برترینها: زندگی برای هرکسی معنا و مفهوم خاصی دارد و اینکه به ما در زندگی خوش بگذرد یا نه، ورای تمام فشارهای بیرونی نهایتا دست خودمان است. فرهاد آئیش و مائده طهماسبی زوج هنرمندی هستند که زندگی را سخت نمیگیرند و از داشتههایشان لذت میبرند. آنها در حال زندگی میکنند و از لحظه لحظه زندگی شان لذت میبرند و با امید و اشتیاق، مسیر زندگی شخصی و حرفهایشان را ادامه میدهند. این را از ویدئوی اخیری که از این دو در فضای مجازی وایرال شده به خوبی میتوان فهمید.
اما مساله آئیش و طهماسبی بر خلاف خیلی از سلبریتی - زوجهایی که مجازی را اشغال میکنند کمی متفاوت جلوه میکند.آنها طی سی سال عاشقانه در کنار هم ماندند و حتی از اکتهایشان جلوی دوربین میتوان این را حس کرد. ژستهای توخالی ندارند و دستکم همان ماجرای فانتزی ازدواجشان که در آلمان برای تمدید ویزای فرهاد رقم خورده را امروز نیز ادامه دادهاند.
عصری که ما در آن زیست میکنیم، عصر وصالهای آنی و جداییهای آنیتر است. اما جهان فرهاد و مائده بنا به گفتههای خودشان همواره تازگی دارد. طهماسبی معقتد است که رابطه آنها به گونهایست که انگار دو سه ال است باهم آشنا شدهاند و از آن طرف فرهاد نیز از ابراز علاقه هرروزه به همسرش میگوید. همین ابراز علاقه و به نوعی درگیر عاطفه بودن در این روزها خود به مسالهای نسبتا دشوار تبدیل شده. اما به قول فرهاد این عاشقپیشگی او را نجات داده. این درک شدن متقایبل، احترامی که در سراسر این سی سال بوده ، اصلا مگر زندگی چیزی بیشتر از اینهاست؟
راز موفقت آنها یک زندگی سیال و روان است. دو همخانه که "عشق" را مانیفست ارتباط خود قرار دادند و در میانسالی و طی تمام این سی و سال هنوز به دنبال "کشف" همدیگرند. فرهاد این اتمسفر سالم را مدیون همسرش میداند. همسری که رابطه را از ترس خالی کرده و یک مسیر خارح از قراردادهای مرسوم و آزادیهای درونی را برای او ساخته. آنها درباره مساله فرزندآوری هم حتی توافق کردند و البته که زندگیشان با این مسیر پیموده شده. به هر حال زوج موفق سینمای ایران، حالا در میانسالی هم جذابیتهایی را ایجاد کردهاند که کمی غبطهبرانگیز است. این چیزیست که متاسفانه در این روزها کمتر به چشم میخورد، اگر عشق را مسیری به مثابه نجات حیات خود بنامیم، زوج فرهاد آئیش و مائده طهماسبی نفرات برتر این راه پر پیچ و خماند. کاش البته آنها تکثیر شوند. کاش زندگی در عصر ما از بیاحترامی پالوده شود و مسیری این چنینی بر سر هر ارتباطی بنشیند. به امید آن روز.