در جریان این روز‌های پر تنش، پس از گذشت ۹ روز از شروع تجاوزات رژیم صهیونیستی به خاک ایران، حاشیه‌های نقل و انتقالات لیگ برتر و همچنین آغاز رقابت‌ها همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. این وضعیت شرایط تیم‌های پرطرفدار پایتخت را با بحران‌های جدی مواجه کرده است و تمرکز برنامه‌ریزی‌های فنی و مدیریتی را تحت تاثیر قرار داده است.
تیم استقلال در این مدت اقداماتی نظیر جذب رزاقی‌نیا و عارف آقاسی را انجام داده است و گفته می‌شود سامان فلاح نیز قرار است به فهرست این تیم بازگردد. در فهرست احتمالی آبی‌پوشان نام‌هایی، چون علی کریمی، مجید حسینی، حسین‌نژاد و غندی‌پور نیز دیده می‌شود؛ اما به نظر می‌رسد با توجه به شرایط فعلی خرید‌های خارجی در این فصل چندان مورد توجه قرار نگیرد. همچنین با توجه به شرایط موجود به نظر می‌رسد تمدید قرارداد بازیکنانی چون رامین رضاییان با چالش زیادی رو‌به‌رو نشود.
در سوی مقابل پرسپولیس تلاش‌های قابل توجهی در بخش نقل و انتقالات داشته؛ از جمله جذب بازیکنانی مانند بیفوما، شکاری، نیازمند و فخریان و ... و همچنین تمدید با بازیکنان اصلی، اما اردو‌های آماده‌سازی تیم که قرار بود در ترکیه برگزار شود، با ابهامات جدی مواجه شده است. خرید بازیکنان خارجی مانند چاغلایان و هادردونای نیز به نظر می‌رسد در حال حاضر منتفی است و باشگاه پرسپولیس در پی نگهداشتن کادر و بازیکنان خارجی خود است.
در کنار این چالش‌ها، تراکم بالای مسابقات و حجم زیاد بازی‌ها می‌تواند تاثیر منفی بر کیفیت مسابقات، سلامت بازیکنان و جذابیت لیگ داشته باشد. بازی‌ها در فواصل زمانی کوتاه‌تر، فرصت کمتری برای ریکاوری و تمرین‌های تاکتیکی به تیم‌ها می‌دهد، که در نهایت ممکن است به افت کیفیت عملکرد، افزایش آسیب‌دیدگی‌ها و کاهش جذابیت رقابت‌ها منجر شود. این وضعیت نه تنها هواداران را از تماشای فوتبالی بر سطح مطلوب محروم می‌کند، بلکه بر روند توسعه و پویایی لیگ نیز تاثیر منفی می‌گذارد.
از طرف دیگر، احتمال تعویق یا لغو لیگ با توجه به وضعیت جنگی و ناآرامی‌های جاری، نگرانی‌های زیادی را برانگیخته است. این تأخیر‌ها می‌تواند برنامه‌ریزی‌های فشرده فصل جاری، که همزمان با جام جهانی است، را به هم بریزد و فشار مضاعفی بر سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال وارد کند. با توجه به تقویم پرمشغله شامل جام حذفی، لیگ نخبگان و لیگ قهرمانان آسیا، هرگونه توقف یا تأخیر، عواقب زیادی برای فوتبال کشور در برخواهد داشت و بعید نیست این چالش‌ها دامنه‌ای بی‌سابقه پیدا کند.
در چنین وضعیتی، انتظار می‌رود که فضای فوتبال کشور کم‌کم آرام شود و شرایط به ثبات برسد؛ اما حتی در صورت تحقق این امر، بی‌توجهی به موضوع برنامه‌ریزی و آماده‌سازی مناسب، آینده‌ای نامطمئن برای فوتبال کشور رقم خواهد زد. زمان، تنها داور نهایی است و باید دید در آینده نزدیک، تصمیمات جمعی چه تاثیری بر روند رشد و توسعه فوتبال ایران خواهد گذاشت.
انتهای پیام/