به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از سازمان حفاظت محیط‌زیست، کمیته دائمی که نهاد اجرایی و نظارتی کنوانسیون رامسر محسوب می‌شود، از ۱۸ کشور عضو از مناطق جغرافیایی مختلف، میزبان کنفرانس آینده و برخی سازمان‌های بین‌المللی تشکیل شده است.
این کمیته سالانه یک بار به مدت یک هفته در کشور سوئیس تشکیل جلسه داده و تصمیمات راهبردی در فاصله میان دو اجلاس جهانی اتخاذ می‌کند.
ایران به عنوان یکی از سه نماینده قاره آسیا، نقشی کلیدی در تصمیم‌سازی‌های بین‌الاجلاسی، نظارت بر عملکرد دبیرخانه رامسر، مدیریت منابع مالی و تهیه پیش‌نویس مصوبات برای نشست‌های آتی ایفا خواهد کرد.
ریاست کمیته دائمی در دوره فعلی بر عهده زیمبابوه، میزبان اجلاس پانزدهم بوده و نایب‌رئیسی آن به کشور میزبان اجلاس آینده (شانزدهمین نشست جهانی) واگذار شده است.
کمیته دائمی (Standing Committee) کنوانسیون رامسر، به‌عنوان مهم‌ترین نهاد اجرایی و نظارتی این کنوانسیون بین‌المللی، نقش کلیدی در مدیریت و جهت‌دهی به اقدامات جهانی در حوزه حفاظت از تالاب‌ها ایفا می‌کند. این کمیته در فاصله بین نشست‌های کنفرانس اعضا (COP)، وظیفه راهبری، تصمیم‌سازی و نظارت بر اجرای مصوبات کنوانسیون را بر عهده دارد.
ترکیب این کمیته شامل نمایندگان ۱۸ کشور منتخب از مناطق مختلف جغرافیایی جهان، کشور میزبان نشست آتی کنوانسیون و سازمان‌های بین‌المللی همکار مانند اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) و Wetlands International است.
وظایف کلیدی کمیته دائمی
تصمیم‌سازی در شرایط اضطراری؛ این کمیته در مواقع بحرانی نظیر خشک‌شدن تالاب‌ها یا تهدیدات زیست‌محیطی، تصمیمات فوری اتخاذ کرده و راهکارهای عملیاتی به کشورهای عضو ارائه می‌دهد.
نظارت بر دبیرخانه رامسر؛ بررسی گزارش‌های مالی و عملکرد سالانه دبیرخانه کنوانسیون رامسر
تهیه پیش‌نویس مصوبات و دستورکار COP؛ کمیته دائمی مسئول تهیه پیش‌نویس قطعنامه‌ها، دستور کارها و اسناد اصلی برای نشست بعدی کنفرانس اعضا است؛ از جمله پیشنهاد ثبت تالاب‌های جدید در فهرست بین‌المللی رامسر.
مدیریت منابع مالی بین‌المللی؛ این کمیته بر نحوه تخصیص منابع صندوق کمک‌های کوچک رامسر (SGF) و صندوق تالاب‌ها برای آینده (WFF) نظارت می‌کند. این منابع برای اجرای پروژه‌های حفاظت و احیای تالاب‌ها به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه اختصاص می‌یابد.
حضور جمهوری اسلامی ایران در این کمیته به‌عنوان نماینده جنوب و غرب آسیا، زمینه‌ساز ارتقای نقش منطقه‌ای کشور در فرآیندهای تصمیم‌سازی بین‌المللی درباره تالاب‌ها و محیط‌زیست خواهد بود.