طرفداری | فردی لیونبرگ (Freddie Ljungberg) زاده 16 آوریل 1977 در شهر فیتسیوی سوئد است. او در پست‌های هافبک راست، هافبک نفوذی و وینگر راست بازی می‌کرد. پدر فردی، آلو ارلینگ لیونبرگ، رئیس یک شرکت و مادرش، الیزابت بودیل لیونبرگ، کارمند وزارت کار سوئد بود. پس از کوچ اجباری فردی به هالمشتاد، خانواده لیونبرگ برای علاقه‌مند کردن فرزندشان به زندگی در این شهر، او را در باشگاه هالمشتاد ثبت‌نام کردند. فردی در این باشگاه زیرنظر اوله اریکسون به رشد ویژه‌ای رسید. بازی فداکارانه لیونبرگ در تیم‌های پایه، او را مورد توجه مربیان قرار می‌داد. او علاوه بر فوتبال در ورزش‌های هاکی روی یخ و هندبال نیز فعال بود و سابقه دعوت به تیم ملی زیر 15 سال سوئد در هندبال را داشت اما تصمیم گرفت تا ورزش فوتبال را ادامه دهد. او خیلی زود مراحل ترقی را طی کرد و بیش از موعد معمول در رده‌های سنی، راهی تیم بزرگسالان هالمشتاد شد. این باشگاه تصمیم گرفت تا فردی را در 17 سالگی و سال 1994 به تیم اصلی منتقل کند.
نخستین بازی فردی برای تیم اصلی هالمشتات، دیدار برابر آاِک استکهلم در سال 1994 بود که تنها بازی این بازیکن در فصل فوتبالی این سال سوئد بود. آمارهای لیونبرگ در سال‌های حضورش در هالمشتات، 20 بازی و یک گل در فصل 1995، 23 بازی و دو گل در فصل 1996، 28 بازی و شش گل در فصل 1997 و 20 بازی و دو گل در فصل 1998 بود. او به همراه این باشگاه به یک قهرمانی جام حذفی و یک قهرمانی لیگ برتر سوئد رسید. یک بازی ملی برای تیم ملی سوئد برابر انگلستان، سرنوشت فوتبالی لیونبرگ را تغییر داد. آرسن ونگر که مطابق رسم مربیان در حال آنالیز بازیکنان تیمش در تیم ملی انگلستان بود، متوجه بازی زیبای بازیکن جوانی از تیم ملی سوئد می‌شود. لیونبرگ که تجربه بازی برابر بزرگان فوتبال را در جام یوفا و اینترتوتو داشت، در برابر بازیکنان انگلیسی درخشید تا آرسن ونگر، بلافاصله پس از پایان بازی، نام او را به مدیران باشگاهش بدهد. ونگر اعتقاد داشت که لیونبرگ، پس از این بازی، از پس دیدارهای سخت بالاترین سطح فوتبال انگلستان، برخواهد آمد. در نهایت، لیونبرگ یکی از خریدهای آرسنال در تابستان 1998 بود و این باشگاه را به هزینه‌ای 4.5 میلیون پوندی قانع کرد.
نخستین بازی لیونبرگ با پیراهن آرسنال، دیدار حساس هفته ششم لیگ برتر انگلستان برابر منچستر یونایتد بود. پیش‌گویی ونگر درباره این بازیکن سوئدی درست بود زیرا او در نخستین تقابل بزرگ خود موفق به گلزنی برابر شیاطین سرخ شد. 21 بازی و یک گل، حاصل نخستین فصل حضور لیونبرگ در انگلستان بود. او از دومین فصل همکاری با آرسنال به یکی از مهره‌های مهم این باشگاه تبدیل شد و توانست آمار 43 بازی، هشت گل و دو پاس گل را ثبت کند. گلزنی برابر وردربرمن در جام یوفا و دو گل در دو بازی رفت و برگشت لیگ برابر منچستر یونایتد، از لحظات خاص این فصل فردی بود. پس از ثبت آمار 48 بازی، 10 گل و سه پاس گل در فصل 01-2000، این بازیکن ستاره فصل 02-2001 آرسنال بود و با درخشش خود، قهرمانی لیگ برتر انگلستان را به ویترین افتخارات تیمش اضافه کرد. 17 گل و پنج پاس گل در 39 بازی تمامی مسابقات، لیونبرگ را به بهترین بازیکن فصل آرسنال تبدیل کرد. او بار دیگر، ستاره بازی‌های تیمش برابر منچستر یونایتد بود و در این فصل، موفق به گلزنی برابر لیورپول نیز شد. بریس برابر یوونتوس و گلزنی برابر شالکه در لیگ قهرمانان اروپا نیز از دیگر تجربیات لیونبرگ در فصل موفقش بود.
پس از ثبت 9 گل و سه پاس گل در 39 بازی فصل 03-2002 که با نخستین هت‌تریک این بازیکن برای آرسنالی‌ها در دیدار برابر ساندرلند همراه بود، دومین قهرمانی لیگ لیونبرگ در فصل 04-2003 به ثبت رسید. او در این فصل به آمار کلی 44 بازی، 10 گل و 9 پاس گل رسید و هم‌چنان، از بهترین‌های توپچی‌ها بود. او در سه فصل بعدی خود در آرسنال به آمارهای 38 بازی، 14 گل و 11 پاس گل در فصل 05-2004، 37 بازی، یک گل و هفت پاس گل در فصل 06-2005 و 26 بازی و دو گل در فصل 07-2006 رسید. او در فینال لیگ قهرمانان اروپای سال 2006 حاضر بود و در راه رسیدن تیمش به این مهم، موفق به ثبت یک گل برابر آژاکس در 9 بازی این تورنمنت شد. مصدومیت‌های مختلف این ستاره سوئدی که آخرین آن در آخرین بازی‌اش با پیراهن آرسنال برابر تاتنهام به وقوع پیوست، باعث شد تا او در سال 2007، آرسنال را به مقصد باشگاه وست‌هم ترک کند. دو قهرمانی لیگ، سه قهرمانی جام حذفی و یک سوپرکاپ انگلستان، از جمله افتخارات لیونبرگ در آرسنال بود. او در سال‌های 2002 و 2006، برترین بازیکن سال باشگاهش شد و با جایگاه یک اسطوره، آرسنال را ترک کرد. او در نخستین بازی خود برای وست‌هم، بازوبند کاپیتانی این باشگاه را برابر منچستر سیتی بر بازو بست. 28 بازی، دو گل و چهار پاس گل، حاصل یک فصل حضور لیونبرگ در وست‌هم بود. برخورد این بازیکن با استیون تیلور در مسابقه نیوکاسل با وست‌هم، منجر به آسیب‌دیدگی‌اش شد تا در نهایت فسخ قرارداد، تصمیم باشگاه وست‌هم برای این بازیکن باشد.
دو ماه دوری از فوتبال، نتیجه جدایی لیونبرگ از وست‌هم بود. او در این مدت به تیم‌های مختلفی از جمله میلان، پورتسموث، لاتزیو و موناکو لینک شد اما در نهایت تصمیم گرفت تا پس از دیدار با جو روث، تهیه‌کننده هالیوود و مالک باشگاه سیاتل ساندرز، راهی ینگه دنیا شود. او با پیوستن به سیاتل، درآمدی به ارزش 10 میلیون دلار را به دست آورد و به رشد فوتبال در آمریکا، کمک فراوانی کرد. او در دیدار برابر تورنتو در آوریل سال 2009 به نخستین بازی با پیراهن سیاتل، پس از ترمیم آسیب‌دیدگی خود رسید. قهرمانی در US اوپن کاپ و آمارهای 25 بازی، دو گل و چهار پاس گل در فصل 2009 و 15 بازی و دو پاس گل در فصل 2010، نتیجه حضور لیونبرگ در فوتبال آمریکا بود. او در میانه فصل 2010 آمریکا راهی شیکاگو فایر شد و در این باشگاه به آمار 15 بازی، دو گل و شش پاس گل رسید. پس از یک دوره آزمایشی موفق، لیونبرگ در سال 2011 به فوتبال اروپا بازگشت و پیراهن سلتیک را برتن کرد. او در هشت مسابقه پیراهن سلتیک را پوشید و به قهرمانی جام حذفی اسکاتلند رسید. حضور در شیمیزو اس پالس ژاپن در سال 2011 باعث شد تا این بازیکن با افشین قطبی، سرمربی سابق تیم ملی ایران و پرسپولیس، همکاری کند. لیونبرگ در 11 بازی برای باشگاه ژاپنی بازی کرد و یک پاس گل داد. او پس از پایان ماجراجویی در ژاپن، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد اما طولی نکشید تا راه‌اندازی سوپرلیگ هند منجر به عقد قرارداد او با باشگاه بمبئی سیتی شود. پس از چهار بازی با پیراهن بمبئی، لیونبرگ تصمیم گرفت تا برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کند.
لیونبرگ، پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان سوئد، عضوی ثابت از تیم‌های پایه این کشور بود و در تیم زیر 21 سال، شاگرد لارس لاگربک مشهور بود. لاگربک در ابتدا به دلیل شرایط قدی لیونبرگ، اعتقاد چندانی به او نداشت اما فردی به مرور، نظر این سرمربی خوش‌فکر را جلب کرد. او در سال 1998 و دیدار برابر آمریکا به نخستین بازی ملی خود رسید. یورو 2000، نخستین تورنمنت ملی لیونبرگ بود که با حضورش در هر سه بازی سوئد همراه بود. او سپس در جام جهانی 2002 حاضر شد و در دو بازی خود به یک پاس گل برابر نیجریه رسید. از حواشی این جام جهانی، درگیری لیونبرگ با هم‌تیمی خود در تیم ملی، اولاف ملبرگ بود که در یکی از تمرینات رخ داد. فیلم درگیری لیونبرگ با هم‌تیمی‌اش به سرعت در میان اهالی فوتبال پخش شد تا این موضوع به حاشیه‌ای مخرب برای این بازیکن تبدیل شود. یورو 2004 برای لیونبرگ، حاصلی چون حضور در چهار بازی و ثبت یک گل و یک پاس گل برابر بلغارستان داشت. او سپس در چهار بازی جام جهانی 2010 به میدان رفت و گل پیروزی‌بخش کشورش در دومین دیدار برابر پاراگوئه را به ثمر رساند. آخرین بازی‌های ملی او در یورو 2008 رقم خورد؛ جایی که لیونبرگ با بازوبند کاپیتانی تیم ملی سوئد در سه بازی به میدان رفت. آخرین بازی ملی لیونبرگ در همین دوره از یورو و دیدار برابر روسیه به ثبت رسید تا این بازیکن با آمار 74 بازی، 14 گل و هفت پاس گل به ماجراجویی‌های ملی خود خاتمه دهد. خارج از فضای ورزشی، لیونبرگ که یکی از فوتبالیست‌های خوش‌چهره بود و مدتی با رنگ قرمز مو و مدل پانکی موهایش در زمین دیده می‌شد، به عنوان مدل برای کمپانی کلوین کلاین فعالیت می‌کرد. او سپس با کمپانی‌های مختلفی همچون نایک و پوما همکاری کرد و به یکی از مدل‌های موفق دنیای فشن تبدیل شد. او همواره با لقب «فِرِدی» در میان فوتبال‌دوستان شناخته می‌شد اما القاب دیگری همانند «خلنگ یا heather» به سبب شباهت موهای قرمزش به گیاهان خانواده خلنگیان، به او داده شده بود.
