محمد انصاری در نخستین واکنش رسمی خود پس از انتصاب به‌عنوان معاونت ورزشی باشگاه پرسپولیس، جمله‌ای گفت که عمق بحران ساختاری در این باشگاه را روشن می‌کند: «به نقل و انتقالات ورود نمی‌کنم.»
این در حالی است که دقیقاً همین عبارت، چندی پیش از سوی حسین بادامکی، معاون پیشین ورزشی باشگاه نیز تکرار شد؛ فردی که بلافاصله پس از کناره‌گیری، با صراحت عنوان کرد که نقشی در نقل و انتقالات نداشته است.
در فوتبال حرفه‌ای، معاون ورزشی یا مدیر فنی، از ارکان اصلی تصمیم‌سازی برای تعیین مسیر فنی باشگاه محسوب می‌شود. چنین فردی وظیفه دارد در انتخاب سرمربی، نظارت بر جذب و تمدید قرارداد بازیکنان، و هماهنگی میان بدنه فنی و مدیریتی باشگاه، نقش مؤثر و تعیین‌کننده ایفا کند. اما در پرسپولیس، این جایگاه صرفاً به یک عنوان بی‌خاصیت تبدیل شده و فاقد اختیارات اجرایی است.
سؤال اصلی این‌جاست که اگر معاونت ورزشی در مهم‌ترین فصل کاری باشگاه یعنی فصل نقل و انتقالات هیچ نقشی ندارد، اساساً دلیل وجود این جایگاه چیست؟ چرا فردی با سابقه و اعتبار فوتبالی مانند محمد انصاری، صرفاً به‌عنوان چهره‌ای نمادین به مجموعه مدیریتی باشگاه اضافه می‌شود و سپس خود نیز تأکید می‌کند که در روند تصمیم‌گیری‌ها نقشی ندارد؟
در غیاب شفافیت ساختاری، به‌نظر می‌رسد دایره تصمیم‌گیری در باشگاه پرسپولیس محدود به چند چهره خاص در سطح هیئت‌مدیره و روابط مستقیم با مدیرعامل شده و بدنه فنی و اجرایی، عملاً حذف شده است.
پرسپولیس، به عنوان یک تیم پرافتخار در لیگ برتر ایران، نیازمند بازنگری اساسی در ساختار مدیریتی است. تا زمانی‌که مسئولیت‌ها تعریف نشده و اختیارات به‌درستی واگذار نشود، مدیران ورزشی هم‌چنان مهره‌هایی بی‌اثر باقی خواهند ماند؛ حتی اگر نامشان محمد انصاری باشد.
انتهای پیام/