به گزارش گروه علمی ایرنا از شورای عالی انقلاب فرهنگی، این نامه‌ها به منظور توجیه حقوقدانان و اطلاع‌رسانی درباره جنایات رژیم صهیونیستی در برابر مردم ایران، به ویژه زنان، کودکان و خانواده‌ها و محکوم کردن جنایات رژیم غاصب اسرائیل نوشته شده است.
متن نامه به سوپیو کیبلادزه، رئیس کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد به شرح زیر است:
سرکار خانم سوپیو کیلادزه
رئیس محترم کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد
چنانکه مطلع هستید، در پی حملات وحشیانه رژیم کودک‌کش اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران، که بدون هیچ توجیه حقوقی و از تاریخ ۲۳ خرداد (۱۳ June) تا ۳ تیر (۲۴ June) رخ داد، تعداد بسیاری از زنان، کودکان و غیرنظامیان کشته و زخمی شدند.
این جنایات در زمانی رخ داد که بسیاری از زنان و کودکان در محل امن و آرامش خود و در کنار خانواده در حال استراحت و در خواب بوده و به صورت خانوادگی و دسته‌جمعی به شهادت رسیدند.
همچنین در پی حملات به بیمارستان ها و از جمله بیمارستان های تخصصی کودکان (بیمارستان حکیم)، مهد کودک ها، مراکز عمومی غیرنظامی، کشتار غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان اتفاق افتاد.
این جنایات رژیم صهیونیستی نقض فاحش قواعد حقوق بین‌الملل عام، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بین‌المللی بوده است و انبوهی از قواعد مندرج در اسناد بین‌المللی از جمله بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد، مواد ۶ و ۳۸ پیمان نامه حقوق کودک ۱۹۸۹، مقدمه پروتکل اختیاری پیمان‌نامه حقوق کودک راجع به مداخله کودکان در مخاصمات مسلحانه ۲۰۰۰، اعلامیه حمایت از زنان و کودکان در شرایط اضطراری و مناقشه مسلحانه ۱۹۷۴، ماده ۳ مشترک کنوانسیون های ۴ گانه ژنو ۱۹۴۹و ماده ۵۲ پروتکل اول الحاقی ۱۹۷۷ آن و همچنین قواعد عرفی بین‌المللی را نقض کرده است.
سکوت در برابر این جنایات و توسل به معیارهای دوگانه و ریاکارانه اسرائیل و متحدان غربی‌اش که همواره داعیه دروغین حمایت از حقوق بشر را دارند، بیش از گذشته در میان ملت ها و آزادیخواهان دنیا آشکار شده و روز به روز بر نفرت دنیا از این جنایتکاران و ادعاهای پوشالی ایشان می‌افزاید.
متأسفانه حملات وحشیانه و گستاخانه رژیم جعلی اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران در پی سکوت و یا عدم اقدام موثر مجامع بین‌المللی در قبال کشتار وحشیانه هزاران زن و کودک بیگناه در غزه و لبنان است که اکنون به ایران هم کشیده شده و در صورت ادامه سکوت مجامع بین‌المللی، به سایر کشورهای دنیا نیز تسری پیدا کرده و روزی دامنگیر سایر ملت ها و دولت ها نیز خواهد شد.
هرچند که جمهوری اسلامی ایران از موضع قدرت و با تکیه بر توان و دانش بومی خود به دفاع مشروع از استقلال و تمامیت ارضی خود پرداخته است، لکن در این برهه تاریخی ضروری است، دولت ها و مجامع بین‌المللی بنا به تعهد خود در حمایت از کودکان و زنان قربانی، موضع آشکار و صریحی در محکومیت جنایات رژیم جعلی اسرائیل و همپیمانان جنایتکارش در ایران، غزه، یمن و سایر کشورهای منطقه اتخاذ کنند.
انتظار می رود، کمیته حقوق کودک سازمان ملل متحد حملات وحشیانه رژیم اسرائیل به مراکز و افراد غیرنظامی به ویژه کودکان را به صراحت محکوم کرده و ضمن به کار بستن تمامی ابزار دیپلماتیک خود برای توقف این تجاوزات وحشیانه علیه کودکان و اعضای خانواده ایشان در منطقه، اقدام مؤثری انجام دهد.
بدیهی است، سکوت سازمان های بین‌المللی در این جنایت به معنای همراهی آنها با رفتارهای ددمنشانه رژیم نامشروع اسرائیل تلقی شده و سبب می شود تاریخ، آنها را نیز شریک رفتارهای ظالمانه و غیرانسانی این رژیم کودک کش بداند و ننگ این داغ تا ابد بر پیشانی این سازمان ها بماند.