به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آئیدا سوبولوا، فیلمساز و عضو فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (مسکو) به روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران گفت: به همه ایرانیانی که عزیزان خود را در حملات اسرائیل از دست داده‌اند، عمیقاً تسلیت می‌گویم. همچنین عمیقاً با همه کسانی که در نتیجه اقدام تروریستی رژیم صهیونیستی بی‌خانمان یا بیمار شده‌اند، همدردی می‌کنم. من حمله رژیم اسرائیل به جمهوری اسلامی ایران را یک اقدام تروریستی دولتی می‌دانم. در صورت گسترش درگیری، با مشارکت ایالات متحده، این اقدامات جنایتکارانه رئیس دولت اسرائیل می‌تواند کل منطقه خاورمیانه و احتمالاً کل جهان را به آتش بکشد.
وی با اشاره به این نکته که حمله رژیم صهیونیستی به جمهوری اسلامی ایران در زمان هفته فرهنگی روسیه در ایران اتفاق افتاد، ادامه داد: وقتی توپ‌ها سخن بگویند، موزه‌ها خاموش می‌شوند. با آغاز گفت‌وگوی سلاح‌ها گفت‌وگوی فرهنگی متوقف می‌شود. حمله اسرائیل به شهرهای ایران در اوج «هفته فرهنگ روسیه در ایران» (۱۰-۱۵ ژوئن ۲۰۲۵) آغاز شد. در این زمان، کارگردانان روسی فیلم‌های خود را در سینماهای ایران ارائه می‌کردند، موزه‌داران ما نمایشگاه‌های هنرهای مردمی را برگزار می‌کردند و گروه‌های مشهور ما - ارکستر سمفونیک بزرگ چایکوفسکی و گروه رقص لزگینکا - در اصفهان بودند. به دلیل اقدامات اسرائیل، همه هنرمندان ما در معرض خطر مرگ قرار گرفتند. خوشبختانه همه آنها زنده ماندند، اگرچه با قطع اجراهای خود، به سختی توانستند به خانه بازگردند. هزاران تماشاگر و شنونده ایرانی نتوانستند در کنسرت‌های آنها شرکت کنند. علاوه بر این، بسیاری از پروژه‌های مشترک فرهنگی به مدت نامعلومی به تعویق افتادند.
کارگردان فیلم «سرزمین برکت یافته پارسی‌ها» اضافه کرد: جنگ آغاز شده توسط اسرائیل، تعداد زیادی از آثار فرهنگی – از جمله بناهای باستانی تحت حمایت یونسکو - را در معرض نابودی قرار می‌دهد. این، خسارات جبران‌ناپذیری برای کل بشریت خواهد بود. اما فرهنگ تنها پروژه‌ها و اشیاء نیستند. فرهنگ شخصیت است. ترس از مرگ به شدت ذهنیت مردم را تغییر می‌دهد. مهم است که به دشمن اجازه ندهیم آرمان‌ها، هویت فرهنگی، مهارت‌های ارتباطات بین‌فرهنگی و توانایی گفت‌وگو با کسانی را که به تازگی با نفرت از طریق دوربین به تو نگاه کرده‌اند، ویران کند.
حبرنگار سابق رادیو و تلویزیون دولتی روسیه درباره سلاحی که فرهنگ برای پایان دادن جنگ‌ها به کار می‌گیرد، گفت: برای پایان دادن به جنگ، تلاش‌های فرهنگی به تنهایی کافی نیست. از دیرباز، هنرمندان از شاعران و نویسندگان گرفته تا نقاشان و اهالی موسیقی، در زمان جنگ سلاح به دست گرفته و سرباز شده‌اند. اما حتی بدون سرباز بودن نیز می‌توان با آفرینش هنری از ارتش خود حمایت کرد؛ با نشان دادن حقانیت اقدامات سربازان علیه دشمن متجاوز و چهره زشت و غیراخلاقی او به جهانیان. شعر، ترانه، کاریکاتور، فیلم، ویدیو کلیپ و… بجز اینکه بازتاب‌دهنده احساسات مردم است، به نیروهای مدافع وطن قدرت می‌بخشد و همچنین کار دیپلمات‌ها را آسان‌تر می‌کند.
وی افزود: کنشگران فرهنگی، چه به صورت فردی و چه جمعی، می‌توانند با توسل به مجامع بین‌المللی مانند سازمان ملل، سازمان همکاری اسلامی، سازمان همکاری شانگهای، بریکس و سایر مجامع بین‌المللی، خواستار حفاظت از غیرنظامیان، خانه‌ها، آثار تاریخی، طبیعت و زیرساخت‌های شهری در برابر بمباران‌ها شوند. ما در دورانی زندگی می‌کنیم که کشورها با فاصله‌ها و مرزهای غیرقابل عبور، از هم جدا نیستند و با توسعه اینترنت، این مرزها تا حد زیادی صوری شده‌اند. در اسرائیل هم تعداد زیادی از مردم این جنگ را محکوم می‌کنند، زیرا عملاً گروگان اقدامات ماجراجویانه دولت خود در این جنگ شده‌اند.
سوبولوا در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که جمهوری اسلامی ایران وارث تمدنی بزرگ و مورد احترام همه ادیان است، گفت: در ایران، آثار تاریخی بسیاری وجود دارد که در عهد عتیق توصیف شده‌اند و بسیاری از کنشگران فرهنگی یهودی یا معتقد به یهودیت آزادانه در جمهوری اسلامی ایران فعالیت دارند. گفت‌وگوی آنها با هم‌کیشان خود در اسرائیل می‌تواند بر اوضاع تأثیر بگذارد و به توقف این تهاجم خونین کمک کند. صلح، شادی و پیروزی را برای مردم ایران آرزو دارم.
∎