به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ژاپن آینده‌ای روشن برای پنل‌های خورشیدی فوق‌العاده نازک و منعطف می‌بیند. این کشور در حال سرمایه‌گذاری سنگین روی نوع جدیدی از پنل‌های خورشیدی پروسکایت (perovskite panels) است که امید می‌رود نقشی کلیدی در تحقق اهداف انرژی تجدیدپذیر ژاپن ایفا کند و همزمان جایگاه چین را در بازار جهانی انرژی خورشیدی به چالش بکشد.
ژاپن از جنبه اقتصادی با داشتن منابع غنی ید موقعیت خود را در زنجیره تأمین این فناوری مستحکم کرده است. دولت ژاپن با ارائه مشوق‌های مالی گسترده، از جمله سرمایه‌گذاری یک میلیارد دلاری برای راه‌اندازی کارخانه تولید پنل‌های پروسکایت، تلاش می‌کند صنایع داخلی را درگیر این فناوری نوین کند و امنیت انرژی و اقتصادی کشور را ارتقا ببخشد.
پنل‌های پروسکایت برخلاف پنل‌های سنتی سیلیکونی که ضخیم و سنگین و نیازمند سطوح صاف و مقاوم‌اند، بسیار سبک، نازک و انعطاف‌پذیر هستند. این ویژگی‌ها موجب شده‌اند که این پنل‌ها برای کشور کوهستانی ژاپن که با کمبود زمین صاف برای نصب پنل‌های خورشیدی معمول روبه‌روست، بسیار مناسب باشند. ژاپن قصد دارد تا سال ۲۰۴۰ ظرفیت تولید برق از طریق این پنل‌ها را به ۲۰ گیگاوات برساند که معادل ظرفیت خروجی حدود ۲۰ نیروگاه اتمی است. این هدف بخشی از برنامه ژاپن برای افزایش سهم انرژی‌های تجدیدپذیر تا ۵۰ درصد از مصرف برق این کشور در آن سال‌هاست.
در حال حاضر پروژه‌هایی در این زمینه از جمله پوشش یک ساختمان ۴۶ طبقه در توکیو و استادیوم بیسبال در فوکوئوکا با پنل‌های پروسکایت در حال اجرا هستند. شرکت ژاپنی پاناسونیک نیز در پی ادغام این پنل‌ها در شیشه پنجره‌هاست تا از این طریق بتوان به تولید برق در محل مصرف و کاهش فشار بر شبکه ملی برق کمک کرد. با این حال این فناوری با چالش‌هایی نیز روبه‌رو است.
پنل‌های پروسکایت حاوی سرب سمی هستند که نیازمند مدیریت و دفع صحیح پس از پایان عمر مفید است. راندمان انرژی این پنل‌ها نیز هنوز کمتر از پنل‌های سیلیکونی و عمر مفیدشان حدود یک دهه است، در حالی که پنل‌های سنتی سیلیکونی به‌طور معمول بیش‌از ۳۰ سال کار می‌کنند، اما پیشرفت‌های سریع فناوری نوید افزایش بهره‌وری و دوام این پنل‌ها تا حدود ۲۰ سال را می‌دهد.
هدف نهایی ژاپن این است که با بهره‌گیری از فناوری‌های مختلف و به‌ویژه پنل‌های پروسکایت به‌عنوان کارت برنده‌ای جهت کاهش انتشار کربن، تا سال ۲۰۵۰ به نقطه انتشار صفر خالص گازهای گلخانه‌ای برسد. در نهایت، ژاپن امیدوار است که با این فناوری جدید، نه‌تنها نیازهای داخلی خود را تأمین کند، بلکه الگویی قابل‌توجه برای سایر کشورها در مسیر گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر ارائه دهد.