به گزارش خبرنگار ایرنا، محمد نوذری روز سهشنبه در نشست شورای اداری استان قزوین که با حضور معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور همراه بود، اظهار کرد: قزوین استانی باستانی با ریشههایی به قدمت چند هزار ساله است که در دوره صفویه به عنوان پایتخت کشور نقشآفرینی کرده و شخصیتهایی چون حمدالله مستوفی، عبید زاکانی، علامه دهخدا و شهدای بزرگی مانند لشگری، بابایی، ابوترابی و حاجیزاده از مفاخر این دیار را تربیت کرده است.
وی با بیان اینکه قزوین با وجود داشتن تنها ۱.۴ درصد جمعیت کشور، هشت درصد تولیدات ملی را به خود اختصاص داده، افزود: این استان با ظرفیت بیبدیل در حوزه صنعت و امنیت غذایی، باید از منظر زیرساختی و اجتماعی نیز به عنوان یک استان برخوردار دیده شود، اما متاسفانه در بسیاری از شاخصهای زیرساختی، اجتماعی و فرهنگی با مشکلات جدی مواجه است.
نوذری یکی از رویکردهای جدی مدیریت استان را تمرکز بر حل بحران آب دانست و گفت: امسال ۱۰۰ درصد اعتبارات به سدسازی اختصاص یافته و برنامهریزی دقیقی برای مدیریت منابع آب و رعایت الگوی کشت در صنایع دامپروری و کشاورزی در دستور کار قرار دارد.
نماینده دولت در استان قزوین با اشاره به بحران فرونشست دشت قزوین تصریح کرد: سالانه ۱۸ سانتیمتر فرونشست در این دشت ثبت میشود که یکی از مهمترین چالشهای زیستمحیطی استان است، همچنین وجود هفت هزار حلقه چاه فعال که روزانه بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ متر مکعب از مخازن زیرزمینی آب برداشت میکنند، شرایط منابع آبی استان را به وضعیت بحرانی رسانده است.
این مسوول یادآور شد: در حوزه صنعت نیز اگرچه نیروگاه شهید رجایی سهم مهمی در تامین انرژی کشور دارد، اما باید مصرف مازوت در این واحد به حداقل ممکن برسد تا از آسیبهای زیستمحیطی آن جلوگیری شود.
نوذری با اشاره به خشکی تالاب اللهآباد و نقش آن در افزایش گردوغبار منطقه گفت: این تالاب که منشا ریزگردهای قزوین، تهران و البرز است، باید در کارگروه ملی گردوغبار به عنوان یک بحران ملی مصوب شود و حقابه زیستمحیطی آن نیز در همین چارچوب پیگیری خواهد شد.
استاندار قزوین همچنین به مشکلات زیستمحیطی کارخانه سیمان آبیک اشاره کرد و یادآور شد: این واحد صنعتی نیازمند نظارت قانونی و توجه ویژه در مدیریت آلایندهها است.
نوذری در پایان تاکید کرد: توسعه استان قزوین باید با رویکردی متوازن و با در نظر گرفتن تمامی ابعاد محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی دنبال شود، چرا که صرفا رشد صنعتی بدون توجه به پایداری منابع طبیعی و زیرساختهای زیستی، آیندهای پرمخاطره برای این استان رقم خواهد زد.