به گزارش همشهری آنلاین ویتامین بی۱۲ (که به عنوان کوبالامین نیز شناخته میشود) برای سالم نگه داشتن مغز و اعصاب و ساخت دیانای (ماده ژنتیکی سلولها) و گلبولهای قرمز خون ضروری است. ویتامین بی ۱۲ همچنین به کاهش میزان هموسیستئین کمک میکند. میزانهای بالای هموسیستئین با زوال عقل، بیماری قلبی، سکته مغزی و پوکی استخوان ارتباط دارد.
ما معمولاً ویتامین بی۱۲ را از طریق رژیم غذایی دریافت میکنیم. منابع غنی آن شامل گوشت گاو، جگر، مرغ، ماهی، غلات غنیشده، تخممرغ، پنیر، ماست، شیر است. برای اینکه ویتامین بی۱۲ را هضم کنیم، ابتدا باید آن را از این غذاها جدا کنیم. اسید معده به این کار کمک میکند. سپس ویتامین آزاد شده به یک مولکول پروتئینی (به نام فاکتور ذاتی که سلولهای پوشش معده آن را تولید میکنند) متصل میشود و در روده کوچک جذب خون میشود.
تخمین زده میشود بیش از ۳ درصد از بزرگسالان ۵۰ سال یا بالاتر میزان ویتامین بی۱۲ بسیار پایینی دارند و تا ۲۰ درصد آنها هم ممکن است دچار کمبود حد مرزی این ویتامین باشند. در اعلب موارد علت کمبود این ویتامین خود سالمندی است، چرا که ما با افزایش سن، اسید معده کمتری تولید میکنیم و این وضعیت استخراج ویتامین بی۱۲ غذا را دشوارتر میکند.
سایر علل کمبود ویتامین بی۱۲ عبارتند از
- مصرف داروهای برطرفکننده سوزش سردل که ترشح اسید معده را مهار میکنند.
- رژیم غذایی که فراوردههای حیوانی در آن وجود ندارد.
- جراحی کاهش وزن
- بیماریهای خودایمنی که به پوشش معده یا دستگاه گوارش حمله میکنند.
نخستین علائم کمبود ویتامین بی۱۲ آنقدر خفیف است که ممکن است تشخیص داده نشود. به عنوان مثال ممکن است ضعف عضلانی داشته باشید، اما آن را به دلایل دیگر نسبت دهید.
علائم کمبود کامل ویتامین B۱۲
-مشکلات تعادل
-افسردگی
-خستگی شدید یا ضعف عضلانی
-از دست دادن حافظه یا گیجی
-بیحسی یا سوزن سوزن شدن دستها و پاها (به دلیل آسیب عصبی)
-کمخونی.
آزمایش میزان ویتامین بی۱۲ به طور معمول انجام نمیشود، اما اندازهگیری این ویتامین در سنین بالاتر (بالای ۶۵ سال) ممکن است فکر خوبی باشد.
درمان کمبود ویتامین بی۱۲ میتواند به سادگی خوردن غذاهای غنی از این ویتامین یا کنار گذاشتن داروهای جلوگیری از جذب آن باشد. در مواردی ممکن است به مکمل ویتامین B۱۲ نیاز داشته باشید و معمولا بهتر است نوع طبیعی ویتامین بی۱۲ یعنی متیلکوبالامین را مصرف کنید، نه نوع مصنوعی آن یعنی سیانوکوبالامین.