امیرسعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل، در سخنرانی خود در نشست شورای امنیت درباره «وضعیت در خاورمیانه: سوریه» گفت: بحران سوریه راه‌حل نظامی ندارد؛ تنها مسیر ممکن برای پیشرفت، یک روند سیاسی سوری‌محور و تحت مالکیت سوریه است که با تسهیل سازمان ملل و براساس اصول اساسی مندرج در قطعنامه ۲۲۵۴ پیش برده شود؛ ایران همچنان به همکاری سازنده با سازمان ملل و شرکای منطقه‌ای برای حمایت از صلح، عدالت و بازسازی کامل سوریه، عاری از اشغال، تروریسم و مداخلات خارجی، کاملا متعهد است.
متن کامل سخنرانی ایروانی به شرح زیر است:
سپاسگزارم، جناب آقای رئیس.
مایلم از آقای پدرسن، فرستاده ویژه‌ی دبیرکل و خانم ووسورنو، مدیر بخش عملیات و حمایت دفتر هماهنگی امور بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد، بابت ارائه گزارش‌های جامع و روشنگرانه‌شان تشکر نمایم؛ درباره وضعیت سوریه، نکات زیر را مورد تاکید قرار می‌دهم:
نخست، جمهوری اسلامی ایران بار دیگر بر تعهد قاطع و خلل‌ناپذیر خود نسبت به حاکمیت، وحدت ملی و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه تاکید می‌ورزد؛ ما قاطعانه با هرگونه تلاشی، چه مستقیم و چه غیرمستقیم، که با هدف تضعیف حاکمیت ملی سوریه یا تجزیه سرزمین آن صورت گیرد، مخالفت می‌کنیم.
در همین چارچوب، نسبت به دستورکار خطرناک و بی‌ثبات‌ساز رژیم اسرائیل برای جداسازی استان‌های جنوبی سوریه از حاکمیت دولت مرکزی هشدار می‌دهیم, چنین اقدامات غیرقانونی، نقضی آشکار از حقوق بین‌الملل، منشور ملل متحد و قطعنامه‌های شورای امنیت به‌شمار می‌روند و تهدیدی جدی علیه ثبات منطقه محسوب می‌شوند؛ این شورا باید قاطعانه چنین طرح‌هایی را مردود دانسته و بر تعهد خود نسبت به اصول مندرج در منشور ملل متحد تاکید ورزد.
دوم، ما عمیقا نسبت به درگیری‌های خشونت‌آمیز اخیر در السویداء که منجر به جان‌باختن غیرنظامیان و آسیب به زیرساخت‌های حیاتی گردید، ابراز نگرانی می‌کنیم؛ جمهوری اسلامی ایران از تلاش‌های دولت موقت سوریه برای بازگرداندن ثبات حمایت می‌نماید و خواستار انجام تحقیقات سریع، شفاف و منطبق با اصول حاکمیت قانون در این خصوص است.
ما همچنین گزارش‌های مربوط به کشتار‌های جمعی علیه علویان در استان‌های لاذقیه و طرطوس را مورد توجه قرار می‌دهیم؛ تضمین پاسخگویی در قبال این جنایات نیز ضروری است؛ تاکید می‌نماییم که عدالت در رسیدگی به هر دو مورد، هم درگیری‌های خشونت‌آمیز در السویداء و هم حملات علیه جوامع علوی در مناطق ساحلی، باید از طریق سازوکار‌های معتبر، مستقل از مداخلات خارجی و عاری از سوءاستفاده‌های سیاسی دنبال شود.
سوم، ما خواهان احترام کامل به حقوق تمامی اقلیت‌ها و حل‌وفصل اختلافات داخلی از طریق گفت‌وگوی فراگیر هستیم؛ خشونت فرقه‌ای موجب تضعیف اعتماد عمومی به روند انتقال سیاسی می‌گردد؛ روندی که باید جامع، ملی و متعلق به مردم سوریه باقی بماند؛ سوریه‌ای متحد و فراگیر، پیش‌شرطی اساسی برای صلح پایدار و ثبات بلندمدت در این کشور است.
چهارم، حملات هوایی اخیر رژیم صهیونیستی و اقدامات تجاوزکارانه آن علیه دمشق و جنوب سوریه نه‌تنها نقض آشکار حقوق بین‌الملل و خدشه‌ای جدی به حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه محسوب می‌شود، بلکه روند سیاسی شکننده موجود را نیز تضعیف کرده و تلاش‌ها برای گفت‌و‌گو و دستیابی به راه‌حل را پیچیده‌تر می‌سازد؛ اشغال غیرقانونی بلندی‌های جولان سوریه توسط رژیم صهیونیستی و تداوم نقض قطعنامه‌های شورای امنیت از سوی آن رژیم باید پایان یابد؛ این شورا نمی‌تواند در برابر چنین تجاوزاتی بی‌تفاوت باقی بماند.
پنجم، درباره وضعیت انسانی، ما نگرانی عمیق خود را نسبت به وخامت فزاینده اوضاع در سویداء و سایر مناطق ابراز می‌داریم؛ کمبود مواد غذایی، آب، سوخت، دارو و سایر اقلام ضروری، بسیار هشداردهنده است؛ ما از تلاش‌های دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل، آژانس‌های سازمان ملل و شرکای بشردوستانه در ارائه کمک‌های نجات‌بخش قدردانی می‌کنیم؛ از تمامی کشور‌های اهداکننده درخواست می‌کنیم که به‌طور سخاوتمندانه به اولویت‌های پاسخ بشردوستانه سوریه در سال ۲۰۲۵ کمک نمایند، به‌ویژه با توجه به کسری شدید منابع مالی. مایه نگرانی عمیق است که تنها ۶/۳۶ درصد از برنامه پاسخ بشردوستانه سوریه برای سال ۲۰۲۴ تامین مالی شده است.
ششم، ما از تمامی گام‌ها در جهت رفع تحریم‌های غیرقانونی و یک‌جانبه‌ای که بر مردم سوریه تحمیل شده است، استقبال می‌کنیم؛ این اقدامات غیرمشروع به‌طور جدی بحران انسانی را تشدید کرده، تلاش‌های بازسازی را مختل نموده و روند بهبود اقتصادی را فلج کرده‌اند؛ رفع این تحریم‌ها برای امکان‌پذیر ساختن بازسازی سوریه و ایجاد شرایط مناسب برای بازگشت امن و با کرامت پناهندگان و آوارگان داخلی، امری ضروری است؛ با این حال، رفع تحریم‌ها نباید به‌عنوان ابزاری برای اعمال فشار سیاسی یا مشروط به مداخله در امور داخلی سوریه مورد استفاده قرار گیرد.
هفتم، بحران سوریه راه‌حل نظامی ندارد؛ تنها مسیر ممکن برای پیشرفت، یک روند سیاسی سوری‌محور و تحت مالکیت سوریه است که با تسهیل سازمان ملل و براساس اصول اساسی مندرج در قطعنامه ۲۲۵۴ پیش برده شود؛ ما از تداوم گفت‌وگوی فراگیر که متضمن احترام به حاکمیت سوریه، نهاد‌های ملی آن و ترویج آشتی میان همه اقشار جامعه باشد، حمایت می‌کنیم؛ جمهوری اسلامی ایران همچنان به همکاری سازنده با سازمان ملل و شرکای منطقه‌ای برای حمایت از صلح، عدالت و بازسازی کامل سوریه، عاری از اشغال، تروریسم و مداخلات خارجی، کاملا متعهد است.
انتهای پیام/