به گزارش خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ این روزها افزایش کمبود دارو، شکل‌گیری بازار سیاه و ورود داروهای تقلبی و بی‌کیفیت، زنگ خطر بزرگی را برای جامعه به صدا درآورده است؛ زنگ خطری که بیماران را ناتوان و خانواده‌ها را خسته کرده و صدای اعتراض پزشکان، داروسازان و حتی برخی مسئولان درمانی کشور را نیز بلند کرده است.
در بازاری که قرار بود آرامش‌بخش آلام مردم باشد، حالا «دارو» به کالایی کمیاب و گران‌قیمت بدل شده است. مردم، به‌ویژه بیماران خاص و مزمن، برای یافتن داروی مورد نیازشان باید مسیرهای فرسایشی داروخانه‌ها، دلال‌ها و نسخه‌پیچ‌های غیررسمی را طی کنند. برخی مجبورند برای تهیه یک داروی حیاتی، دست به دامان بازار سیاه شوند و حتی داروهای نامطمئن یا تاریخ‌گذشته را با بهایی چند برابر قیمت واقعی تهیه کنند.
هشدار عضو کمیسیون بهداشت؛ نارضایتی گسترده، بحران را عیان کرده است
در همین راستا، سلام ستوده، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگویی هشدار داد که با وجود برخی پیشرفت‌ها در حوزه سلامت، همچنان نارضایتی گسترده‌ای در میان مردم وجود دارد.
وی تصریح کرد: کمبود پزشک، ضعف زیرساخت‌های درمانی و مشکل تأمین دارو، از اصلی‌ترین نگرانی‌های مردم در سراسر کشور است.
این نماینده مجلس گفت: کمبود دارو، بازار سیاه دارو و ورود داروهای تقلبی و بی‌کیفیت را گسترش داده و نارضایتی فراگیری در پی داشته است.
وی با تأکید بر اینکه وضعیت فعلی نیازمند ورود جدی دولت است، افزود: باید اقدامات فوری در حوزه تولید داخلی دارو، مقابله با واسطه‌گری و احتکار، و همچنین تقویت نظارت بر چرخه توزیع صورت گیرد. در غیر این صورت، نظام سلامت با تهدیدات عمیق‌تری مواجه خواهد شد.
بحران مدیریتی پشت نقاب تحریم؟
مسئله کمبود دارو صرفاً یک بحران خارجی یا ناشی از تحریم‌ها نیست، بلکه بخش عمده‌ای از این بحران، به ضعف در مدیریت، نبود نظارت دقیق بر زنجیره تأمین و سوءتدبیر در توزیع بازمی‌گردد. حتی برخی پزشکان در این باره تصریح می‌کنند که نظام توزیع دارو به شدت فرسوده و فسادپذیر شده است.
در سال‌های گذشته نیز بارها وعده‌هایی برای ساماندهی این حوزه داده شده بود؛ از راه‌اندازی سامانه‌های شفاف‌سازی تا تلاش برای تولید داخلی داروهای استراتژیک، اما در عمل، آنچه مردم دیده‌اند، ادامه همان مشکلات قدیمی با چهره‌ای جدید بوده است.
داروهای تقلبی؛ جان مردم در معرض تهدید مستقیم
یکی از پیامدهای خطرناک کمبود دارو، گسترش داروهای جعلی و بی‌کیفیت است. در شرایطی که تقاضا بالا و عرضه ناکافی است، فضای مناسبی برای سودجویان و واردکنندگان غیرقانونی فراهم می‌شود. برخی داروهای وارداتی نه‌تنها اثر درمانی ندارند، بلکه در مواردی موجب تشدید بیماری یا بروز عوارض جدی شده‌اند. گزارش‌های رسمی نیز نشان می‌دهد بخش قابل توجهی از داروهای غیرمجاز از طریق کانال‌های نامعلوم وارد کشور می‌شود و جان بیماران را به خطر می‌اندازد.
در این راستا تحول اساسی در این حوزه به‌ویژه در اصلاح زنجیره تأمین و توزیع دارو، شفاف‌سازی نظام دارویی، حمایت از تولیدکننده داخلی و مقابله با مافیای دارو، اجتناب‌ناپذیر است. دولت باید وارد میدان شود، با رانت‌خواران و واردکنندگان غیرمجاز برخورد کند و برای داروسازان و شرکت‌های دانش‌بنیان داخلی، بستر حمایت واقعی فراهم نماید.
صدای مردم را بشنوید
نارضایتی گسترده مردم، صدای خاموشی نیست که بتوان از کنار آن گذشت. مراجعه‌های روزانه بیماران به داروخانه‌ها، پرس‌وجوی ناامیدانه در شبکه‌های مجازی، نشانه‌ای از فشاری است که جامعه تحمل می‌کند. این وضعیت، بیش از آنکه صرفاً یک بحران دارویی باشد، به تهدیدی اجتماعی و روانی تبدیل شده که می‌تواند پیامدهای امنیتی نیز به‌دنبال داشته باشد.
مردم ایران مستحق چنین درماندگی نیستند. همان‌هایی که در روزهای دشوار، ایثارگرانه پای نظام ایستاده‌اند، حالا انتظار دارند نه با حرف، که با عمل، سلامت را به جامعه بازگرداند.
تحول در حوزه سلامت، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت فوری برای دولت چهاردهم است؛ پیش از آنکه این زخم کهنه، عفونتی لاعلاج شود.
∎