این عمل نه‌تنها یک رسم قدیمی بلکه تجلی عشق و ارادت مردم به پروردگار و ائمه (ع) است که در گوشه‌گوشه کشور، از کوچک‌ترین روستاها تا بزرگ‌ترین شهرها، در دل شب‌های بارانی و روزهای آفتابی، رنگ‌وبوی خاص خود را، دارد.
به گزارش آستان نیوز، مردم با نذر کردن، به‌نوعی از دنیای مادی جدا شده و خود را در یک مسیر معنوی، قرار می‌دهند؛ مسیری پر از امید، از خودگذشتگی و فداکاری.
برای بسیاری از افراد، نذر کردن فراتر از یک عمل مذهبی است، بلکه یک روش برای نزدیک‌شدن به خداوند و تقویت ارتباط با خالق خود است.
نذورات نه‌تنها در دل جامعه، احساس همبستگی و محبت را تقویت می‌کند، بلکه نوعی ایمان جمعی را شکل می‌دهد که باگذشت زمان و تجربه‌های مختلف مردم، شکل‌های تازه‌ای به خود می‌گیرد.
برای این مردم، نذر کردن چیزی فراتر از برآورده‌شدن خواسته‌هاست؛ آنها این کار را به‌عنوان یک وسیله برای تقدیم بخشی از داشته‌های خود به نیازمندان و ائمه می‌بینند.
این نگاه، انعکاسی از دلی است که پر از عشق و ایمان به اهل‌بیت (ع) است و در زندگی روزمره آنها، خود را، نشان می‌دهد.
تعهد برای ادای نذر
هم زمان با چهارشنبه‌های امام رضایی، با حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسن قرائتی چهره نام‌آشنا و دوست‌داشتنی، روحانی باصفا و قرآن محور و شخصی که سال‌های سال در میان مردم بوده است و با تخته و گچ‌ش از قصه‌های قرآن و داستان‌های ائمه برایمان گفته است، به گفت‌وگو نشستیم.
او معتقد است، در فرهنگ اسلام، نذر یک قرار عاشقانه با خداست و بر مسلمانان واجب نیست و صرفاً یک اقدام پیشنهادی است که افراد با خدای خود قرارمی‌گذارند، ولی وقتی آن قرار را گذاشتند باید به‌قرار خود متعهد باشند.
شیعه از همان ابتدا به رهبران خود دلبستگی داشته و به طرق مختلف، نذورات را در اشکال مختلف، انجام می‌دادند.
اصل نذر رابطه ما با خداست
او البته، با تأکید بر اینکه نذر نیاز به نوآوری دارد، ادامه داد: در نذر باید اولویت‌ها را در نظر بگیریم، به‌عنوان‌مثال باید ببینیم برای زائران حرم امام رضا (ع) به‌ویژه بچه‌ها و دانش‌آموزان، چه نذری باید انجام دهیم.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی، نذر را نشانه عشق انسان به خدا، خلق خدا و مکتب دانست و افزود: نذر باید به‌گونه‌ای باشد که بتوانیم به آن جامه عمل بپوشانیم و در آینده برای برآورده‌کردن آن دچار مشکل نشویم؛ نذرهای ما حساب شده و برای زمان‌های مشخص، مثلاً برای ۵ سال و ۱۰ سال بعد باشد که با عشق انجام شود.
وی، تأکید کرد: اصل نذر رابطه ما با خداست اما در قرار خود باخدا، دو نوع نذر داریم؛ یکی نذر مشروط و دیگری نذر بدون شرط.
در نذر بدون شرط، مثلاً نذر می‌کنم که خدایا شب‌های جمعه این دعا را بخوانیم و یا در بعضی روزها روزه بگیریم یا به فقرا کمک کنیم.
این بین من و خداست، اما در نذر مشروط ما نذر می‌کنیم اگر خانه‌دار یا بچه‌دار شویم یا به فلان موفقیت برسم، نذر خود را، ادا می‌کنیم.
ادای نذر را باید با عشق انجام دهیم
این استاد اخلاق با تأکید بر اینکه، بهتر است بعد از حاجت‌روایی سریع، نذر خود را ادا کنیم، گفت: ما برای هر چیزی که در راه خدا باشد می‌توانیم نذر کنیم.
نذر برای پیشرفت دین، معرفی حجت‌های خدا، دلبستگی به شهیدان، انبیا و اوصیا، نذربرای پیوستگی مردم به رهبران دینی، امامان، امامزادگان، شهیدان، عالمان و...
حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی در انتها، یادآور شد: ادای دین نذر را باید با عشق انجام دهیم.
ده‌ها کار می‌توانیم به شکل نذر انجام دهیم و لازم است این کارها برای عموم، فواید زیادی، به همراه، داشته باشد.