محمد جلال الدین روز دوشنبه طی یادداشت اختصاصی برای دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی در اسلامآباد با عنوان «فریاد برای غزه: سکوت قدرت و صدای وجدان» نوشت: تداوم جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه و استفاده ابزاری از قحطی و گرسنه نگه داشتن فلسطینیان، حاکمان در سراسر جهان عرب و غیر عرب مسلمان را شرمسار میکند.
سفیر پیشین پاکستان در نیجر گفت: نزدیک به 2 میلیون فلسطینی در غزه با کمبود شدید مواد غذایی مواجه هستند. کمکهای بشردوستانه در گذرگاههای مرزی آماده است، اما رژیم اسرائیل نقاط ورودی را مسدود کرده و به عمد محاصرهای را اعمال کرده که برای گرسنگی دادن به مردم غزه و تسلیم آنها طراحی شده است.
در ادمه این یادداشت آمده است: «دردناکتر از آن، همدستی در سکوت است، تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری محمود عباس در کرانه باختری در مواجهه با این فاجعه انسانی در حال وقوع، منفعل و بیصدا باقی مانده است. از سوی دیگر برخی کشورهای پیرامون سرزمین های اشغالی نمونه بارز بی توجهی و بی عملی در قبال رنج و درد ساکنان غزه هستند.»
این دیپلمات پیشین پاکستان در بخش دیگری از یادداشت خود میافزاید: «غزه با برخی کشورهای بزرگ مسلمان هممرز است و آنها ظرفیت و اهرم ژئوپلیتیکی را برای فشار آوردن به رژیم اسرائیل برای لغو محاصره دارند. علاوه بر این، برخی کشورهای عرب و غیر عرب مسلمان روابط دیپلماتیک و تجاری فعالی با رژیم صهیونیستی دارند و یک اولتیماتوم دیپلماتیک متحد - تعلیق روابط یا تهدید به قطع روابط اقتصادی - این رژیم را مجبور به تجدیدنظر در محاصره خود خواهد کرد؛ اما... .»
نویسنده این یادداشت می افزاید: «این دولتهای مسلمان به ویژه برخی در جهان عرب به طرز شرمآوری بیتفاوت هستند. برخی از کشورهای مسلمان دو تأمین کننده حیاتی انرژی و اقتصادی برای رژیم صهیونیستی هستند. اگر هر یک از آنها جریان نفت و گاز را متوقف کنند یا حتی تهدید به انجام این کار کنند، رژیم اسرائیل مجبور به ارزیابی مجدد سیاستهای خود خواهد شد. همین امر در مورد برخی کشورهای عرب مسلمان نیز صادق است. در واقع، میتوان استدلال کرد که متاسفانه قدرت نظامی و اقتصادی رژیم اسرائیل تا حدی توسط همکاری این کشورهای مسلمان پشتیبانی میشود.»
این دیپلمات سابق تاکید دارد: «اگر یک کشور مسلمان میتواند به خاطر سوریه از ایالات متحده و رژیم اسرائیل امتیاز بگیرد، چرا غزه - منطقهای پر از مسلمانان محاصره شده و گرسنه - رها شده است؟ فلسطینیهای غزه چه جرمی مرتکب شدهاند که باید با رها شدن توسط دیگر مسلمانان مجازات شوند؟ حتی اگر این کشورها تصمیم بگیرند از رزمندگان حماس حمایت نظامی نکنند، اجازه دادن به 2 میلیون غیرنظامی بیگناه - زنان، کودکان و سالمندان - برای جان دادن از گرسنگی و بیماری نه یک روش اسلامی است و نه یک روش انسانی. برخی کشورهای مسلمان به عنوان همسایگان نزدیک غزه، بزرگترین مسئولیت را در این بحران در حال وقوع دارند.»
نویسنده این یادداشت تاکید دارد که «مسلمانان در کشورهای دور دست مانند پاکستان، مالزی، ایران و اندونزی از نظر جغرافیایی دور هستند، اما میتوانند کمک و مساعدت مالی ارائه دهند. با این حال، رسیدگی واقعی به وضعیت فعلی غزه صرفاً به برخی کشورهای مسلمان نزدیکتر بستگی دارد.»
رئیس کمیته روابط خارجی حزب جمعیت علمای اسلام افزود: «ما از حاکمان برخی کشورهای عرب و غیر عرب مسلمان می خواهیم که وجدان خود را بیدار، عبور امن غذا و دارو به غزه را سازماندهی و اگر رژیم اسرائیل مقاومت کند، روابط دیپلماتیک و تجاری خود را با تلآویو به سرعت قطع کنید.»
جلال الدین با بیان اینکه «در روز قیامت، دستان این فلسطینیان گرسنه به یقه آن دسته از حاکمان مسلمانی که قدرت کمک داشتند اما ترجیح دادند نظارهگر بمانند، دراز خواهد شد»، گفت: «اگر حتی یک اتحاد اصلی - ایران، پاکستان، ترکیه، مصر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، قطر، آذربایجان، بنگلادش، مالزی، اندونزی و الجزایر - یک پیمان دفاعی متحد تشکیل دهند، میتوانند به عنوان یک قدرت جهانی جدید ظهور کنند. آنها در اتحاد با چین و روسیه میتوانند جاهطلبیهای امپریالیستی را به چالش بکشند و مهار کنند و تعادل را به نظم جهانی بازگردانند.»
این دیپلمات سابق پاکستان در پایان اظهار داشت: نگذارید غزه در سکوت ما سقوط کند. بگذارید وحدت امت اسلامی به دروازهای به سوی آزادی تبدیل شود - نه فقط برای فلسطین، بلکه برای عزت و حاکمیت کل جهان اسلام.