چند هفته گذشته، در بحبوحه اخبار جنگ، در شبکه‌های اجتماعی از کسانی صحبت می‌شد که قبل از شروع جنگ، به یک سفر بدون ابزار‌های دیجیتال رفته‌اند و پس از جنگ وقتی از سفر بازگردند، بسیار متعجب خواهند شد. این مطلب ممکن است کمی به طنزتلخ آمیخته شده باشد. اما بیشتر که بررسی کردم، متوجه شدم جنبشی با عنوان «بازگشت به سادگی» در سراسر جهان طرفداران خود را پیدا کرده است.
احتمالا شما هم کلیپ‌هایی در شبکه‌های اجتماعی، تحت عنوان «قوانین خاص متخصصان IT در خانه» را نیز مشاهده کرده باشید. اغلب متخصصان می‌گویند ورود تلفن همراه و لپ‌تاپ به محل استراحتشان در خانه ممنوع است.
این روز‌ها تور‌های گروهی بدون موبایل یا لپ‌تاپ یا همان یا به عبارتی دیجیتال دیتوکس (Digital Detox) بسیار پرطرفدار شده‌اند. عده‌ای به صورت گروهی مدتی را در فضا‌هایی بدون ابزار‌های دیجیتال می‌گذرانند. سفری که با هدف قطع ارتباط با دنیای دیجیتال و تکنولوژی است و در بیشتر موارد به تجربه طبیعت و محیط پیرامون می‌پردازند. آنها به دنبال شرایطی هستند تا از استرس زندگی روزمره فاصله بگیرند.
مسابقه‌ای بی‌پایان برای دیده شدن
در گزارشی از New York Post، یک نظرسنجی بر روی ۲۰۰۰ جوان نشان می‌دهد که بیش از ۸۰٪درصد آنها احساس فرسودگی روانی می‌کنند و منشا این احساس کار یا تحصیل نیست، بلکه فشار دائمی ترند‌های دیجیتال و مقایسه‌های مجازی است. آنها می‌گویند از مسابقه‌ی بی‌پایان "دیده‌شدن" خسته هستند و حالا کیفیت زندگی برایشان اهمیت بیشتری پیدا کرده است تا کمیت نمایش آن.
این روز‌ها که در محتوا‌های بی‌نهایت شبکه‌های اجتماعی گرفتار شده‌ایم، شاید تنها نیاز داشته باشیم تلفن همراه و لپ‌تاپ خود را خاموش کرده و سکوت یک شب را بدون صدای نونیفکشن تجربه کنیم
جلوه‌های یک زندگی ساده
این روز‌ها تولید محتوا با سبک زندگی روستایی و زندگی خودکفا در شبکه‌های اجتماعی، در میان کاربران جوان بسیار طرفدار دارد. می‌توان گفت این سبک زندگی طبیعت محور که در آن زنان روستایی فعالیت‌هایی نظیر باغبانی، پخت غذا‌های خانگی، کار با دست و پوشش ساده و ستنی دارند، شاخه‌ای از همین جنبش «بازگشت به سادگی» باشد.
در تبلیغات اقامتگاه‌های بوم‌گردی و اقامتگاه‌هایی که در طبیعت طراحی شده‌اند نیز دیده می‌شود که اشاره به عدم دسترسی به وای‌فای و اینترنت به عنوان یک مزیت شده است. دعوتی برای آن که مسافران چند روزی را به دور از ابزار‌های هوشمند سپری کنند و همچنین تجربه‌ای که شاید در محل زندگی خود امکان‌پذیر نباشد.
در گزارشی BBC Travel، می‌نویسد تقاضا برای سفر‌های «دیجیتال دیتوکس» در حال افزایش است و متقاضیان حاضرند تا مبالغ بیشتری پرداخت کنند تا تلفن همراه نداشته باشند و تجربه‌ای کاملا انسانی، به دور از صفحه نمایش داشته باشند.
ساده‌زیستی، یک مکانیسم دفاعی سالم
روانشناسان اجتماعی ساده‌زیستی را یک سبک زندگی نمی‌دانند و از آن به عنوان یک مکانیسم دفاعی سالم در برابر شلوغی، اضطراب و بی‌قراری یاد می‌کنند. ذهن انسان با ظرفیت محدودی که دارد و اگر در جریان پیوسته اطلاعات و شتاب‌زدگی قرار بگیرد، دچار خستگی شناختی خواهد شد. زندگی ساده‌تر کمک می‌کند ذهن از وضعیت بقا خارج شود و به سمت خلاقیت، عمق و رضایت حرکت کند.
آگاهی در برابر اقتصاد توجه
ممکن است در مواقع استفاده از شبکه‌های اجتماعی متوجه شده باشید که این پلتفرم‌ها از هر داده‌ای استفاده می‌کنند تا بتوانند محور‌های موردعلاقه شما را نمایش دهند و شما را بیشتر و بیشتر مشغول نگه دارند. این روش در پلتفرم‌هایی که تعداد بازدید می‌تواند در ابعاد اقتصادی نیز تاثیر بگذارد، بسیار شایع‌تر است و آن را اقتصاد توجه می‌نامند. به نوعی می‌توان گفت مشغول نگه‌داشتن شما، شغل آنها است.
در این مسیر، جنبش «بازگشت به سادگی» خود را یک مقاومت آگاهانه در برابر تکنولوژی‌زدگی می‌داند، که شاید شباهت کمی به زمینه طراحی مینیمالیسم در مقابل زیاده‌روی‌های تزئینی باشد. این روز‌ها که در محتوا‌های بی‌نهایت شبکه‌های اجتماعی گرفتار شده‌ایم، شاید تنها نیاز داشته باشیم تلفن همراه و لپ‌تاپ خود را خاموش کرده و سکوت یک شب را بدون صدای نونیفکشن تجربه کنیم.
انتهای پیام/