به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، این نمایشگاه، پاسخی مستقیم به سیاست سازمانیافته رژیم صهیونیستی در محرومسازی مردم فلسطین از ابتداییترین نیازهای بشری، آن هم در شرایطی که ساختار رسانهای غالب، بیشتر توجه خود را به ابعاد نظامی و سیاسی بحران معطوف کرده است.
انتخاب عنوان «سلاحی به رنگ گرسنگی» بازتاب نگاهی تحلیلی به بُعد جدیدی از جنگ معاصر بود؛ جنگی که در آن غذا، نان، آب و دارو به جای بمب و موشک، به ابزار فشار و مرگ تدریجی تبدیل که این عنوان، زبان استعاره را با مفاهیمی سیاسی و عاطفی درمیآمیزد تا مخاطب را به عمق فاجعهای ببرد که روزانه در غزه جریان دارد، بیآنکه صدای آن در تریبونهای رسمی جهانی شنیده گردد.
این نمایشگاه بهصورت کامل و مستقل توسط رایزنی فرهنگی ایران از مجموعه تصاویر مستند ارسال شده از سوی اداره کل همکاریها و تنظیمگری صادرات فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی تهیه شده که محتوای آن نه مبتنی بر آثار هنری، بلکه متکی بر اسناد عینی و واقعی از وضعیت مردم غزه بود که با دقت انتخاب و با توضیحاتی تحلیلی، اجتماعی و اخلاقی به زبان تایی همراه شد.
مجموعه تصاویر بهنمایشدرآمده در این نمایشگاه، لحظاتی از زندگی پراضطراب مردم محاصرهشده در غزه را نشان داده و صحنههایی از کودکان گرسنهای که به سفرههای خالی خیره شدهاند؛ مادرانی که در نبود آرد و مواد غذایی، آشپزخانههایشان را ترک کردهاند و صفهای طولانی مردان و زنان برای دریافت چند قرص نان خشک در برابر چادرهای امدادی، شاکله اصلی این مجموعه را تشکیل میدهد.
در هر بخش از نمایشگاه، توضیحاتی مختصر اما تأثیرگذار به زبان تایی مخاطب را با مفاهیمی چون «گرسنگی عامدانه»، «محاصره غذایی»، «محرومیت از کمکهای بشردوستانه» و «سکوت جامعه جهانی» روبهرو میساخت و این توضیحات، نقش محوری در تبدیل یک تصویر صرفاً خبری به یک روایت تحلیلی ایفا و زبان استفادهشده در متنها نیز تلفیقی از ادبیات رسانهای، انسانی و الهامگرفته از تعالیم اسلامی درباره اطعام و کرامت انسان بود.
برخلاف نمایشگاههای متداول هنری که بر خلاقیتهای فردی و زیباییشناسی تمرکز دارند، این نمایشگاه با تمرکز بر مستندات عینی، از طریق شبکههای اجتماعی و بسترهای رسمی دیجیتال رایزنی فرهنگی به مخاطبان ارائه و هدف اصلی این بود که در مقابل هجمه روایتهای تحریفشده، تصاویر واقعی از میدان نبرد غزه با زبانی ساده اما گویا، به مخاطبان تایی زبان منتقل شود.
بازتاب نمایشگاه در فضای مجازی قابل توجه بود و بهویژه در گروههای فرهنگی و رسانهای مسلمانان در تایلند، واکنشهایی همراه با همدلی، تعجب و تأثر و برخی از کاربران با اشتراکگذاری تصاویر و توضیحات، پرسشهایی درباره نقش جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری و حتی سکوت برخی دولتهای اسلامی مطرح و بازنشر تصاویر در صفحات رسمی و گروههای خبری نیز سبب شد این مجموعه فراتر از چارچوب محدود یک نمایشگاه، به بخشی از روایتهای مردمی در فضای آنلاین تبدیل شود.
این نمایشگاه نمادی از ظرفیت دیپلماسی عمومی در عصر جنگ روایتها و در فضایی بود که رسانههای جریان اصلی، جنایات غیرنظامی را کمرنگ یا حذف میکنند، با استفاده از ابزارهای ساده اما پرقدرت مانند تصویر مستند و متن تحلیلی، میتوانند در بیدارسازی افکار عمومی و رساندن صدای مظلومان به مخاطبان نقشآفرین باشند.
نمایشگاه «سلاحی به رنگ گرسنگی» با تکیه بر واقعیتهای عینی و روایتهای صادقانه، توجه بخشی از مخاطبان این کشور را به فاجعهای جلب کرده که سلاحش نه آتش و آهن، بلکه نان و آب و نشان داده شد که حتی در سکوت رسانهها و فقدان عدالت بینالمللی، تصویر و کلمه هنوز میتوانند حامل حقیقت باشند.
این نمایشگاه به صورت مجازی در دسترس همه علاقهمندان است.