به گزارش خبرنگار ایرنا؛ مردان عزادار، علمهای مزین را به یاد وفاداری حضرت عباس (ع) در دست گرفتند و با هر گام، آن را به آسمان سپردند.
در میدانها و مقابل حسینیهها و زیارتگاهها، سینهزنان گرد علمها جمع شدند و با نوای «یا ابوالفضل» ارادت خود را ابراز کردند.
در محلاتی چون نعلبندان، شیرکش، سرخواجه، دربنو، چالهسر، میرکریم، باغ ملی و میدان عباسعلی، آیین «سلام علم» برگزار شد. مردم با بوسه بر علمها و زمزمه دعا، حاجت و شفا طلبیدند.
در مقابل حسینیهها، قدمگاهها و زیارتگاههای محلی، دستههای عزاداری توقف میکردند، سینهزنها دایرهوار گرد علم میایستادند و با هر ضرب سینه و فریاد «یا ابوالفضل»، صحنهای از عشق، غیرت و دلدادگی را تکرار میکردند.
اشک مادران، قدمهای کودکان، دلسپاری نوجوانان
تاسوعای امسال صحنه حضور پررنگ خانوادهها بود. مادرانی که کودکان شیرخوار خود را در آغوش گرفته بودند، پدرانی که دست کودکان دبستانیشان را در حلقه دستهها گرفته بودند و نوجوانانی که با سربندهای "یا سقا" و "یا اباالفضل" در صفوف سینهزنی، همراه پدران خود، به آیین وفاداری عباسبن علی(ع) پیوسته بودند.
برخی نوجوانان و جوانان برای نخستین بار مسوولیت حمل علم یا طبل را بر عهده داشتند و هیاتها تلاش کرده بودند تا این نسل را بیشتر در متن مراسمها قرار دهند؛ نسلی که آیندهدار این آیینهاست.
در برخی مناطق، طوقهای چوبی با پارچههای رنگارنگ، آیینهها، شمشیرهای نمادین، سیبها و شمعهای کوچک تزئین شده بود و با همراهی نخلها یا تابوتهای تمثیلی وارد میدان میشدند.
مردم با دیدن این نمادها، اشک از دیده میریختند و در دل، صحرای کربلا را مجسم میکردند. صدای نوحهخوانی و زمزمه «یا ساقی عطشان» تا عمق جان مینشست.
همدلی بیمرز اقوام گلستانی در عزای عباس(ع)
در برخی دستههای عزاداری، حضور اقوام مختلف ترکمن، سیستانی، بلوچ، قزلباش، کتولی، مازنی و دیگر اقوام به چشم میخورد.
در روستاهای اطراف و شهرهای دیگر همچون گنبدکاووس، آققلا، بندرگز، مینودشت، کردکوی، آزادشهر، علیآبادکتول و رامیان نیز مراسمهای تاسوعا با شور و شکوه برگزار شد.
در روستای زیارت گرگان نیز دسته عزاداری از دل طبیعت راه افتاده و با طوقهای چوبی و علمهایی محلی، فضای سنتی و خاصی را به نمایش گذاشتند.
نذرهای تاسوعا؛ از اشک تا اطعام
در حاشیه بسیاری از مراسمها، ایستگاههای صلواتی با چای داغ، شربت، شیر، حلوا، غذای نذری برای عزاداران فعالیت میکرد.
مردم گلستان رسم دارند که در روزهای نهم و دهم محرم، نذرهای خود را برای شفای بیماران، حاجات جوانان و آرامش دل خود ادا کنند.