شعارسال ۲۰۲۵ سازمان بهداشت جهانی، با تاکید بر اهمیت موفقیت در شیردهی، به نیازمندی سیستم‌های حمایتی با ثبات و مسئولیت پذیری جمعی و سازمان یافته در نظام سلامت می‌پردازد. موانع ساختاری قابل توجهی در راه تحقق این مهم قرار دارند که شکاف های موجود در سیاست‌گذاری کلان سلامت، از بنیادی ترین این موانع است. نبود سیاست روشن در بسیاری از کشورها برای ادغام شیردهی در راهبرد ملی سلامت نوزاد، اجرا شدن ناقص یا اجرا نشدن قوانین مرتبط با مرخصی زایمان و تسهیلات تغذیه در محل کار برای مادران شاغل، از موارد قابل توجه در این شاخه از موانع هستند.
بازاریابی تهاجمی شیر خشک نیز از مهم ترین تهدیدها در راستای تحقق این شعار به شمار می رود. نقض گسترده «کد بین‌المللی بازاریابی شیر جایگزین» توسط شرکت‌های تولیدکننده فرمول و تأثیر تبلیغات تجاری در بیمارستان‌ها، فضای آنلاین، داروخانه‌ها و روی مادران، از زیرشاخه های این تهدید هستند.
همچنین فقدان نظارت و ارزیابی پایدار بر این چالش، تعیین کننده است. اجرای ناقص برنامه BFHI (برنامه ای جهانی با اهدافی همچون افزایش شیردهی انحصاری تا ۶ ماهگی، تقویت آغاز زودهنگام شیردهی در ساعت اول تولد، جلوگیری از ترویج شیرخشک مگر در موارد پزشکی و تضمین حمایت عملی و عاطفی از مادران در طول بستری) در سطح ملی یا فقدان ارزیابی‌های دوره‌ای و یا نبود شاخص‌های پایش دقیق مانند «رضایت مادر»، «میزان شیردهی انحصاری» و «مهارت پرسنل» در کیفیت نظارت و ارزیابی تاثیرگذار هستند.
در راستای تحقق هدف جهانی ارتقای سلامت نوزادان از طریق تغذیه با شیر مادر و در راستای آن، تحقق شعار سال ۲۰۲۵ در این باره، ضروری است نظام بهداشت و درمان کشورها نسبت به بازنگری در سیاست‌های حمایتی، توسعه آموزش‌های تخصصی برای کادر درمان، و ایجاد سامانه‌های پایش اثربخش اقدام نمایند. تحقق سیستم‌های حمایت پایدار نیازمند تعهد جدی دولت‌ها، بازطراحی خدمات بهداشتی و پایش مستمر کیفیت مداخلات اجرایی است.