به گزارش خبرگزاری ایمنا، سید امیر سامع جلسه هیئت امنای مرکز پژوهشهای شورای اسلامی شهر اصفهان با تأکید بر نقش کلیدی دانشگاه در توسعه شهری اظهار کرد: یکی از مشکلات اصلی ما در تعامل دانشگاه با شهرداری، نبود نظام مشخص برای تشخیص مسئله و ارائه راهکار است؛ نظامی که بتواند اولویتها را شناسایی کند و راهحلهایی واقعی، ملموس و قابل دستیابی برای آنها ارائه دهد.
وی افزود: بسیاری از اوقات، حتی وقتی اولویتها بهدرستی تشخیص داده میشود، نبود افق روشنی برای تحقق آنها یا نبود محصول فناورانه در دسترس، منجر میشود کار روی زمین بماند و حس دسترسی نداشتن به راهحل مشخص از یکسو در دانشگاهیان ایجاد دلسردی میکند و از سوی دیگر، در بدنه اجرایی احساس میشود که پاسخ روشنی برای مسئله وجود ندارد.
نایب رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به جایگاه شهرداری در فرایند پژوهش گفت: شهرداری ذاتاً پژوهشگاه نیست و امکان انجام پژوهشهای بنیادی و عمیق را در خود ندارد، اما میتواند محصولات فناورانه را از طریق پژوهشهای کاربردی دریافت کند؛ البته در عمل گاهی اعتقادی به پژوهش وجود ندارد و حتی در مواردی که چنین اعتقادی است، همچون افق روشنی دیده نمیشود، پروژهها به ثمر نمیرسد.
سامع ادامه داد: در نهایت، پس از ناکامی در مسیر بومیسازی یا تعامل با دانشگاه، شاهد هستیم که به سمت استفاده از محصولات خارجی یا راهحلهای عجولانه میرویم که دیگر خیلی دیر شده است و فرصت توسعه بومی از دست رفته است.
وی با اشاره به بعضی تجربههای ناکام در گذشته خاطرنشان کرد: ما حدود ۲۵ سال پیش به فکر انرژیهای تجدیدپذیر در شهر بودیم، به فکر بازیافت آب، شبکههای هوشمند حملونقل، مسائل محیطزیستی و حتی ایمنی آتشنشانی مبتنی بر فناوریهای نو بودیم، هرچند اقداماتی هم انجام شد، اما اگر تعاملات اجرایی و پژوهشی نزدیکتر بود، سرعت پیشرفت بسیار بالاتر میرفت.
نایب رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان تأکید کرد: یکی از موانع اصلی، عدم رویارویی مستمر و ساختارمند میان مجریان شهری و نخبگان علمی است و سازمان عمرانی شهرداری که با پیچیدهترین پروژههای ساختوساز روبهرو است، یا اداره کل طراحی که مسئول خلق طرحهای شهری است، اگر بهصورت مستمر با دانشگاهها در تعامل بودند، نتایج بسیار بهتری حاصل میشد.
سامع گفت: بهنظر من باید یک تقویم سالانه تنظیم شود که در آن هر گروه عملیاتی و اجرایی در شهرداری با دانشکده متناظر خود در دانشگاهها جلسه منظم داشته باشد، زیرا ما در شهر حدود ۲۰ کسبوکار اصلی داریم؛ از محیطزیست، زیرساخت و حملونقل گرفته تا موضوعات فرهنگی و اجتماعی و برای هر کدام از این حوزهها یک دانشکده متناظر در دانشگاه اصفهان یا دانشگاه صنعتی وجود دارد.
وی ادامه داد: اگر بهصورت نظاممند و منظم مطمئن باشیم که مثلاً دانشکده محیطزیست دانشگاه اصفهان حداقل سالی چند بار با اداره کل محیطزیست شهرداری جلسه دارد، حتی در سطح کارشناسی یا دانشجویی، این همنشینیها موجب تبادل ایده، تحریک ذهنی دو طرف و ایجاد راهحلهای خلاقانه میشود.
نایب رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان با تاکید بر ظرفیت عملیاتی این مدل تعامل خاطرنشان کرد: اگر این تعاملات بهدرستی طراحی شود، مسائل اجرایی با مسائل پژوهشی بهصورت همزمان مطرح میشوند و در مسیر تعامل و گفتوگو، ممکن است به طرحهای اجرایی تبدیل شوند و حتی اگر بلافاصله به طرح نینجامند، این رویارویی و استمرار آن در طول ترم تحصیلی یا سال کاری، زمینهساز تولید ایده، خلاقیت و راهحلهای جدید خواهد شد
نایبرئیس شورای اسلامی شهر اصفهان افزود: درخواست میشود برای این منظور تقویم سالانهای تدوین شود که در آن رویاروییهای مداوم میان بخشهای اجرایی شهرداری و مراکز دانشگاهی تضمین و تبدیل به فرایندی مستمر، نهادینه و اثربخش شود.