به گزارش خبرنگار کتاب ایرنا، استفاده از سیستم عامل هوابرد برای جمع‌آوری اخبار کار جدیدی نیست. پیش از این خبرنگاران و عکاسان شجاعی با بالن‌های هوای گرم پرواز می‌کردند تا جنگ داخلی امریکا و دیگر رویدادهای مهم قرن نوزدهم را پوشش دهند. سازمان‌های رسانه‌ای به منظور پوشش دادن جنگ‌ها، آتش‌سوزی‌ها، شورش‌ها و انواع وظایف پرخطر دیگر، در اواسط قرن بیستم شروع به استقرار هواپیماهای بال ثابت و بعد از آن هلیکوپترها کردند. این امر نشان می‌دهد که ایده‌پردازی و استفاده از پهپادهای دوربین‌دار توسط روزنامه‌نگاران و علاقه‌مندان در واقع چندان جدید نیست، اما دست‌خوش تغییرات سریعی شده است.
استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در خبرنگاری به شکل حرفه‌ای در اوایل دهه ۲۰۱۰ ظهور کرد، زیرا این فناوری در دسترس‌تر و مقرون به صرفه‌تر شد و از سویی، شرکت هوانوردی فدرال در امریکا اجازه داد تا پهپادها در مناطق خاصی به پرواز درآیند.
مفهوم خبرنگار پهپادی برای نخستین بار در سال ۲۰۰۲ در موسسه پوینتر برای مطالعات رسانه‌ای توسط لری لارسن مورد بررسی قرار گرفت. او به استفاده اخلاقی و عملی از وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین برای گزارش و تحقیق پرداخت. لارسن به خبرنگاران از سراسر جهان در مورد توانایی‌ها و امکانات استفاده از پهپاد برای گزارش‌های تحقیقی توضیح داد و در تابستان ۲۰۰۳ اولین پهپاد را به طور خاص برای خرنگاری پهپادی با استفاده از یک پلتفرم کوادکوپتر پخش ویدئویی بی‌سیم که در میدان با استفاده ز «آرکوس اِی وی ۳۰۰» ضبط شده بود، ساخت.
امروزه هر سازمان رسانه‌ای و روزنامه‌نگاران از یک پهپاد دوربین‌دار که در نهایت به اندازه گوشی‌های هوشمند است، استفاده می‌کنند. از سال ۲۰۲۰ پهپادها از هایپ اولیه فراتر رفتند و بیشتر در گزارش‌های خبر مورد استفاده قرار گرفتند، آن‌ها به ویژه برای آشکار کردن جزئیات سایت و اراده دامنه رویدادها یا مکان‌ها مفید هستند. پیشرفت در فناوری پهپادها منجر به کیفیت دوربین بهتر، زمان پرواز طولانی‌تر و فیلم‌های پایدارتر شده است. بسیاری از عملیات‌های پهپادها اکنون برای کنترل و مدیریت داده‌ها به برنامه‌های تلفن هوشمند متکی هستند و این امر، کار با پهپاد را در دسترس‌تر و کاربرپسندتر کرده است.
قسمتی از متن کتاب
احترام به قوانین و رعایت مقررات ارگان‌ها و انجمن‌ها:
خبرنگاران پهپادی درباره مسائل ایمنی و تصمیمات اخلاقی باید به قوانین کشوری و قوانین محلی که در اصول اخلاقی پذیرفته شده است، توسط سازمان هواپیمایی کشور و انجمن عکاسان مطبوعات ملی، انجمن خبرنگاران حرفه‌ای و انجمن‌های مرتبط وجود دارد، پایبند باشند. اصول اخلاقی خبرنگاری پهپادی باید از اصول اخلاقی دیگر انواع خبرنگاری، سختگیرانه‌تر باشد. این یک از شکل‌های خبرنگاری است که از نظر قانونی تحت نظارت مقامات دولتی و نظامی است و آن‌ها بر فضای هوایی مدنظر کنترل دارند.
امنیت نخستین و مهم‌ترین دغدغه است و کسی یا کاری نباید مردم، حیوانات و املاک را به خطر بیاندازد. هدایت‌کنندگان پهپادها که به عنوان اپراتورهای تجاری فعالیت می‌کنند، وظیفه دارند گواهینامه رسمی را از سازمان هواپیمایی کشور یا ارگان‌های مرتبط دریافت کنند. این هدایت‌گننندگان باید برای خسارت و صدماتی که ممکن است در نتیجه پرواز پهپاد به بار آید بیمه‌های لازم را داشته باشند. خبرنگارانی که محتوای اتاق خبر خودشان را تهیه می‌کنند، حق ندارند برای فرار از دریافت مجوز پرواز، خودشان را به عنوان هدایت‌کنندگان پهپادهای تفریحی معرفی کنند. اتاق خبر نباید دیگران را به پرواز غیرقانونی تشویق کند. اتاق خبر با ممانعت از انتشار، پخش یا ارسال تصاویر با ویدئوهایی که از راه غیرقانونی به دست آمده‌اند، باید با هدایت کنندگان پهپادهایی که مقررات را رعایت نمی‌کنند، برخورد کنند. همچنین محتوایی را هرگز انتشار ندهند که توسط رسانه‌هایی تولید شده اند که آن‌ها قوانین و مقررات را رعایت نکرده‌اند. (صفحه ۴۲ و ۴۳)
کتاب «خبرنگار پهپادی» نوشته مسعود حیدری، در قطع جیبی، با جلد شومیز، کاغذ بالکی، در ۸۲ صفحه مصور و رنگی، با شمارگان ۵۰۰ نسخه در سال ۱۴۰۳ توسط انتشارات پهپاد منتشر شد.