به گزارش پایگاه خبری بازار سرمایه ایران(سنا)، رئیس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق ایران، با بیان این‌که فعالان اقتصادی پیش‌تر بدون دخالت دولت، کار خود را انجام می‌دادند، برند می‌شدند و ارز حاصل از صادرات را به کشور بازمی‌گرداندند، گفت: وقتی چرخ کارخانه‌ها در حال چرخش است، بدیهی است که ارز نیز وارد کشور می‌شود. اما اگر این ارز با قیمت پایین‌تر به بازار عرضه شود و برخی افراد از این اختلاف قیمت سوءاستفاده کنند، عملاً یک رانت ایجاد شده است و این شرایط به ضرر تولیدکننده تمام می‌شود.
بهرام شکوری، با انتقاد از چندنرخی بودن ارز تأکید کرد: از دولت و رئیس‌جمهوری خواسته‌ایم که نرخ ارز را یکسان‌سازی کنند. چنین وضعی در هیچ جای دنیا وجود ندارد. تنها تجربه مشابه مربوط به آرژانتین است که آن هم به فروپاشی اقتصادی منجر شد و پس از آن اصلاحات انجام گرفت. چرا فقط ما باید درگیر این مشکلات باشیم؟
او افزود: چرا باید تولیدکننده را مجبور کنیم با ارز آزاد تولید و صادرات انجام دهد، اما ارز حاصل از صادرات را با ۲۰ هزار تومان پایین‌تر به فروش برساند؟ این سیاست‌ها منطقی نیست. وقتی مسیرها را می‌بندیم، تولیدکننده ناچار است راه دیگری برای ادامه مسیر پیدا کند. مثل آب که مسیرش را می‌سازد و متوقف نمی‌شود، تولید هم راه خود را پیدا می‌کند و اگر این راه بار اول باز شود، دیگر نمی‌توان آن را کنترل کرد.
به گفته شکوری، سیاست‌گذاری‌های دولت باید برای حمایت از تولید باشد و نه در جهت مداخله در بازار. دولت باید نقش هماهنگ‌کننده داشته باشد، نه این‌که در تولید و قیمت‌گذاری، چه در بورس، چه در بازار ارز و چه در قیمت محصولات، دخالت کند.
رئیس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق ایران، تأکید کرد: دولت نباید هیچ‌گونه محدودیت و ممنوعیتی برای صادرات و واردات ایجاد کند. تنها ابزار دولت برای مدیریت بازار، تعرفه است و باید در جهت حمایت از تولیدکننده و مصرف‌کننده به‌صورت همزمان استفاده شود. تعرفه‌ها نباید آن‌قدر بالا رود که مصرف‌کننده متضرر شود و نه آن‌قدر پایین که تولیدکننده آسیب ببیند؛ این تعادل باید رعایت شود.
شکوری با اشاره به شرایط دشوار تولید در سال‌های اخیر، گفت: متأسفانه در سال‌های گذشته دولت این تعادل را رعایت نکرده و امروز بسیاری از تولیدکنندگان دیگر انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت ندارند. اگر شرایط فراهم بود، بسیاری از آن‌ها تاکنون تولید را رها کرده بودند.
او ادامه داد: ما در شرایط رقابت جهانی هستیم و مثل کشتی گرفتن است. در مسابقه کشتی، دو طرف باید هم‌وزن باشند، اما ما با وزن ۴۰ کیلوگرم می‌خواهیم با حریفی ۱۲۰ کیلویی رقابت کنیم. این کار شدنی نیست. البته بخشی از این رقابت‌پذیری را می‌توان با تلاش داخلی جبران کرد.
شکوری اعلام کرد: در دوران تحریم، بنگاه‌های اقتصادی کشور بیش از ۳۳۰۰ قطعه را داخلی‌سازی کردند. قطعه‌ای که ۷۲۱ هزار دلار قیمت داشت را با ۸۶ هزار دلار ساختند. قطعه‌ای که ۷ هزار دلار بود را با ۲۵۰۰ دلار تولید کردند. این اقدامات هزینه‌ها را کاهش داده، اما این روند تا چه زمانی می‌تواند ادامه پیدا کند؟
او افزود: با فشارها و محدودیت‌های مداوم، تعرفه‌های بالا و ممنوعیت‌های بی‌مورد، تمام ابزارهایی که می‌توانند ما را با بازار جهانی هم‌وزن کنند از بین می‌رود. بعد از آن صحبت از یارانه می‌شود؛ اما این مسیر تولید را تعطیل می‌کند. دیگر نباید حرفی از یارانه زد. حمایت واقعی یعنی ایجاد بستر رقابت‌پذیر، نه تحمیل قیمت‌های غیرواقعی به تولیدکننده.
بخشی از گفت‌وگوی بهرام شکوری، رئیس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق ایران، را که در میزگرد سنا مطرح شده در ویدئوی زیر ببینید: