به گزارش قدس خراسان، ماجرای کشف این انشعاب غیرمجاز که در مجتمع ویلایی غیرمجاز، بدون پروانه و خارج از بافت اتفاق افتاده، از اینجا شروع میشود که پیمانکار جدید کشف انشعابات غیرمجاز شرکت آبفا مشهد در رصد خط لولهها و چاههای آب شرب مشهد به یک مجتمع ویلایی در منطقه سوران میرسد که در نبود انشعابات قانونی آب، از سرسبزی و آبادی خاصی برخوردار است.
رؤیا امینی در این باره میگوید: در بررسی خطوط انتقال آب شرب مشهد، به مکانی رها شده رسیدیم که وسط یک منطقه خشک، شرایط خوبی داشت. به عنوان خریدار ملک وارد مجتمع ویلایی شدم و از نزدیک استخرها و درختان سرسبز را دیدم که نشاندهنده وجود یک منبع آبی مهم برای تأمین آب کل باغویلاهای این مجتمع بود. به رصد بیشتر پرداختیم. ابتدا مشخص نبود از خط انتقال طرقبهشاندیز این انشعاب گرفته شده یا از خط انتقال مشهد که پس از پیدا شدن انشعاب متوجه شدیم یک انشعاب غیرمجاز از خط انتقال اصلی آب طرقبهشاندیز به داخل این مجتمع ویلایی کشیده شده ضمن آنکه باید گفت مجتمعهای دیگری را هم شناسایی کردهایم که گمان میرود این تخلف در آنها تکرار شده باشد.
ریشه تأمین آب ویلاهای غیرمجاز در خطوط اصلی آب
برای درک بهتر مطلب باید گفته شود از مشهد تا گلبهار حدود ۶۰ کیلومتر خطوط انتقال آب به مشهد وجود دارد که آب چاههای فراوان و پراکنده در این محدوده را به مشهد میرساند تا آب این شهر تأمین شود. نکته قابل تأمل در این منطقه، وجود باغویلاهای فراوان غیرمجاز است که آبفا مشهد پیمانکاری گرفته که به پایش این منطقه بپردازد و از قضای روزگار، کار به دست خانمی افتاده که با دقتنظرش توانسته به درستی در کشف و شناسایی این آبدزدی بزرگ مؤثر باشد و کاری را کرده که باید دستگاههای متولی در سالهای گذشته انجام میدادند.
طبق گفته مدیر عامل آبفا طرقبهشاندیز به خبرنگار ما در جریان کشف و شناسایی این تخلف آبی در این مجتمع ویلایی افزون بر ۶۰ باغویلای غیرمجاز شناسایی شده که از خط انتقال اصلی آب طرقبهشاندیز به میزان ۸/۵ لیتر در ثانیه، معادل ۵۰۸هزار لیتر در شبانهروز برداشت غیرمجاز انجام میداده است.
به گفته محسن عبدالهی سال گذشته در طرقبه و شاندیز ۷۰۰ انشعاب غیرمجاز و از ابتدای سال جاری به جز انشعابهای کشف شده در این مجتمع ویلایی، ۱۸۰ انشعاب غیرمجاز شناسایی شده؛ آن هم در شرایطی که آب شرب دو شهر طرقبه و شاندیز و روستاهای اطراف آن به سختی تأمین میشود.
بیتفاوتی خانمانبرانداز
هر کس با توجه به آب و هوای خوب و خوش طرقبه و شاندیز دلش میخواهد از محیط شهری و آپارتماننشینی فاصله بگیرد و باغ و باغچهای در این منطقه داشته باشد. همین موضوع سبب شده این منطقه از ساخت و سازهای غیرمجاز در امان نماند و هر روز بیشتر از گذشته شاهد رشد قارچگونه باغویلاهای غیرمجاز در این شهرستان و روستاهای اطراف آن باشیم. مدیر عامل آبفا شهرستان طرقبهشاندیز درباره اینکه پیشبینی میشود چه تعداد انشعاب غیرمجاز در این شهرستان وجود داشته باشد، عنوان میکند: طبق برآورد گذشته حدود ۳۰هزار باغویلا در منطقه طرقبهشاندیز وجود دارد که از این میزان، بعضی قانونی ساخته شده و انشعاب قانونی دارند. سال گذشته این شهرستان در اولویت نصب کنتورهای هوشمند استان قرار گرفت و برنامه نصب حدود ۷هزار کنتور هوشمند برای باغویلاها، اقامتگاهها، رستورانها و سایر مراکز در شهرستان شروع و حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ کنتور هوشمند نصب شد؛ اما باید گفت بخش عمده این باغویلاها غیرمجاز ساخته شدهاند و خارج از محدوده هستند. از جهاد کشاورزی میخواهیم مانند گذشته همراهی لازم را داشته باشند و به تعیین تکلیف این موارد بپردازند.
نکته قابل توجه در جریان این عملیات این بود که لولههای آبی از داخل خاک بیرون آمد که مربوط به سال ۹۹ بود؛ یعنی روی آنها این تاریخ حک شده بود. ضمن آنکه قد و قواره درختان مثمر که بیشتر آنها به لطف آب فراوان از محصول زیاد سرشان خم شده بود، نشان میداد چند سالی است در خاک ریشه دارند. پس این پرسش پیش میآید که جایگاه جهاد کشاورزی؛ چه در شهرستان و چه استان در برخورد با این پدیده چیست؟ یعنی یک بار در سالهای گذشته مدیر یا مسئولی از این منطقه عبور نکرده تا از خود بپرسد در این بیابان تیر برقی که پای آن جعبه تقسیم کنتورهای زیادی وجود دارد، به چه کار میآید؟ یا چرا درختان سرسبز از دیوارهایی بیرون افتادهاند که روی درب ورودی آن بزرگ نوشته شده «مجتمع مسکونی»؟ اگر این مجتمع مسکونی است، آب خود را با توجه به ماده ۴ قانون ملغی شدن واگذاری انشعاب آب در خارج از بافت روستا چگونه تأمین میکند؟
آبی برابر مصرف ۴هزار و ۲۰۰نفر
این پرسشها و چند پرسش دیگر زمانی پر رنگتر میشود که یدالله بشکنی، فرماندار طرقبهشاندیز در جریان بازدید از فرایند کشف این انشعاب غیرمجاز به خبرنگار قدس خراسان میگوید: انشعاب غیرمجازی کشف شد که ۵۰۸ مترمکعب در شبانهروز برابر مصرف ۴ هزار و ۲۰۰ نفر در یک روز، آب از خط ۲۵۰ شبکه اصلی، شامل ۵ تا ۶ حلقه چاه اصلی تأمین آب شرب بخش شاندیز، شهر شاندیز و روستاهای همجوار دزدی میکرد. هرجا تخلف ساخت و ساز است، بیشک تخلف برداشت آب، گاز و برق هم وجود دارد که سرقتها متأسفانه از خطوط اصلی صورت میگیرد و باید با آنها برخورد شود.
آبی که از آبخوانها میکشیم تا خودمان را نابود کنیم
انشعاب غیرمجاز آب چه یک مورد باشد، چه مجموعهای باغویلایی به گفته فرماندار شهرستان با ساختوساز غیرمجاز شرایط بحرانی را حادتر میکند و اضافه برداشت از منابع زیرزمینی را تشدید؛هرچند گفته میشود برخورد سختگیرانهای با متخلفان خواهد شد؛ اما وقتی قوانین بازدارنده برای تخلفات آب و انرژی وجود ندارد، به راستی سرنوشت این تخلفات چه خواهد بود و باز هم جز غصه برای قصه بیآبی و آسیب به منابع آبی در سایه خشکسالیها چیزی باقی میماند؟ امری که واقعیت آن چند روز پیشتر توسط مدیر عامل آب منطقهای عنوان شده بود.
محمدعلی نعمتنژاد عنوان کرده است: حجم واقعی تجدیدپذیری منابع آب زیرزمینی استان حدود ۲میلیارد و ۲۳۱میلیون مترمکعب است که به عنوان حداکثر برداشت مجاز شناخته میشود؛ اما واقعیت این است که در حال حاضر نزدیک به ۴میلیارد مترمکعب آب زیرزمینی برداشت میشود که بیش از دو برابر ظرفیت تجدیدپذیر است. این برداشت بیش از حد موجب افت سطح آبخوانها، فرونشست زمین و تغییرات کیفی در منابع آب شده که نمونه این بحران شهر مشهد است.
اعداد واقعیت را میگویند و حقیقت این است که بحران بیآبی گلوی خراسان رضوی و کشور را گرفته و ظرفیت آب سدهای مشهد به کمتر از ۶درصد رسیده است. حالا این ما هستیم و دشت خشک مشهد و استان و اهمالکاری و چشمپوشیهای فراوان و سازمانیافته سازمانی و فردی که اگر دیر بجنبیم، باید کاسه چه کنم به دست بگیریم تا شاید دستی از غیب برون آید و کاری بکند چون همین حالا عطش در گوش همه ما به آرامی نجوا میکند و ما در
خواب خرگوشی هستیم.