به گزارش خبرنگار ایرنا، مهدی صمیمیان عصر شنبه در نشست با جمعی از چهره‌های فرهنگی، استادان، و فعالان حوزه زبان و فرهنگ بومی، افزود: تدوین برنامه‌هایی هدفمند برای حفظ، ترویج و انتقال زبان اصیل سمنانی به نسل‌های آینده ضرورت دارد.
وی با قدردانی از فعالیت چهره‌های فاخر و ماندگار زبان و فرهنگ سمنانی، گفت: حفظ و گسترش زبان و فرهنگ اصیل سمنانی، ضرورتی مهم برای هویت فرهنگی شهر و انتقال آن به نسل‌های آینده است.
صمیمیان با اشاره به ظرفیت‌های غنی و ارزشمند زبان سمنانی، اضافه کرد: تدریس زبان سمنانی در مدارس یکی از گام‌های اساسی در جهت آشنایی نسل‌های آینده با ریشه‌های فرهنگی این منطقه می‌تواند باشد.
وی از راه‌اندازی فرهنگسرای سمنان به عنوان مرکزی برای پاسداشت زبان و فرهنگ بومی خبر داد و افزود: با بهره‌گیری از ظرفیت کاروانسرای شاه‌عباسی پس از مرمت و آزادسازی برای راه اندازی این فرهنگسرا، در واقع این مکان می‌تواند محلی برای فعالیت‌های فرهنگی و آموزشی مرتبط با زبان سمنانی باشد.
نشست پاسداشت زبان سمنانی در فرمانداری
فرماندار سمنان گفت: تجلیل از فعالان در حوزه ترویج زبان و فرهنگ سمنانی می‌تواند موجب انگیزه‌بخشی و قدردانی از تلاش‌های دلسوزانه این چهره‌های ماندگار شود.
وی از برنامه‌ریزی برای برگزاری آیین «روز سمنان» در تقویم فرهنگی شهرستان خبر داد و افزود: این آیین با هدف ایجاد انسجام، همدلی و پاسداشت فرهنگ و زبان سمنانی برگزار می‌شود و فرمانداری تمام تمهیدات لازم را در این زمینه اتخاذ خواهد کرد.
به گزارش ایرنا، در این نشست حاضران نیز دیدگاه‌ها و پیشنهادات خود را در خصوص راهکارهای احیای زبان سمنانی و بهره‌گیری از آن در حوزه‌های مختلف ارایه کردند.
سمنان و زبان تاریخی سمنان
سمنان با تاریخ چندهزارساله، در دوره‌های مختلف پس از اسلام ایالت قومس یا کومش نامیده می‌شد.
پادکست خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) استان سمنان به نام «زبان سمنانی آیینه‌ای از گذشته برای آیندگان»
در دوره مادها و هخامنشیان نیز با نام کومیسنه یکی از ایالت‌های شانزده‌گانه ایران بود.
زبان سمنانی به عنوان میراث معنوی در سی‌ام دی ۱۳۹۴ در فهرست آثار میراث ملی ثبت شد.
سمنانی یکی از زبان‌های ایرانی است و از شاخه زبان‌های ایرانی شمال غربی و در عین حال زبان انتقالی میان زبان‌های ایران مرکزی به شمار می‌رود.
این زبان با برخی واژه‌های متداول در خانواده زبان‌های ایرانی، زبانی مستقل و کم‌وبیش خودکفا محسوب می‌شود و در گروه‌بندی زبان‌های ایرانی نو، زبان سمنانی متعلق به گروه زبان‌های مرکزی ایران است.