به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، این پارچه گلدوزی‌شده که در برخی منابع به فرشینه بایو مشهور و اکنون در نرماندی فرانسه است، رویدادهای منجر به تسخیر انگلیس توسط نورمن‌ها را به تصویر کشیده و بیشتر درباره ویلیام فاتح، هارولد گادوینسن و نبرد هیستینگز است. این پرده نزدیک به ۷۰ متر طول دارد و با روش سوزن‌دوزی انسانی بافته شده است. اکنون به دلیل گذشت زمان در اثر پوسیدگی فقط قسمتی از آن باقی‌مانده است.
بر اساس خبری از روزنامه انگلیسی گاردین، این امانت نتیجه توافقی بین کی‌یر استارمر، نخست وزیر انگلیس و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه است که قرار شده اوت سال آینده (مرداد ۱۴۰۵) در موزه بریتانیا به نمایش گذاشته شود. در عوض، موزه بریتانیا اشیایی از کشتی دفن شده در ساتون‌هو و مهره‌های شطرنج لوئیس قرن دوازدهم را به مؤسساتی در نرماندی فرانسه قرض می‌دهد. طبق گفته موزه بریتانیا، این فرشینه شامل ۵۸ صحنه، ۶۲۶ شخصیت و ۲۰۲ اسب است. این آثار داستان فتح انگلستان توسط نرماندی و نبرد هستینگز را روایت می‌کنند.
این اثر به عنوان یکی از آثار بزرگ سبک رومانسک، پر از تصاویر کوچکی است که برای روایت داستانی گسترده با هم ترکیب می‌شوند. شیوه‌ای که این فرشینه روایت خود را بیان می‌کند، بر بسیاری آثار هنری بعدی؛ از جمله مجموعه‌ای از نقاشی‌های تاریخی در قرن‌های پس از آن اثرگذار بوده و همچنین نقشی الهام‌بخش برای مجموعه‌ای از هنرمندان معاصر داشته است.
امانوئل مکرون اولین بار در سال ۲۰۱۸ از تلاش برای قرض دادن این سند تاریخی خبر داد. اقدامی که آشکارا به عنوان نمادی از ادامه ارتباط انگلیس و فرانسه پس از برگزیت در نظر گرفته شده بود. در آن زمان، مکرون گفت که این سند در سال ۲۰۲۲ به بریتانیا ارسال خواهد شد.
اما گزارشی در سال ۲۰۲۱ نشان داد وضعیت این فرشینه برای انتقال به انگلیس مناسب نیست و موجب آسیب به آن خواهد شد. سپس در سال ۲۰۲۲ این موضوع مطرح شد که امانت سند یادشده ممکن است و موزه ویکتوریا و آلبرت می‌توانند هزینه‌ای را تقبل کنند که به این موسسه لندنی اجازه بدهد فرشینه را نمایش دهند. با این حال، گزارش دیگری از این موضوع منتشر نشد تا اینکه اکنون به نظر می رسد هزینه لازم تامین شده است.
نیکولاس کولانان مدیر موزه بریتانیا در بیانیه‌ای گفت: این دقیقا همان همکاری بین‌المللی است که مایل هستم در آن مشارکت کنم؛ قرض دادن به شکل تبادل بهترین اشیاء در مجموعه‌های ما تا جای ممکن و در عوض نمایش گنجینه‌های جهانی که هرگز در لندن نمایش داده نشده است.