به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از Goal، ترکیبی از پیروزی‌های سخت و مسیری نسبتاً خوش‌شانس پس از مرحله گروهی باعث شد آبی‌های نه‌چندان پرطرفدار به فینال اولین دوره جام باشگاه‌های جهان در آمریکا برسند. حالا شاگردان انزو مارسکا باید با سخت‌ترین آزمون ممکن روبه‌رو شوند.
اما جایی که مویسس کایسدو هست، امید هم هست. به‌سادگی می‌توان گفت این نابودگر خط میانی، بهترین شانس چلسی برای مهار سه‌گانه مرکزی خارق‌العاده پاری‌سن‌ژرمن و رقم زدن یک شگفتی بزرگ است. با این حال، مصدومیتی در زمان نامناسب باعث شده غول‌های لیگ برتر تا لحظه آغاز مسابقه برای آمادگی او دل‌نگران باشند.
شروعی آهسته
پرداخت رقم خیره‌کننده ۱۱۵ میلیون پوندی (۱۴۷ میلیون دلاری) چلسی برای خرید کایسدو در سال ۲۰۲۳، در ابتدا با تمسخر عمومی مواجه شد، به‌ویژه پس از آن‌که او در آغاز حضورش در لندن با مشکلاتی مواجه شد و چندین اشتباه پر سر و صدا مرتکب شد.
او سال گذشته اعتراف کرد: «شروع فصل گذشته برایم کمی سخت بود. چلسی باشگاه بزرگی است و باید به آن عادت کنی. من چیزهای زیادی یاد گرفتم.» این هافبک قبلاً نیز به فشار ناشی از برچسب قیمتی سنگینش اشاره کرده و گفته بود: «من کیفیت دارم و می‌دانم چه بازیکنی هستم. اما اگر از نظر ذهنی قوی نباشی، شرایط واقعاً سخت می‌شود.»
با این حال، حالا تقریباً دو سال پس از آن انتقال جنجالی، دیگر کسی درباره آن مبلغ صحبت نمی‌کند؛ چرا که کایسدو طی ۱۸ ماه گذشته دقیقاً به همان نابودگری در خط میانی تبدیل شده که آبی‌ها روی او حساب کرده بودند؛ کسی که حالا به‌عنوان یکی از برترین شماره ۶های لیگ برتر و از نظر آماری یکی از پیشتازان در تکل و قطع توپ، خودش را در زمره بهترین‌های جهان قرار داده است.
درخشش بی‌وقفه در یک تورنمنت خاص
یکی از ویژگی‌هایی که باعث می‌شود کایسدو بازیکنی تا این اندازه ارزشمند باشد، ثبات مثال‌زدنی وی است؛ به‌ویژه زیر نظر انزو مارسکا در فصل ۲۵-۲۰۲۴، جایی که همواره در ترکیب اصلی بوده و هر هفته حداقل عملکردی در حد نمره ۷ از ۱۰ را تضمین کرده است. پس جای تعجب ندارد که او این فرم فوق‌العاده را به مسابقات جام باشگاه‌های جهان در ایالات متحده نیز منتقل کرده باشد.
این هافبک ۲۳ ساله در دیدار مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل بنفیکا نمایشی کاملاً برتر ارائه داد و عنوان بهترین بازیکن میدان را از آن خود کرد؛ نمایشی که در آن هم دامنه پاس‌هایش را به رخ کشید و حتی یک پاس گل کمیاب هم به نام خود ثبت کرد و انرژی بی‌پایانش را در جریان پیروزی دو بر یک در مسابقه‌ای که به‌دلیل شرایط آب‌وهوایی به تعویق افتاده بود، به نمایش گذاشت.
طبیعتاً از مسئولیت‌های دفاعی خود نیز غافل نشد و ۱۰ مرتبه مالکیت توپ را برای تیمش باز پس گرفت. این عملکرد او را به تنها بازیکن حاضر در این تورنمنت تبدیل کرد که بیش از ۱۰ تکل موفق (۱۲ تکل)، بیش از ۲۰ نبرد فردی موفق (۲۲ نبرد) و بیش از ۳۰۰ لمس توپ (۳۱۴ لمس) به ثبت رسانده است.
زنگ خطر در بدترین زمان ممکن
در شرایطی که کول پالمر هنوز نتوانسته همان تاثیرگذاری مستمر دوران ابتدایی حضورش در استمفوردبریج را بازسازی کند، واقعیت این است که مویسس کایسدو به مهم‌ترین بازیکن چلسی تبدیل شده است؛ بازیکنی که به‌لطف پوشش مداوم و خستگی‌ناپذیرش در مقابل خط دفاعی، نقشی کلیدی در بهبود آمار دفاعی آبی‌ها زیر نظر مارسکا ایفا کرده است.
در چنین شرایطی، مصدومیت او در دیدار نیمه‌نهایی مقابل فلومیننزه خبر بسیار بدی برای چلسی بود. در دقایق تلف‌شده پایانی مسابقه، در حالی که آبی‌ها با نتیجه دو بر صفر به‌راحتی در مسیر پیروزی برابر غول‌های برزیلی قرار داشتند، کایسدو هنگام اجرای یک تکل پرقدرت و همیشگی، مچ پای چپش را به شدت روی چمن خشک استادیوم مت‌لایف نیوجرسی پیچاند.
او بلافاصله تعویض شد و تیمش را برای دقایق پایانی با ۱۰ نفر تنها گذاشت، در حالی که حضورش در فینال روز یکشنبه به‌طور جدی زیر سوال رفت؛ آن هم زمانی که چلسی هنوز نمی‌دانست باید در بازی نهایی مقابل پاری‌سن‌ژرمن قرار بگیرد یا رئال مادرید.
«باید هر کاری بکند که به بازی برسد»
واکنش اولیه انزو مارسکا به مصدومیت کایسدو خوش‌بینانه نبود. او اذعان داشت که ستاره خط میانی‌اش پس از این پیچ‌خوردگی، «درد» زیادی دارد (آن هم فقط چهار روز پیش از فینال). سرمربی ایتالیایی گفت: اولویت این بود که نگذاریم مصدومیت برای روز یکشنبه بدتر شود. خودش حس می‌کرد می‌تواند ادامه بدهد، اما به‌محض اینکه تلاش کرد، درد برگشت. امیدوارم چیز جدی‌ای نباشد و بتواند به موقع ریکاوری کند. وضعیتش را روزبه‌روز ارزیابی خواهیم کرد.
وی افزود کرد: به او گفتم باید هر کاری می‌تواند انجام دهد تا برای بازی فینال آماده باشد. حالا باید منتظر باشیم تا ببینیم چه اتفاقی رخ می‌دهد.
در همین حال، ویدئویی که در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شد، نشان می‌داد که کایسدو موقع بازگشت بازیکنان به هتل تیم در منهتن، به‌شدت لنگ می‌زد (صحنه‌ای که اصلاً امیدوارکننده به‌نظر نمی‌رسید).
با این حال، روز پنجشنبه خبری منتشر شد که حتی خوش‌بین‌ترین هواداران چلسی هم شاید انتظارش را نداشتند؛ کایسدو به‌شکلی معجزه‌آسا به تمرینات تیمی بازگشته است. البته هنوز تردیدهایی درباره میزان آمادگی کامل او برای آغاز مسابقه وجود دارد، اما گزارش‌ها حاکی از آن است که او «آماده بازی کردن» است.
ماموریتی عظیم در پیش‌رو
چلسی همین حالا هم به‌وضوح در نقش تیم ضعیف‌تر به فینال رسیده، اما واقعیت تلخ برای آبی‌های لندن این است که کایسدو عنصری کاملاً ضروری برای شانس‌های اندک‌شان در مقابل پاری‌سن‌ژرمنی است که در حال حاضر کاملاً شکست‌ناپذیر به‌نظر می‌رسد.
برای درک بهتر ابعاد این ماموریت، کافی است به مسیر پاریسی‌ها در هفته‌های گذشته نگاه کنیم؛ آن‌ها اینتر، اتلتیکو مادرید، بایرن مونیخ و رئال مادرید (تیم‌هایی که همگی روی کاغذ از چلسی قوی‌تر به‌حساب می‌آیند) را یکی پس از دیگری حذف کردند؛ با ۱۵ گل زده و بدون حتی یک گل خورده.
اگر کایسدو آماده باشد و از ابتدا به میدان برود، وظیفه‌اش احتمالاً مهار مرد کلیدی میانه میدان پی‌اس‌جی خواهد بود؛ ویتینیا. ستاره پرتغالی، که فرم درخشانش در فصل جاری را به جام باشگاه‌های جهان نیز منتقل کرده، به‌تنهایی ۲۰۰ پاس بیشتر از هر بازیکن دیگری در این تورنمنت داده (۶۶۶ پاس) و ۱۰۰ درصد از ۲۳ ارسال قطری خود را نیز با موفقیت به مقصد رسانده است. او مدام در حال حرکت است، و با نزدیک شدن به مرز ۷۰ کیلومتر دوندگی، رکورددار بیشترین مسافت پیموده‌شده در رقابت‌ها محسوب می‌شود (عددی که تقریباً ۱۰ کیلومتر بیشتر از نزدیک‌ترین بازیکن پاری‌سن‌ژرمن است).
«می‌خواهم یکی از بهترین‌های دنیا شوم»
اما این‌ها همان آزمون‌هایی هستند که برای قرار گرفتن در میان بهترین‌های فوتبال دنیا باید از آن‌ها سربلند بیرون آمد و این همان هدف بلندمدت مویسس کایسدو است؛ حتی اگر بسیاری معتقد باشند که او همین حالا هم به آن جایگاه رسیده است.
در نشست خبری پیش از فینال، از کایسدو پرسیده شد که آیا خودش را بهترین هافبک دفاعی دنیا می‌داند یا نه. پاسخ او روشن و متواضعانه بود: «نه، این‌طور فکر نمی‌کنم. دارم روی آن هدف کار می‌کنم. می‌خواهم یکی از بهترین‌ها در جهان شوم، اما هنوز راه زیادی دارم. هر روز سخت تمرین می‌کنم و می‌خواهم این را در زمین نشان بدهم.»
در مقابل، سرمربی‌اش انزو مارسکا قاطع‌تر صحبت می‌کند. او اواخر فصل لیگ برتر گفت: در حال حاضر، او یکی از بهترین‌ها (اگر نگوییم بهترین) در پست هافبک دفاعی در جهان است. دارد فوق‌العاده کار می‌کند. بهترین چیز دربارهٔ موئی این است که هر روز با جدیت کامل تمرین می‌کند. بسیار فروتن، مهربان و مودب است. یک انسان فوق‌العاده است.
لحظهٔ تاج‌گذاری؟
اکنون فینال روز یکشنبه این فرصت را در اختیار کایسدو قرار می‌دهد که اگر تردیدی درباره جایگاهش وجود دارد (به‌ویژه از جانب خودش) برای همیشه به آن پایان دهد؛ مسابقه‌ای که در آن باید مقابل بهترین مثلث خط میانی حال حاضر جهان بایستد. اگر موفق شود به هر نحوی از پس آن‌ها بربیاید و چلسی را به قهرمانی‌ای غیرمنتظره برساند، بدون تردید می‌توان آن را لحظهٔ تاج‌گذاری‌اش به عنوان بهترین هافبک دفاعی جهان دانست.
وقتی این مسئله مستقیماً از خودش پرسیده شد، گفت: «بله، دقیقاً. می‌خواهم صحبت‌هایم را در زمین فوتبال انجام دهم، بازی عالی‌ام را نشان بدهم و بعد اجازه بدهم مردم درباره‌ام حرف بزنند. می‌دانید که وقتی خوب بازی می‌کنی، مردم همیشه حرف می‌زنند. حتی اگر چیزهای بد بگویند، برایم مهم نیست. من فقط می‌خواهم به تیمم کمک کنم و روی همین هدف تمرکز دارم.»
با نزدیک شدن به لحظهٔ شروع بازی در نیوجرسی، تمام کاری که باشگاه چلسی می‌تواند بکند، این است که دعا کند تا این غول خط میانی در شرایطی نزدیک به صددرصد قرار بگیرد زیرا تمام امیدهای آن‌ها در فینال جام جهانی باشگاه‌ها احتمالاً به همین وابسته است. البته هنوز از دیگر دیناموهای خط میانی این تیم یعنی ژوائو نوس و فابین رویس صحبت نکرده‌ایم؛ بازیکنانی که هر دو نقش اساسی در سیستم بازی پاریسی‌ها ایفا می‌کنند. این مسابقه، به احتمال زیاد، سخت‌ترین آزمون دوران حرفه‌ای مویسس کایسدو خواهد بود.
