به گزارش مفداسیرجان؛ زهرا عباسی، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی،اداره مشاوره و سلامت روان دانشکده علوم پزشکی سیرجان با تأکید بر اهمیت شیوه برخورد صحیح با کودکان در شرایط خاص، اعلام کرد که والدین باید به جای انکار احساسات، به احساسات کودکان خود اعتبار ببخشند. وی خاطرنشان کرد که به کار بردن جملاتی مانند «نترس» یا «گریه نکن» می‌تواند منجر به سرکوب احساسات کودک شود. در عوض باید گفت: «تو حق داری بترسی» یا «گریه کردن طبیعی است، بیا درباره‌اش صحبت کنیم».
این روانشناس بالینی بر نقش مهم گفت‌وگو درباره احساسات با کودکان تأکید کرده و افزود: «والدین باید به فرزندشان کمک کنند تا بتواند احساساتش را بشناسد و نام ببرد، مثلاً بداند آنچه تجربه می‌کند احساس غم است و دیگر اینکه یاد بگیرد در مواجه با هیجانات منفی چگونه باید عمل کند». عباسی هشدار داد که نباید به کودک القا کرد که باید شاد یا آرام باشد، بلکه باید اجازه داد احساسات خود را تجربه و بیان کند.
زهرا عباسی در مواجهه با ترس یا پرسش درباره خطر، پیشنهاد داد که به‌جای پاسخ قاطع منفی، از کودک پرسیده شود: « تو چه فکری می‌کنی؟» و سپس با مرور تجربیات موفق گذشته، میتوان حس توانمندی و کنترل را در کودک تقویت کرد.
او با اشاره به اینکه موضوع صرفاً شرایط موجود نیست، بلکه هدف اصلی آموزش مواجهه با هیجانات است، تأکید کرد: «وقتی کودکان متوجه شوند والدین‌شان برای احساسات‌شان وقت می‌گذارند و آن‌ها را درک می‌کنند، حس امنیت درونی در آن‌ها شکل می‌گیرد». کارشناس واحد سلامت روان دانشکده علوم پزشکی سیرجان افزود که احساس درماندگی بیش از هر چیز دیگر انسان را از پا درمی‌آورد و والدین باید به کودک کمک کنند تا راه‌حل‌هایی برای احساساتش پیدا کند تا به این حس نرسد.
او آموزش مداوم و متناسب با سن کودک را ضروری دانست و اظهار داشت که آموزش نباید تنها در یک نوبت انجام گیرد، بلکه مانند تغذیه، نیازمند تکرار و استمرار است. برای کودکان زیر شش سال، استفاده از روش‌هایی چون بازی‌درمانی، نقاشی‌درمانی یا خلق تصاویر امیدبخش مانند بازگشت خانواده به پارک و فعالیت‌های مشترک، می‌تواند احساس امنیت و آرامش را به کودک منتقل کند.