شناسهٔ خبر: 73859335 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: قدس آنلاین | لینک خبر

سایه موساد و شبکه قدرت در آمریکا / نگاهی دیگر به پرونده مرموز «جفری اپستین»

درباره «جفری اپستین» پیش از این در همین صفحه مطالبی را خوانده‌اید.

صاحب‌خبر -

یعنی میلیاردر مرموز آمریکایی و جزیره اسرارآمیزش موضوع تازه‌ای نیست، اما این صحبت‌های چند روز پیش رفیق شش‌دانگ سابق ترامپ یعنی «ایلان ماسک» بود که سبب شد یک پرونده قدیمی بار دیگر مورد توجه رسانه‌ها قرار گیرد. ماسک هفته پیش پستی در ایکس گذاشت و با نام بردن از «جفری اپستین» با طعنه خطاب به ترامپ نوشت: «اکنون وقت چیست؟ اوه... وقت اینکه باز هم هیچ کس را بازداشت نکنیم!».

توافق شگفت‌انگیز

پرونده «اپستین» این روزها برخلاف چند سال پیش دیگر فقط یک رسوایی جنسی نیست که رسانه‌های زرد با آب و تاب به آن پرداخته و آب از لب ولوچه منحرفان جنسی جهان راه بیندازند! این پرونده به نماد نفوذ اطلاعاتی، فساد ساختاری و مهندسی قدرت در آمریکا تبدیل شده است. اتهام همکاری او با موساد و پنهان‌کاری ترامپ در این مورد هم بیش از پیش سؤال‌های جدی‌ای درباره سلامت نهادهای حاکمیتی آمریکا ایجاد کرده است. «ایسنا» در این مورد می‌نویسد:«جفری اپستین» شخصیتی است که رد پای او را باید در چندین لایه‌ از فساد، سوءاستفاده، باج‌گیری، سیاست و احتمال نفوذ امنیتی جست‌وجو کرد.
جفری اپستین در دهه ۱۹۸۰ بدون هیچ مدرک دانشگاهی رسمی، به عنوان معلم ریاضی شروع به کار کرد و خیلی زود وارد وال‌استریت شد. براساس گزارش نشریه آمریکایی «نیویورک‌تایمز» او با سرعتی غیرمعمول به حلقه‌های نخبگان اقتصادی و سیاسی دست یافت. خانه مجلل او در منهتن که مدت‌ها بزرگ‌ترین مجموعه مسکونی این منطقه بود، جزیره خصوصی در جزایر ویرجین، هواپیمای شخصی معروف به «لولیتا اکسپرس» و روابط او با چهره‌هایی مانند «بیل کلینتون» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا، «پرنس اندرو» شاهزاده انگلیسی و «لئون بلک» سرمایه‌گذار و کارآفرین آمریکایی بخشی از این شبکه پیچیده بود.پیشینه اپستین در میان شهروندان آمریکایی و تحلیلگران این سؤال را ایجاد کرده که اپستین چگونه و با چه پشتیبانی به چنین سطحی از دسترسی و قدرت رسید؟
در اوایل دهه ۲۰۰۰ نخستین شکایت‌ها درباره آزار جنسی دختران نوجوان علیه اپستین مطرح شد، اما در سال ۲۰۰۸، او به توافقی شگفت‌انگیز با دادستانی فلوریدا دست یافت؛ تنها ۱۳ ماه زندان سبک با آزادی‌های خاص، بدون افشای فهرست مشتریان یا همدستان. این توافق که بعدها به عنوان «معامله قرن» شناخته شد، عدالت دوگانه در آمریکا را زیر سؤال برد.
پس از دستگیری دوباره در سال ۲۰۱۹، اف‌بی‌آی ده‌ها هزار سند، عکس و مدرک از املاک اپستین کشف کرد که نشان از شبکه‌ای پیچیده برای سوءاستفاده، فیلم‌برداری پنهانی و باج‌گیری از شخصیت‌های بانفوذ داشت. قربانیان اپستین، همچون «ویرجینیا جیفری» گفته‌اند که وادار می‌شدند با چهره‌های سیاسی و اقتصادی رابطه جنسی برقرار کنند و از این ارتباطات فیلم گرفته می‌شد.

بی‌خیال شوید!

آگوست ۲۰۱۹، اپستین در زندان فدرال متروپولیتن نیویورک به ظاهر خودکشی کرد، اما گزارش‌های مستقل و اطلاعات پزشکی قانونی، ازجمله شکستگی گردن و نارسایی دوربین‌های زندان، فرضیه‌ قتل هدفمند را مطرح کردند.
افکار عمومی آمریکا این مرگ را پایانی ساختگی برای افشای فهرست مشتریان دانست؛ فهرستی که هیچ‌گاه علنی نشده و وجود آن نیز بارها تکذیب یا تأیید شده است. ترامپ در کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری خود در سال ۲۰۲۴ قول داد در صورت پیروزی، حقیقت پرونده اپستین را افشا کند. «پام باندی» دادستان کل آمریکا نیز در ماه‌های اولیه دولت ترامپ ادعا کرد فهرست مشتریان اپستین را در اختیار دارد و پس از «بررسی» منتشر خواهند شد.اما در فوریه ۲۰۲۵، باندی در مصاحبه‌ای با شبکه سی‌بی‌اس نیوز گفت: «من هرگز نگفتم فهرستی در دست دارم. چنین فهرستی وجود ندارد».ترامپ نیز در جلسه کابینه اخیر خود، ضمن تاختن به خبرنگارانی که درباره اپستین سؤال می‌کردند، از هرگونه پاسخی طفره رفت و خواستار «بی‌خیال شدن» جامعه آمریکا و خبرنگاران در موضوع اپستین شد.
اف‌بی‌آی نیز این هفته به این نتیجه رسیدند که هیچ مدرکی مبنی بر اینکه اپستین، یک مجرم جنسی محکوم، از چهره‌های قدرتمند اخاذی کرده، «لیست موکلان» را داشته یا در زندان به قتل رسیده است، ندارند! این مسئله خشم بسیاری از شهروندان آمریکایی و حتی حامیان سرسخت ترامپ را برانگیخته است، به‌طوری‌که برخی هشدار می‌دهند این امر می‌تواند در انتخابات میان‌دوره‌ای سال آینده و حتی در رقابت‌های ریاست جمهوری ۲۰۲۸، نتیجه معکوس برای حزب جمهوری‌خواه داشته باشد.
«استیو بنن» کارشناس جناح راست و مشاور سابق ترامپ، در این مورد گفته است: «مسئله فقط یک حلقه کودک‌آزاری و این چیزها نیست؛ بلکه مسئله این است که چه کسی بر ما حکومت می‌کند...». «تاکر کارلسون» مجری مشهور آمریکایی و یکی از حامیان ترامپ در مصاحبه‌ای گفت: «هیچ‌کس نمی‌داند اپستین دقیقاً چطور پول درمی‌آورد، اما واقعیت این است که او کاری می‌کرد که نهادهای امنیتی انجام می‌دهند... یعنی ایجاد دام جنسی، ضبط اطلاعات و باج‌گیری. من سند قطعی ندارم، اما همه چیز فریاد می‌زند که این پروژه موساد بوده است...». این مجری مشهور آمریکایی حتی به تمسخر گفت: اصلاً پرونده اپستین وجود ندارد. هیچ قربانی‌ای، ‌خانه‌ای و یا جزیره‌ای نیز وجود ندارد. افرادی هم که به اتهامات همکاری با اپستین دستگیر شده‌اند، همگی زندانی سیاسی هستند و دولت آن‌ها را گروگان گرفته است!».«ری مک‌گاورن» کارشناس اطلاعاتی آمریکایی و افسر با سابقه سازمان سیا، عملیات اخاذی اپستین و موساد را تأیید کرد. او گفت: «جفری اپستین مطمئناً یکی از دارایی‌های موساد بود و افزود که در وهله اول اسرائیلی‌ها از عملیات او سود بردند».

اپستین تنها نبود

شواهد نشان می‌دهند اپستین یک سازمان تبهکاری را اداره می‌کرده که شامل همدستانی مانند «گِیلین مکسول» بود؛ زنی که اکنون در زندان فدرال آمریکاست و به اتهام مشارکت در قاچاق انسان و کمک به سوءاستفاده جنسی محاکمه شده است. با این حال، هیچ‌کدام از افراد مرتبط، چه مشتریان و چه تأمین‌کنندگان حمایت مالی، هنوز بازخواست نشده‌اند.با وجود انکار دولت ترامپ و تلاشش برای مخفی کردن کامل پرونده اپستین، رسانه‌های اسرائیلی مانند «هاآرتص» بارها اشاره کرده‌اند که اپستین در حلقه‌های صهیونیستی نیویورک فعال بوده است. برخی تحلیلگران می‌گویند همکاری او با مقامات اطلاعاتی اسرائیل ممکن است با هدف مهندسی سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه طراحی شده باشد؛ به‌ویژه در موضوعاتی مانند فروش سلاح و حمایت مالی از تل‌آویو.پرونده اپستین تنها یک پرونده جنسی یا کیفری نیست؛ بلکه به‌دلیل حضور تعداد قابل‌توجهی از مقامات سابق و فعلی آمریکا در شبکه او، به موضوعی امنیتی-سیاسی تبدیل شده است. در میان نام‌هایی که به‌طور غیررسمی در رسانه‌ها و فایل‌های دادگاه مطرح شده‌اند، اسامی برخی از رؤسای جمهور ایالات متحده، دادستان‌های کل، رؤسای سابق سیا، فرماندهان ارشد نظامی و چهره‌های مطرح کنگره آمریکا نیز به چشم می‌خورد.همان‌طور که تاکر کارلسون در مصاحبه‌ای گفته بود: «پرونده اپستین به ما یاد داد که در آمریکا، کسانی که قدرت واقعی را در دست دارند، در برابر عدالت مصونیت دارند. این تنها رسوایی نیست؛ این نماد یک ساختار بیمار است».

برچسب‌ها: