این تحلیلگر مسایل سیاسی و بین المللی آمریکا در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا افزود: چارچوب سیاست‌های بین‌المللی آمریکا و اروپا یکسان است. هدف این چارچوب، نابودی ایده کشور فلسطین است با این فرض که فلسطینی‌ها به صورت دسته جمعی اخراج نشوند.

دنیل لازار (Daniel Lazare) تحلیلگر مسایل سیاسی و بین المللی و روزنامه نگار مستقل است که برای تارنماهای سیاسی و مجلات مختلف در آمریکا می نویسد و تاکنون سه کتاب درباره مسایل سیاست داخلی و خارجی آمریکا منتشر کرده است.

«جنگ های اعلام نشده آمریکا»، «کودتای مخملی» و «جمهوری در انجماد» کتاب هایی هستند که او نوشته است.

مشروح مصاحبه با این تحلیلگر و روزنامه نگار آمریکایی به شرح زیر است:

سوال: برخی کشورهای اروپایی در پی اجلاس بین المللی فلسطین در سازمان ملل اعلام کرده اند که کشور فلسطین را در ماه سپتامبر به رسمیت خواهند شناخت. به نظر شما این اقدام کشورهای اروپایی تا چه اندازه مستقل و واقعی است؟

دنیل لازار: به شدت نسبت به انگیزه‌های اروپایی‌ها بدبین هستم. معتقدم تلاش برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین به دو دلیل عجیب و غریب است: نخست اینکه هیچ فایده‌ای نخواهد داشت زیرا فلسطینی‌ها در آستانه نابودی هستند و دوم، نتیجه هر چه باشد، تقریباً همه اروپایی‌ها با هر تصمیمی که آمریکا و اسرائیل بگیرند، همراه خواهند شد.

سوال: با توجه به حمایت‌های همه جانبه آمریکا از اسرائیل، تصمیم اروپا برای به رسمیت شناختن فلسطین را چگونه می‌توان در چارچوب سیاست‌های بین‌المللی آمریکا و اروپا تبیین کرد؟ آیا واشنگتن اروپا را در این مسیر همراهی خواهد کرد یا اینکه این طرح بدون هیچ دستاوردی و صرفا در حد حرف و شعار باقی خواهد ماند؟

دنیل لازار: احساس من در مورد «چارچوب سیاست‌های بین‌المللی آمریکا و اروپا» یکسان است. هدف این چارچوب، نابودی ایده کشور فلسطین است با این فرض که فلسطینی‌ها به صورت دسته جمعی اخراج نشوند.

سوال: برخی کارشناسان و تحلیلگران این طرح را یک «بازی و فریب» و به نفع اسرائیل می دانند تا مردم فلسطین. نظر شما چیست؟

دنیل لازار: کاملاً موافقم که این یک «بازی و فریب» و به نفع اسرائیل است و به مردم فلسطین نفعی نمی رساند. اما هدف صرفاً فریب دادن فلسطینی‌ها نیست. این فریب دادن همه کسانی است که در جهان به دنبال یک راه حل عادلانه و منصفانه برای این درگیری هستند.

سوال: آیا به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین توسط برخی کشورهای اروپایی می‌تواند به توقف جنگ و کشتار در غزه کمک کند؟ زیرا برخی کشورها از جمله انگلیس، به رسمیت شناختن کشور فلسطین را منوط به شروطی کرده و اعلام داشته اند که برای فشار به اسرائیل و رسیدن به آتش بس اعلام کرده اند. نظر شما چیست و لطفا دلایل خود را شرح دهید.

دنیل لازار: فکر می‌کنم این روند، هیچ روند هیچ تاثیری در متوقف کردن جنگ داشته باشد. هدف اسرائیل، نابودی حماس به هر قیمتی به عنوان یک نیروی نظامی است. فکر نمی‌کنم اسرائیل قبل از ۷ اکتبر قصدی برای پاکسازی قومی در غزه داشت اما پس از حدود ۲۲ ماه جنگ، اکنون در حال آماده شدن برای اخراج فلسطینی‌ها از تمام غزه یا صرفاً متمرکز کردن آنها در منتهی‌الیه جنوب است تا بتواند جنگ بی‌وقفه‌ای را علیه حماس در سایر نقاط نوار غزه آغاز کند. این به معنای قرار دادن بیش از دو میلیون نفر در شرایط اردوگاه‌های کار اجباری خواهد بود. این امر به حمایت آمریکا نیاز دارد که مطمئن هستم در آینده نزدیک انجام خواهد شد.

سوال: تحلیل شما از تأثیر مواضع کشورهای عربی و تحولات منطقه‌ای در روند به رسمیت شناختن فلسطین چیست؟

دنیل لازار: کشورهای عربی هیچ کاری نکرده‌اند و در واکنش به این شرایط هیچ کاری نخواهند کرد. لبنان ورشکسته است و سوریه به عنوان شاخه‌ای از القاعده اداره می‌شود که به شدت به دنبال صلح با آمریکا و جلوگیری از رویارویی با اسرائیل است. مصر نیز همینطور است؛ فقط می‌خواهد که حوثی‌ها (انصارالله یمن) از دخالت در حمل و نقل دریای سرخ دست بردارند تا درآمد کانال سوئز افزایش یابد. عراق یک دولت وابسته است و پادشاهی‌های نفتی آنقدر مشغول معاملات تجاری با خانواده ترامپ هستند که به مساله فلسطین اهمیتی نمی‌دهند.

و در پایان از این تحلیلگر سیاسی و بین المللی سوال شد: به نظر شما، چه اقداماتی باید توسط جامعه جهانی انجام شود تا بتوان هر چه زودتر به یک راه‌حل پایدار برای مناقشه فلسطین-اسرائیل رسید؟

دنیل لازار: جامعه بین‌المللی هیچ اقدامی نمی تواند انجام دهد زیرا خود این مفهوم یک تناقض است.

کنفرانس سه روزه بین المللی عالی رتبه برای حل و فصل مسالمت آمیز مساله فلسطین و اجرای راه‌کار دو دولتی و تشکیل کشور مستقل فلسطین با حضور ۱۲۵ کشور به ریاست مشترک عربستان و فرانسه از ۶ تا ۸ مرداد ماه (۲۸ و تا ۳۰ جولای) در مقر سازمان ملل برگزار شد اما اسرائیل مسبب اصلی این مناقشه و نیز آمریکا بزرگترین حامی او حضور نیافتند.

امانوئل مکرون رئیس‌جمهوری فرانسه دوم مرداد ماه پیش از این کنفرانس اعلام کرد: فرانسه کشور فلسطین را به رسمیت می شناسد و این تصمیم را رسماً در ماه سپتامبر آینده (شهریور/مهرماه) در مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام خواهد کرد.کی‌یر استارمر نخست‌وزیر انگلیس نیز هفتم مرداد ماه همزمان با کنفرانس فلسطین، اعلام کرد که لندن قصد دارد تا پیش از نشست مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر (شهریور/مهر)، کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد؛ مگر آنکه اسرائیل گام‌های اساسی برای پایان دادن به وضعیت بحرانی در غزه و تعهد به روند صلح بردارد.

طرح به رسمیت شناختن فلسطین از سوی اروپا، از نگاه برخی کارشناسان و تحلیلگران نمی‌تواند طرحی مستقل باشد و تجارب تاریخی از دنباله‌روی بروکسل نسبت به سیاست‌های واشنگتن حکایت می‌کند.«عبدالباری عطوان» تحلیلگر مشهور جهان عرب طرح به رسمیت شناختن کشور فلسطین را بازی و فریب دیگری از سوی حامیان اسرائیل دانسته و گفته است: این موج تبلیغاتی، گامی برای نجات اسرائیل از تنفر روزافزون جهانی به ویژه در غرب و پس از آن آغاز شد که تل آویو از دستیابی به اهداف خود در جنگ غزه به ویژه آزادسازی اسرا، نابودی حماس و کوچ اجباری ساکنان غزه شکست خورد.