به گزارش ایرنا؛ عزاداری محرم برای جوانان ملایر که سراسر از شور، عشق و وفا به سرور و سالار شهیدان است، آنجا که دست در دست پدران و بزرگان هیاتهای مذهبی رشد کردند و شور حسینی در وجود آنها ریشه دوانید.
در کوچههای شهر، نفسها به شماره افتاده، گویی آسمان نیز سیاهپوش شده، سینهزنان و زنجیرزنان زمزمههای «یا حسین» را فریاد میزنند، شبها خیمههای عزاداری برپاست و چراغهای سرخ و سیاه، قصه غربت و شهادت را روایت میکنند.
مداحان جوانی که صدای گرم و پرشورشان از دل تاریخ عبور میکند و فریاد «هرکه دلدادهست، بیاید اینجا» در فضا میپیچد و اشکها بیاختیار جاری میشوند، گویی هر قطره، نامی از یاران شهید کربلا را با خود حمل میکند.
دستههای عزاداری با علمهای بلند و پرچمهای سیاه، جلو میروند، جوانان با سربندهای مشکی و سبز پیشتاز هیات هستند، زنجیرزنان نیز با هر ضربه، یادآور زنجیرهای اسارت اهل بیت هستند و نوحههایشان، روایتی است از عطش لبهای تشنه کربلاییان، کودکان نیز با چهرههای معصوم، عَلَمهای کوچک بر دوش گرفتهاند، گویی درسِ آزادگی و قیام را از همین کودکی میآموزند.

عزاداری اینجا یک رسم نیست
اینجا عزاداری تنها یک رسم نیست؛ زنده نگهداشتنِ یادِ قیامی است که درسِ «هیهات منا الذله» را به تاریخ آموخت و در هر سینهزنی، در هر ناله «حسین جان» شعله عشق زبانه میکشد و یادآور میشود که راه او، همیشه زنده است.
هر یک از این شبها به نام یکی از شهدای کربلا اختصاص دارد و مرثیهسرایان که هر کدام از جوانان عاشق امام حسین(ع) هستند، نوحه و مرثیه میگویند و برخی از شبها دستهجات عزاداری محلات به قصد محلهگردی از مسجد، حسینیه و تکایا خارج میشوند و هنگام خروج با ذکر یا حسین صف سینهزنها و بلندگوداران و چراغداران هم در وسط آنها به نظم و انضباط خاصی شکل میگیرد و به طور محدود در سطح شهر حرکت میکنند.
ماه محرم بهویژه در میان جوانان، با شور و حال خاصی همراه است و آنها با حضور پررنگ در مراسم عزاداری، دستههای سینهزنی و زنجیرزنی و برنامههای مذهبی، روحیهای پرشور و معنوی از خود نشان میدهند، جوانان با انرژی بالا در هیاتهای مذهبی بهویژه در مراسم شبهای تاسوعا و عاشورا که فضایی پرجنبوجوش دارد، حضور دارند.

مداحی و سینهزنی پرشور
بسیاری از جوانان در مداحیهای جمعی و نوحهخوانیها با شور زیادی شرکت میکنند و گاهی با نوآوریهای هنری همچون اجرای ریتمیک، فضای خاصی ایجاد میکنند، حتی برخی از جوانان در ایام محرم به فعالیتهای نیکوکارانه همچون پخت نذری، کمک به نیازمندان و اهدای خون میپردازند که نشاندهنده روحیه ایثار و همدردی است.
نوجوانان و جوانان با طراحی پوسترهای محرم، کلیپهای معنوی، تزیین خیابانها و ساخت نماهنگهای حماسی، به زندهنگاه داشتن فرهنگ عاشورا کمک میکنند و در بعضی مناطق نیز جوانان بهصورت خودجوش به خواندن دعا، ذکر مصیبت و مراسم روضهخوانی تا پاسی از شب مشغول میشوند.
این شور و حال، ترکیبی از ایمان، انرژی جوانی و عشق به اهلبیت (ع) و اباعبدالله الحسین(ع) است که هر سال محرم را به فرصتی برای پویایی و معنویت تبدیل میکند.
سحرگاه محرم است. هوا هنوز تاریک، اما دلها روشن از عشق حسین(ع)، جوانان با چشمانی اشکآلود و دلی پر از شوق در کوچههای شهر جمع میشوند، صدای طبلها و سنجها از دور به گوش میرسد؛ گویی زمین و آسمان با آنان همصدا شدهاند.
پا به پای هم با سینههایی گشاده و دستهایی که به نشانهی وفا بر سینه میکوبند، جلو میروند، آهنگ یکدست سینهزنی، تپش قلب یک امت است. جوانی با صدایی رسا شروع به خواندن میکند: «یا حسین!» و جمعیت یکپارچه پاسخ میدهد: «یا حسین!» گویی این صدا، از اعماق تاریخ آمده و در روح هر عاشقی طنین انداخته است.

محرم زندهترین نمایش عشق و ایثار
برخی با زنجیرهای به دست، هماهنگ با ریتم نوحه، بر پشت خود میزنند. قطرههای عرق بر پیشانیشان میدرخشد، اما لبخند رضایت بر لب دارند. دختران جوان با چادرهای مشکی، دست در دست یکدیگر، با نوحههای غمگین، اشک میریزند و عشق را فریاد میزنند.
فضا پر از عطر نذریهاست. جوانانی که تا دیروز سرگرم زندگی روزمره بودند، امروز داوطلبانه پای دیگهای نذری ایستادهاند و با مهربانی به مردم غذا میدهند و یادگاری از کرامت کربلا را زنده نگه میدارند.
در گوشهای دیگر شهر گروهی از نوجوانان پرانرژی، پرچمهای سیاه و سبز را به دست گرفتهاند و با شعری حماسی، قدم برمیدارند، چهرههایشان از شوق میدرخشد؛ گویی هرکدام یک سرباز کوچک در راه آرمانهای حسین(ع) هستند.
این تصاویر تنها یک مراسم نیست؛ این زندهترین نمایش عشق و ایثار است. جوانان با تمام وجود، در این دریای شور و شعور غوطهور میشوند و ثابت میکنند که خون، بر شمشیر پیروز است و ندای «هل من ناصر ینصرنی» هنوز در جان جهان طنینانداز است.