به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بیرجند، در این نشست امیررضا امام‌جمعه فعال فرهنگی اظهار داشت: این رمان تنها یک داستان سرگرم‌کننده نیست بلکه نوعی بازخوانی اخلاق، همدلی و بازتاب وجدان انسانی است.
وی گفت: آنچه در «معجزه‌های خواربارفروشی نامیا» برای خواننده شگفت‌انگیز بوده، این است که نویسنده با خلق یک مکان فراموش‌شده، پل زمانی میان گذشته و حال می‌سازد؛ جایی که پاسخ به درد دل‌های قدیمی، هنوز هم می‌تواند نوری بر زندگی امروز بتاباند.
وی خاطرنشان نشان کرد: خواربارفروشی متروکه، تنها یک مکان نیست، بلکه نمادی از یک جامعه انسانی فراموش‌کار است که هنوز هم در انتظار صدای همدلی است.
در ادامه جلسه مرتضی حسنی مقدم فعال فرهنگی نیز با نگاهی جامعه‌شناختی به رمان، آن را پاسخی به خلأهای احساسی انسان معاصر دانست و گفت: این کتاب با ظرافتی مثال‌زدنی، بدون شعارهای مستقیم، انسان را به مکث در برابر تصمیم‌های اخلاقی دعوت می‌کند.
وی افزود: نامه‌هایی که از گذشته می‌رسند، هر کدام فرصتی برای گفت‌وگوی درونی‌اند؛ گویی جهان هنوز امکان تغییر دارد، اگر فقط کمی به صدای دیگران گوش کنیم.
وی اظهارکرد: نویسنده، سه جوان بزهکار را وارد خرده‌روایتی عمیق می‌کند که با هر نامه، بخشی از وجدان آن‌ها بیدار می‌شود. این الگوی روایی نه تنها خلاقانه، بلکه بسیار تأثیرگذار است.
وی ادام داد: اگرچه ممکن است برخی خوانندگان انتظار پیچیدگی بیشتر داشته باشند، اما همین سادگی راز موفقیت داستان است.
حسنی‌مقدم در پایان با اشاره به کارکرد جهانی ادبیات گفت: ادبیات ژاپن در این رمان، شکلی از تعامل انسانی را تصویر می‌کند که با وجود تفاوت فرهنگی، به شدت برای خواننده ایرانی نیز قابل لمس است. در جامعه‌ای که سرعت و فشارهای روزمره اجازه تأمل نمی‌دهد، کتاب هایی از این دست تلنگری برای بازگشت به مهربانی‌های ساده است.
∎