گروه بین الملل: جهان امروز، در حال تماشای جنگ‌هایی است که به ظاهر در دو جغرافیای متفاوت در جریان‌اند: اوکراین در شرق اروپا و غزه در قلب خاورمیانه. اما یک نقطه‌ی اشتراک در این دو بحران دیده می‌شود؛ دو رهبر جنگ‌طلب صهیونیست: ولودیمیر زلنسکی و بنیامین نتانیاهو، که پشت صحنه‌ی هر دو جبهه، قدرت، رسانه و لابی‌گری را به خدمت گرفته‌اند.
به گزارش بولتن نیوز اما ریشه این اتحاد صرفاً سیاسی نیست؛ ردپای نظامی–هسته‌ای و پنهانی آن، به بیش از پنج دهه پیش بازمی‌گردد. جایی در قلب آمریکا، در کارخانه‌ای کوچک به نام NUMEC.
اسناد افشاشده از آرشیو امنیت ملی ایالات متحده (GWU) نشان می‌دهد که در دهه ۱۹۶۰، بیش از ۱۰۰ کیلوگرم اورانیوم فوق‌غنی‌شده (HEU) از کارخانه NUMEC در پنسیلوانیا ناپدید شد. اسنادی از FBI و CIA نشان می‌دهند که این مواد احتمالاً از طریق دانشمندان صهیونیستی، به اسرائیل منتقل شدند و در توسعه تسلیحات هسته‌ای اسرائیل به کار رفتند.
گزارش‌ها حکایت از آن دارند که رفی عیطان، مأمور موساد و چهره کلیدی ربایش آیشمن، همراه با هیأتی اسرائیلی از NUMEC بازدید کرد. کامیون‌هایی بدون ردیابی در شب از کارخانه خارج شدند؛ با نظارت مستقیم زالمان شاپیرو، مدیر یهودی–صهیونیست شرکت که ارتباط نزدیکی با دولت اسرائیل داشت.
با وجود همه‌ی این شواهد، پرونده هرگز پیگیری حقوقی نشد. چرا؟ پاسخ شاید در شبکه‌ی نفوذ صهیونیستی در کاخ سفید و کنگره نهفته باشد. همان الگویی که دهه‌ها بعد در ماجرای جفری اپستین و ماکسول تکرار شد. اسناد حاکی از آنند که بسیاری از رؤسای جمهور آمریکا—از بیل کلینتون با ماجرای مونیکا لوینسکی گرفته تا دونالد ترامپ که تحت فشار پرونده اپستین قرار دارد—به شکلی هدف ابزارسازی لابی‌ها قرار گرفتند.
در اتفاقی معنادار، روپرت مرداک، غول رسانه‌ای صهیونیست و مالک ده‌ها شبکه خبری بزرگ، در جمعی اشرافی و سلطنتی، زلنسکی را "افتخار آیین یهود" معرفی کرد. تعبیری که با نگاهی تحقیرآمیز و فخرآمیز بیان شد؛ همزمان با جنگ اوکراین.
کارشناسان معتقدند که هماهنگی آشکار میان نتانیاهو و زلنسکی در دامن زدن به جنگ‌های جهانی منطقه‌ای، حاصل ماه‌ها برنامه‌ریزی پنهان در لابی‌های تل‌آویو، واشنگتن و لندن بوده است.
تحلیلگران امنیتی می‌گویند که هدف نهایی این دو محور صهیونیستی، برچیدن آرمان‌های اسلامی از خاورمیانه (از جمله ایران) و تضعیف هرگونه تفکر عدالت‌طلب سوسیالیستی در اروپا و آسیا است. به بیان دیگر، جنگ‌هایی که ما امروز شاهد آن هستیم، تنها تقابل سیاسی نیستند؛ بلکه بخشی از یک نقشه کلان تمدنی برای سلطه ایدئولوژیک‌اند.
آنچه امروز در غزه و اوکراین می‌گذرد، تنها ریشه در تصمیمات ماه‌های اخیر ندارد. اورانیوم دزدیده‌شده از NUMEC، صدای بمب‌هایی است که دهه‌ها بعد در غزه و دونباس منفجر شدند.
در پس آن، ائتلافی از رسانه، سرمایه و تکنولوژی در خدمت صهیونیسم جهانی قرار گرفته که می‌کوشد با ابزارهای نو، پروژه‌های کهنه‌ی سلطه را تحقق بخشد. اکنون بیش از همیشه، افکار عمومی جهان باید بپرسد: چه کسانی جنگ را طراحی می‌کنند و با چه هدفی؟
∎