به گزارش جماران؛ رضا نصری، حقوقدان بین الملل در یادداشتی نوشت:
بسیاری از کشورها دکترین دفاعی خود را در قالب اسناد رسمی منتشر می‌کنند. این اسناد معمولاً به شکل اوراق سفید، راهبردهای امنیت ملی یا بیانیه‌های سیاست دفاعی تنظیم می‌شوند. هدف از تدوین و انتشار آن‌ها، تبیین ادراک تهدیدات، شفاف‌سازی اولویت‌های راهبردی، مشخص‌کردن خطوط قرمز و ترسیم چارچوب‌های واکنش نظامی است. چنین اسنادی در داخل کشور به افزایش آگاهی عمومی و تقویت شفافیت کمک می‌کنند و در عرصه بین‌المللی نیز پیام‌های روشن و محاسبه‌شده‌ای به رقبا ارسال می‌کنند تا از سوءبرداشت یا خطای محاسباتی جلوگیری شود.
اگر ایران نیز استراتژی دفاعی خود را به‌طور رسمی منتشر کند، می‌تواند شفافیت بیشتری در سیاست‌های امنیتی ایجاد کند و زمینه را برای مشارکت آگاهانه‌تر جامعه فراهم کند. این شفافیت موجب می‌شود که مردم با درک بهتر از ملاحظات امنیتی، از تصمیم‌های دفاعی حمایت کنند و نسبت به آن‌ها اعتماد بیشتری نشان دهند.
در عرصه خارجی، انتشار یک سند دفاعی به ایران این فرصت را می‌دهد که نیت‌ها، ملاحظات راهبردی و خطوط قرمز خود را به‌طور رسمی اعلام کند و از بروز سوء‌تفاهم و سوءمحاسبه در طرف مقابل جلوگیری کند. چنین سندی می‌تواند هزینه‌ی اقدام پیش‌دستانه یا ماجراجویی نظامی را برای دشمنان افزایش دهد و به بازدارندگی کمک کند.
علاوه بر این، با رسمی شدن مواضع دفاعی، زمینه برای تحریف هدفمند و مغرضانه آن‌ها کاهش می‌یابد. رژیم اسرائیل و برخی قدرت‌های خارجی در سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند که تصویر نادرستی از سیاست دفاعی ایران ارائه کنند و آن را به‌گونه‌ای جلوه دهند که مداخله یا حمله را توجیه کند. در نبود یک سند آشکار رسمی، چنین تحریف‌هایی آسان‌تر منتشر می‌شوند و کمتر با پاسخ مستند روبه‌رو می‌شوند. اما انتشار یک استراتژی دفاعی مدون، می‌تواند این فضا را تغییر دهد و امکان سوءاستفاده از ابهام را از بین ببرد.
در نهایت، تدوین این سند، ایران را از موقعیت واکنشی خارج می‌کند و ابتکار عمل را در روایت‌سازی به آن بازمی‌گرداند. این اقدام به تقویت انسجام در تصمیم‌گیری، افزایش هماهنگی بین نهادهای مختلف و ارتقای اعتبار بین‌المللی کشور کمک می‌کند.
تدوین و انتشار این سند می‌تواند از اولین اقدامات شورای عالی دفاع باشد.