزندان قرار گیرد و هر حس بی‌اعتمادی، ترس یا اشتیاق آنها را لمس کند.
مهاجری با تمرکز بر تحلیل روان‌شناختی افزود: پدر، همزمان تجسم اقتدار، خشونت و نیاز به ارتباط است. در روان‌شناسی تحلیلی، او را میتوان نمونه‌ای از «پدر آرکیتایپی» یونگ دانست: هم محافظ است و هم آزمون‌گر.رفتار خشن او ممکن است از یک تاریخچه نامعلوم بیاید، او فرزندان را تحت فشار می‌گذارد تا «مرد» شوند، اما روشش فاقد ظرافت و درک عاطفی است.
وی ادامه داد: برج، نماد آزمون و عبور از مرحله‌ای به مرحله دیگر است. شیرجه نزدن ایوان در آغاز و صعود او به برج انتهایی، دو تلاش برای عبور از «آستانه» است؛ اما در انتها عبور به معنای پیروزی نیست، بلکه با فقدان همراه می‌شود. آب در فیلم، هم مایه حیات است، هم مرگ. سفر با قایق، ماهیگیری و غرق شدن پدر همه زیر سایه آب اتفاق می‌افتد. آب، ناخودآگاه جمعی را تداعی می‌کند که پدر از آن می‌آید و به آن بازمی‌گردد.
وی افزود: زویاگینتسف با استفاده از میزانسن‌های متقارن، قاب‌بندی‌های نقاشی‌گونه و ریتم آهسته، فضایی میسازد که مخاطب را وادار می‌کند به جزئیات توجه کند. سکوت‌ها به اندازه دیالوگ‌ها مهم‌اند و هر حرکت دوربین، معنای روایی دارد.
وی با بیان اینکه فیلم سوال بزرگی مطرح می کند: پدر یعنی چه؟ یادآور شد: فیلم را میتوان با زمینه ای دینی در نظر گرفت. تعداد 6 روز در فیلم که طبق آیات کتب دینی غربی خدا دنیا را در شش روز آفریده.
در کتب مقدس یهودی-مسیحی و همینطور در قرآن، داستان آفرینش جهان معمولاً به «شش روز» (یا شش مرحله) نسبت داده می‌شود و روز هفتم روز استراحت خداوند دانسته می‌شود. در کتاب پیدایش (Genesis) عهد عتیق، صریحاً آمده که خداوند در شش روز جهان و هرچه در آن است را آفرید و روز هفتم را مقدس و روز آرامش قرار داد.
به همین دلیل، اشاره به شش روز در فیلم می‌تواند یک ارجاع نمادین باشد: شش روز آفرینش و شکل‌گیری دوباره شخصیت و هویت پسرها و روز هفتم ، روز فقدان، سکوت و بازگشت به زندگی، اما با هویتی تازه.
محسن سلیمانی فاخر، کارشناس و منتقد سینما نیز گفت: زویاگینتسف در نخستین تجربه کارگردانی اش نوید یک فیلمساز بزرگ را می دهد که مسلط و دقیق به سینما نظر دارد، اینکه در طول 23 سال تنها 6 فیلم میسازد ، سلیقه و احترام به سینما و مخاطبان را در فیلمسازی او تببین می کند.
فیلم بازگشت، روایتی ساده اما عمیق از بازگشت ناگهانی پدری ناشناخته به زندگی دو پسرانش است. پدری که نه گذشته‌اش را می‌دانیم، نه حتی اسمش را و همین ابهام، او را از یک شخصیت عادی به نمادی از اقتدار گم‌شده تبدیل می‌کند. فیلم از شخصیت پردازی کلاسیک و اینکه هر کاشتی را پاسخ دهد دوری می کند.
وی ادامه داد: «بازگشت» دو المان درشت دارد، یکی حضور آنی یک پدر غایب و دیگری سفری پدرانه و پسرانه، گویی پدر آمده که وظایف فراموش شده اش را به صورت فشره بازیابی کند. پدر در تمام طول سفر تا لحظه بودنش سعی در آموزش بچه ها دارد و می خواهد آنها را برای زندگی آینده آماده کند اما شیوه تربیتی او کمی غیرمعمول وسختگیرانه است همینطور مهرورزی او؛ اما با کمی تعمق و مرور تمام لحظات حضور پدرمی توان به عشق و علاقه او به خانواده و به ویژه فرزندانش پی برد و مهر مستتر و مردانه او نسبت به آنها از خلال ماجراها و رویدادهای فیلم و عکس های سکانس های آخر قابل ردیابی است.
وی با بیان اینکه عطار نیشابوری مراحل سلوک معنوی را در قالب هفت وادی یا هفت شهر عشق بیان می‌کند و هر یک از این وادی‌ها نشان‌دهنده یک گام اساسی در مسیر تکامل روحی و معنوی سالک است، ادامه داد: سفر سه‌نفره به جزیره، ظاهراً یک ماجراجویی خانوادگی است، اما در لایه‌های زیرین، آزمونی برای بلوغ و مواجهه با ترس‌هاست، به‌ویژه برای پسر کوچک. برای پدر، گویی این سفر یک تزکیه و پالایش است که با مرگ کامل می شود.
برج ساحلی و آب‌های خروشان، مثل دروازه‌هایی‌اند که باید از آنها عبور کرد، اما عبوری که بهایش سنگین است
وی افزود: زویاگینتسف با ریتم آهسته، قاب‌بندی‌های دقیق و رنگ‌های سرد، جهانی میسازد که میان واقعیت و رویا سرگردان است. طبیعت اینجا فقط پس‌زمینه نیست؛ گاهی دشمن است، گاهی داور.
سلیمانی فاخر در پایان گفت: مرگ پدر نه پایان یک داستان، که آغاز مسئولیت و فقدان برای پسران است. بازگشت فیلمی‌ست که ارزشش در پرسش‌هایی است که بی‌پاسخ می‌گذارد؛ پرسش‌هایی درباره عشق، اقتدار، رابطه ، فقدان، عصیان و... در جهانی که امنیتش همیشه در معرض تهدید است و سفرش بی بازگشت!