درست در برهه و زمانی که گویی عده ای دچار فراموشی ناگهانی و عمیق و وثیق نسبت به حوادث یک ماه اخیر و تجاوز سهمگین و تمام عیار دشمنان این مرز و بوم شده و دوباره به سراغ عقده گشایی های سیاسی و تسویه حساب های جناحی رفته و باز بر تنور انشقاق و دودستگی واختلاف افزایی دمیده و در مسیر دو قطبی سازی طی طریق می کردند و به بهانه تحرکات جدید دشمنان در حوزه دیپلماسی و بازگشایی پرونده اسنپ بک، توپخانه رسانه ای جریان خود را به سمت رقبای سیاسی دیرین گرفته و دوباره درصدد دوگانه سازی میان میدان و دیپلماسی برآمده و در کنار آن دولت و دستگاه دیپلماسی و معتقدان به کارآمدی دیپلماسی شرافتمندانه را آماج حملات خود قرار داده بودند و در هفته اخیر لختی از جنگ نگذشته، نقطه مجادلات سیاسی و تکفیری را سر خط آورده بودند.
رهبر انقلاب در اولین سخنرانی پسا جنگ تحمیلی در دیدار با رئیس و کارکنان قوه قضاییه با اشاره به تحولات سترگ و درایت و موقعیت سنجی آحاد ملت در اتحاد و همدلی برای حفاظت و حراست از کیان کشور و نظام که از آن تعبیر به اتحاد ملی فرمودند، به همه طیف ها و جریانات مختلف فکری و سیاسی و اجتماعی گوشزد کردند که باید اتحاد ملی نمود یافته در دوران جنگ تحمیلی را پاس داشت و در مسیر حفظ و حراست از این مهم گام برداشت.
ایشان با اشاره به وحدت در عین کثرت رخ داده در ایام جنگ که در قالب کنار هم قرار گرفتن افراد با علایق و سلایق و پوشش و نگرش متفاوت مذهبی و سیاسی پای کار کشور و نظام آمده و اراده و عزم آنان در این مسیر که در قالب پارادایم «امر ملی» تحقق و تبلور یافت، به همگان و به خصوص به جریاناتی که طی این مدت اختلافات سیاسی را دستمایه دور تازه ای از منازعات تازه و ایجاد دو قطبی در سپهر عمومی و رسانه ای کشور کرده بودند، بر حراست و صیانت از این اتفاق مبارک تاکید مضاعف کردند.
اشارات نکته سنجانه و پیام های در لفافه ای که در گزینش و چینش واژگان رهبر معظم انقلاب تلویح نزدیک به تصریح دا‌ت، نیز جالب توجه و شایسته تامل فراوان است.
ایشان با اشاره به تفاوت پوشش و عمق متفاوت نگرش مذهبی به میدان آمدگان در این بزنگاه خطیر و حماسه ملی، به کسانی که جامعه را با نگرش های دگم و ناچسب به خودی و ناخودی تقسیم کرده و در طول سال‌های متمادی عطف به این تقسیم بندی در صفوف حامیان کشور و نظام دو دستگی و تفرقه ایجاد می کردند، گوشزد کردند که باید اتحاد ملی رخ داده با وجود اختلاف موجود را قدر دانست و اصل و اساس، حفظ کشور و حراست از کیان ملی است نه تاکید و پافشاری بر یکدست سازی جامعه مختلف و متکثر ایرانی.
از طرف دیگر ایشان در بخشی از سخنان خود با اشاره به حمایت مردمی از «نظام» و «دولت» و بکارگیری این دو عبارت در کنار یکدیگر، بر نگرش جماعتی که این روزها درصدد بودند، حمایت از نظام در جنگ تحمیلی را منفک از حمایت از دولت خوانده و نوعی دوگانگی و انشقاق را که همیشه در صدد القای آن بوده اند، دوباره در سپهر رسانه ای طنین انداز کرده و دولت را زیر فشار حملات خود در این بزنگاه حساس قرار دهند، خط بطلان کشیدند.
رهبر انقلاب در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به «میدان» و «دیپلماسی» با تمجید از عملکرد این دو بازوی قدرت جمهوری اسلامی و ادامه با قوت و پرقدرت جهت گیری در این دو حوزه راهبردی و همپوشان، از اهمیت مضاعف جهت گیری با دقت در حوزه دیپلماسی گفتند و در ادامه نیز تاکید کردند که برخی انتقادات به مسئولان نظامی و دیپلماسی برآمده از بی اطلاعی نسبت به عملکرد آنان است که در برخی رسانه ها انعکاس می یابد.
این بخش از اظهارات ایشان که نشان از نگاه راهبردی و تلفیقی و مکمل به این دو عرصه دارد، درست متفاوت از عملکرد و رفتار برخی جریانات است، که از فردای جنگ در صدد القای دوگانگی و افتراق میان کنشگران میدان و دیپلماسی برآمدند و به بهانه آتش بس سیلی از حملات را متوجه دستگاه دیپلماسی کرده و هرگونه سخن گویی از پیشبرد دیپلماسی عمومی در فضای پسا جنگی را ذنب لا یغفر قلمداد می‌کردند و آن را مغایر با اصول و ارزش های مد نظر نظام عنوان می کردند.
رهبر انقلاب نه تنها پیگیری فرآیندهای دیپلماسی را رد نکرده که از قوت در آن گفته و بر هوشیاری در جهت گیری در این زمینه گفتند و اتفاقا از انتقادات عجولانه و با لحن نامناسب در این زمینه که حاصل از بی اطلاعی است، گلایه کردند رفتارهای که می توان نمونه های آن را در حمله به وزیر امور خارجه یا شخص رئیس جمهوری دید که حتی عده ای خواستار طرح عدم کفایت رئیس جمهوری وفق یک مصاحبه که در آن از دیپلماسی گفته بود، شدند.
من حیث المجموع رهبر انقلاب از هرگونه تندروی، افراط و تفریط در بیان انتقادات، خدشه و ضربه به اتحاد ملی تبلور یافته در حراست از ایران عزیز به عنوان دستاورد عظیم رخ نموده در جریان مقاومت ملی ایرانیان و تعجیل و عجله در واکنش های انتقادی و نادیده گرفتن اتحاد ملی و تاکید بر اختلاف سلایق و نگرش ها در برابر آن در اولین سخنرانی پسا جنگ، فضای مطلوب و بهینه برای پیشبرد امور و وظایف طیف ها و نحله های مختلف فکری و سیاسی را به خوبی تبیین و ترسیم کردند و باید دید آیا برخی جریانات همیشه مدعی با الگو گیری از تبیین این نقشه راه کنشگری ملی و مذهبی و سیاسی چگونه عمل کرده و در برخی رفتارها بازنگری خواهند کرد.