شناسهٔ خبر: 74202812 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: حوزه | لینک خبر

لقب «آوینی افغانستان» برازنده محمد سرور رجایی بود

حوزه/ شاعر و پژوهشگر ادبی با بیان اینکه لقب «آوینی افغانستان» برازنده محمد سرور رجایی بود، گفت: او هم نویسنده بود، هم خبرنگار، هم شاعر، هم فیلم‌ساز، و آرام و قرار نداشت. قدر چنین آدم‌هایی را باید دانست.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از تهران، علیرضا قزوه شاعر و پژوهشگر ادبی در مراسمی با عنوان «روایت خون‌شریکی» که به‌منظور بزرگداشت محمد سرور رجایی، شاعر، پژوهشگر و فعال فرهنگی برجسته افغانستانی روز یکشنبه در حسینیه هنر برگزار شد، اظهار داشت: با عزیزان افغانستان آشنایی عمیق و قدیمی دارم، زمانی که سال‌های حضورم در تاجیکستان بود، خیلی از شخصیت‌ها و رهبران افغانستان مانند استاد ربانی و احمد شاه مسعود در آنجا حضور داشتند.

وی گفت: احمد شاه مسعود در آن زمان خانه‌ای در تاجیکستان داشت، پسرش در مدرسه ایرانی‌ها درس می‌خواند و من چندبار که قصد بازگشت به ایران داشتم، همسفر او شدم و حتی یک‌بار با هم از تاجیکستان به مشهد و بعد به تهران آمدیم. یادم هست در پرواز شعری خواندم درباره فضای جنگ آن روز افغانستان با طالبان و آقای مسعود مرا مورد لطف قرار داد و یک سنگ یاقوت گران‌قیمت حدود ۲۰۰ گرمی به من هدیه داد، البته نپذیرفتم و گفتم شما درگیر جنگ هستید و بهتر است نزد خودتان بماند.

قزوه، با اشاره به نوع نگاه برخی چهره‌های افغانستانی اظهار کرد: بعضی از عزیزان افغانستانی همانند مرحوم رجایی حقیقتاً با مردم ایران خون‌شریکی دارند، اما در مقابل برخی دیگر متأسفانه راحت وطن را می‌فروشند و حتی در کنار رژیم صهیونیستی می‌ایستند، طرفی که امروز در رسانه‌های مهاند نشسته و بدترین تیغ را به ما زده، ایرانی است، درحالی‌که کسانی مانند رجایی محرم‌تر از محرم‌اند، آدم می‌توانست حرف دلش را با رجایی بزند در حالی‌که با خیلی از هموطنان خود نمی‌تواند.

این شاعر ادامه داد: اگر امثال رجایی در ایران زیاد بودند، اتفاقات امروز نمی‌افتاد، اگر همه افغانستانی‌ها مثل رجایی بودند، مردم ایران عکس آن‌ها را در خانه‌هایشان نصب می‌کردند. رجایی از جنسی دیگر بود. هر وقت او را می‌دیدم، یک مجله کودک در دست داشت. با مشقت آن را چاپ می‌کرد، ولی یک‌بار نگفت که حقی دارد، با وجود آنکه در حوزه هنری مسئولیت داشت، دنبال معرفی خود نبود.

قزوه با بیان اینکه رجایی نسلی از نویسندگان خوب را تربیت کرد، گفت: من به شهرهایی مانند کابل، هرات و مزار شریف سفر کرده‌ام، همواره گفته‌ام ادبیات ایران و افغانستان نزدیک‌ترین ادبیات‌ها به هم هستند، اگر ادبیات ایران ۱۰۰ باشد، ادبیات افغانستان نباید ۹۹ باشد. گرچه افغانستان درگیر بحران‌هایی است که مشابه آن در ایران هم در حال شکل‌گیری است، مثل تضعیف زبان فارسی در برابر زبان‌هایی چون پشتو.

وی تأکید کرد: پشتو نیز بخشی از زبان فارسی است و بسیاری از شعرای این زبان، آثار فارسی دارند. اما متأسفانه امروز کسانی با اسلحه بر سر زبان فارسی آمده‌اند، در حالی‌که نمی‌دانند که حافظ و سعدی حتی می‌توانند زبان خودشان را هم تقویت کنند، شاعران امروز تاجیکستان نیز که تحت تأثیر زبان روسی و کمونیستی قرار گرفته‌اند، دیگر حتی وزن و قافیه را نمی‌دانند.

شاعر و پژوهشگر ادبی، با اشاره به دفن رجایی در کنار شهید آوینی، اظهار کرد: خوش به حال رجایی که در کنار شهید آوینی دفن شده و به او لقب «آوینی افغانستان» داده‌اند، لقبی که واقعاً برازنده‌اش بود، او دل پاکی داشت و تلاش‌هایش را باید دید، او هم نویسنده بود، هم خبرنگار، هم شاعر، هم فیلم‌ساز و آرام و قرار نداشت، قدر چنین آدم‌هایی را باید دانست.

قزوه ابراز کرد: امیدواریم افرادی چون محمد سرور رجایی که تمام‌قد در خدمت فرهنگ و حقیقت بودند، در جامعه بیشتر شوند و مرزهای جعلی بین دو ملت ایران و افغانستان در حوزه فرهنگ برداشته شود.

انتهای پیام/