شناسهٔ خبر: 73934609 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: قدس آنلاین | لینک خبر

مکتب سیدالشهدا(ع)؛ الگوی بزرگ جهاد تبیین

قسمت چهارم فصل دهم ویژه‌برنامه «توحیدخانه» با حضور حجت‌الاسلام نظافت یزدی، به مناسبت محرم از شبکه یک و آستان قدس رضوی پخش شد.

صاحب‌خبر -

به گزارش آستان‌نیوز، این کارشناس علوم دینی در فصل دهم این برنامه که با محور «عاشورا، حماسه و مقاومت» تهیه شده، به تبیین «جنبه هدایتی عاشورا» پرداخت.

خون امام حسین(ع) عامل بیداری انسان‌ها

حجت‌الاسلام نظافت ابتدا خون امام حسین(ع) را عامل بیداری و هدایت انسان‌ها در طول تاریخ دانست و گفت: امام حسین(ع) برای نجات مردم از جهل، غرامت سنگینی را پرداخت و همه آنچه را عاشقانه دوست داشت در راه الهی قربانی کرد تا مردم هدایت شوند.وی افزود: در زیارت اربعین می‌خوانیم «امام حسین(ع) خون دلش را عاشقانه بخشید تا بندگان را از نادانی و حیرت ناشی از گمراهی نجات دهد».

تجلی کرامت انسانی در عاشورا

وی افزود: امام حسین(ع) هر آنچه داشت، در راه خدا قربانی کرد. یاران او از گروه‌ها، ملت‌ها و اقشار گوناگون بودند. امام با نور هدایت خویش، دل‌ها را از هر قوم و مذهبی جلب کرد؛ چنان‌که در سپاه امام(ع) اقشار مختلفی از جوان سیاه‌پوست و وهب با سابقه مسیحیت دیده می‌شوند. ‌گویی در روز عاشورا، تمام حقیقت اسلام به منصه ظهور رسید.این کارشناس دینی تصریح کرد: درواقع آیه شریفه «وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ» در عاشورا معنا یافت؛ چرا که امام حسین(ع) نشان داد در اسلام، انسان بما هو انسان، فارغ از نژاد، ملیت و رنگ پوست، کرامت دارد. این کرامت انسانی در صحنه عاشورا به زیباترین شکل ممکن تجلی پیدا کرد.

امام حسین(ع)، مظلوم مقتدر

حجت‌الاسلام نظافت در ادامه به جنبه هدایتی امام(ع) در همه صحنه‌های عاشورا اشاره و اظهار کرد: امام(ع) با فطرت بشر با او سخن می‌گوید و محبتش بی‌نهایت است. امام حسین(ع) دستور داد به سپاه حر آب دهند و حضرت علی‌اکبر(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) روی صورت اسب‌های گرمازده آب می‌پاشیدند.وی تصریح کرد: امام حسین(ع) در عاشورا معنای مظلوم مقتدر را به تصویر کشید؛ مظلوم مقتدری که سر خم نکرده و برای دشمن، خیرخواه و خواهان هدایت او است.
این کارشناس دینی با اشاره به نامه حضرت علی(ع) در نهج‌البلاغه، گفت: امام به برادرش عقیل می‌نویسد: گمان نکن من در برابر دشمن سر خم می‌کنم. اگر جمعیت زیاد دور من جمع شود به عزت من افزوده نمی‌شود و اگر این جمعیت برود، وحشتی به دلم راه پیدا نمی‌کند.

خون شهید، هادی است

عضو شورای عالی حوزه علمیه خراسان با بیان اینکه عاشورا را خداوند برای هدایت انسان‌ها خلق کرده، اظهار کرد: اسلام به این خون نیاز داشت و این خون ثارالله است و همه هستی را تحت تأثیر قرار داده است.
امام(ع) در حالت رؤیا مشاهده کرد خداوند به ایشان فرمود به سمت عراق برو که خداوند می‌خواهد تو را کشته و خاندانت را اسیرببیند و امام حسین(ع) راضی و تسلیم به امر الهی شد. شهادت یک کشته شدن عادی نیست، بلکه شهید انتخاب می‌کند عاشقانه و در راه خدا کشته شود و هدف از شهادت، نجات انسان‌هاست.

عاشورا اتمام حجت بود

رئیس مدارس علمیه حضرت مهدی(عج) به سخنرانی‌ها و موعظه‌های سیدالشهدا(ع) در طول مسیر و در مقاطع مختلف جنگ اشاره و بیان کرد: امام حسین(ع) رسالتی بر عهده دارد، او معلم و مبین است تا حق از باطل جدا و روشن شود و عذری برای کسی باقی نماند. جهنم از انسان‌های عالم پر است، همچنان که خداوند در قرآن می‌فرماید: «و جحدوا بها و استیقنتها» یعنی یقین کردند حضرت موسی(ع) حق است اما لجوجانه منکر شدند.حجت‌الاسلام نظافت سپس با تأکید بر نقش تبیینی امام حسین(ع) یادآور شد: گذشته از وظیفه تبیینی، امام(ع) بسیار مهربان است و نمی‌خواهد انسان‌ها به بیراهه رفته و جهنمی شوند؛ از این رو در جای‌جای جبهه جنگ توضیح می‌دهد، موعظه می‌کند و امید دارد انسان‌ها هدایت شوند. امام حسین(ع) هم برای دوستان و هم برای دشمنان تبیین می‌کرد. نتیجه حداقلی تبیین، اتمام حجت است تا انسان‌ها در روز قیامت بهانه‌ای نداشته باشند.

عاشورا؛ مکتب محبت، تأمل و تبیین

این کارشناس علوم دینی با بیان اینکه امروز هم می‌توان مدرسه عاشورا را الگویی برای تبیین قرار داد، تصریح کرد: با اتمام حجت امام حسین(ع) حدود ۳۳ نفر به سمت امام آمدند که حُر یکی از آن‌هاست. طینت پاک و ادب و احترام حر به خاندان عترت(ع) عامل رستگاری او شد.وی اضافه کرد: وقتی امام حسین(ع) به سپاه حُر آب می‌دهد یعنی دارد بستر هدایت را فراهم می‌کند و نشان می‌دهد محبت مهم‌ترین راه برای هدایت افراد است. به فرموده قرآن، بدی انسان‌ها را به بهترین شکل دفع کنید «ادفع بالتی هی أحسن...».وی محبت، تبیین و توضیح مختصر به زبان‌های گوناگون و فرصت دادن به افراد برای تأمل و بازنگری را شیوه هدایتی امام حسین(ع) در عاشورا عنوان کرد و یادآور شد: عاشورا مکتب جامع تبیین است که در آن حوصله، صبوری و عدم ناامیدی به‌وضوح دیده می‌شود؛ چنان‌که از دوم محرم تا عاشورا، مکرر امام حسین(ع) سخنرانی می‌کرد و فرصت می‌داد تا افراد تأمل کنند. البته رجزخوانی‌های اصحاب نیز در ابتدای مبارزه، گذشته از بیان شجاعت، جنبه تبیینی و هدایت داشت.