شناسهٔ خبر: 74131070 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی | لینک خبر

تحلیل اقتباسی دو فیلم کوتاه با نگاهی به مرز باریک الهام و بازآفرینی

هفتمین همایش مطالعات فیلم کوتاه با موضوع رویکردهای تأویلی به انتخاب (اقتباس در فیلم کوتاه) در همدان برگزار شد.

صاحب‌خبر -
به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان، به همت انجمن سینمای جوانان ایران دفتر همدان و معاونت امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان، هفتمین همایش مطالعات فیلم کوتاه با موضوع رویکردهای تأویلی به انتخاب (اقتباس در فیلم کوتاه) در سالن اجتماعات این اداره کل برگزار شد.

این کارگاه تخصصی با حضور کارشناسان «مهرزاد دانش» عضو شورای علمی مطالعات فیلم کوتاه و «سیدجواد میرهاشمی» فیلمساز و پژوهشگر برگزار شد.

در این کارگاه  فیلمهای اقتباس شده راز و  آدمخوار اکران و مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

در نشست بررسی دو فیلم کوتاه اقتباسی، حاضران با اشاره به عناصر روایی و بصری، به تحلیل نسبت این آثار با منابع الهام آن‌ها پرداختند. فیلم نخست با استفاده از مؤلفه‌هایی برگرفته از فیلم‌های معروفی چون جن‌گیر و کوایدان، فضایی رازآلود و ترسناک را بازسازی کرده بود؛ اما در عین حال، هدف تازه‌ای را دنبال می‌کرد: نمایش «رازداری» به‌عنوان مضمونی شیطانی در صورتی که افشا شود. این نگاه، از جن‌زدگی صرف فراتر رفته و به مسئله‌ای انسانی و اخلاقی ورود کرده بود.
در ادامه نشست، درباره‌ی تفاوت میان «ارجاع» و «اقتباس» نیز بحث شد. برخی معتقد بودند فیلم صرفاً ارجاعاتی ظریف به آثار پیشین داشته، در حالی که دیگران بر این باور بودند که اقتباس آزاد در دل روایت حضور دارد، چرا که ساختار و محتوا به‌وضوح از آثار مشخصی الهام گرفته‌اند. نمونه‌هایی چون اقتباس‌های سینمایی از معمای آقای ریپلی، یا شب که باران آمد اثر کامران شیردل، به‌عنوان مصادیق مشابه مورد اشاره قرار گرفتند.

همچنین بر این نکته تأکید شد که اقتباس الزماً به معنای وفاداری کامل به اثر منبع نیست، بلکه می‌تواند به‌صورت بازآفرینی، الهام یا حتی ادای دین صورت گیرد. در این زمینه از نقاشی‌های کاراواجو، وام‌گیری‌های فرمی و نوری در سینما، و اقتباس‌های غیرمستقیم از متون مکتوب نیز سخن گفته شد.

در نهایت، شرکت‌کنندگان با بیان دیدگاه‌های متفاوت، بر اهمیت رعایت اخلاق حرفه‌ای در ارجاع به آثار قبلی تأکید کردند و خاطرنشان ساختند که اگرچه بسیاری از داستان‌ها از تجربه‌های مشترک انسانی برمی‌خیزند، اما ذکر منابع الهام و تأثیرپذیری، نشانه‌ای از صداقت و احترام به مخاطب و خالقان پیشین است.