به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نگار امیر حسینی، استاد دانشگاه و پژوهشگر ادبیات، از ویرایش پایانی کتابی با موضوع ادبیات جنگ خبر داد و گفت: این کتاب پژوهشی درباره ادبیات جنگ با پژوهش در شش رمان ضد جنگ زمین سوخته، عقرب روی پله‌های راه‌آهن اندیمشک، ثریا در اغما، وداع با اسلحه، سلاخ خانه شماره ۵ و تنفس در هوای تازه است. نه می‌توان گفت این کتاب درباره ادبیات جنگ است نه نه می‌توان گفت درباره ادبیات ضد جنگ است چراکه به همه آنچه که به رابطه ادبیات و جنگ برمی‌گردد توجه کرده است.
وی توضیح داد: با رواج رمان در قرن نوزدهم، ادبیات به بستری برای روایت تجربه‌های زیسته انسانی تبدیل شد؛ تجربه‌هایی که در تاریخ رسمی کمتر دیده می‌شوند. ادبیات، آینه‌ای شد برای بازتاب واقعیت‌های پنهان، از جمله واقعیت جنگ و بسیاری از نویسندگان، آنچه را از جنگ دیده و حس کرده بودند نوشتند؛ همان چیزهایی که در کتاب‌های تاریخ نوشته نشده است. این نوع نوشتار در حقیقت نوعی مقاومت در برابر تحریف، فراموشی و تکرار فاجعه بود.
امیرحسینی درباره انگیزه خود برای نگارش این کتاب گفت: پس از جنگ جهانی اول، نگاهی متفاوت به مسأله جنگ در ادبیات شکل گرفت؛ نگاهی که از قهرمانی فاصله می‌گرفت و بیشتر به پیامدهای انسانی و اجتماعی جنگ توجه می‌کرد. جرقه اصلی این کتاب برای من، یک جمله کوتاه از جورج اورول در کتاب تنفس در هوای تازه بود: «من از جنگ نمی‌ترسم، از بعد از جنگ می‌ترسم» و این تک جمله مدت‌ها ذهنم را مشغول کرد و پایه اصلی نگارش این کتاب شد.
این مدرس دانشگاه تاکید کرد: ادبیات با ظرفیت انسانی، گاهی چنان تأثیرگذار می‌شود که دولت‌ها را ناگزیر می‌کند، از ادامه جنگ عقب‌نشینی کنند یا دست‌کم، هزینه‌های اخلاقی و انسانی آن را بپذیرند.
امیرحسینی با بیان اینکه هنوز عنوان دقیق و قطعی برای کتاب انتخاب نکرده است، گفت: پژوهش‌های مربوط به این کتاب را چند سال قبل انجام داده و آن را به صورت اولیه تالیف کرده بودم، اما به دلایلی کار آن ناتمام ماند؛ تا اینکه بر اساس فضای این روزها تصمیم گرفتم دوباره روی آن کار کنم و ویرایش پایانی این کتاب پژوهشی را انجام دهم.
وی اظهار امیدواری کرد که این کتاب در آینده نزدیک منتشر شود.
∎