جوان آنلاین: شهر بندری چابهار، در جنوب استان سیستان‌و‌بلوچستان، به عنوان یک شهر توریستی با موقعیتی راهبردی در ساحل دریای عمان که می‌تواند به عنوان دروازه توسعه جنوب‌شرق ایران بدرخشد، سال‌هاست با چالش‌های مزمنی در حوزه تأمین آب شرب و مدیریت فاضلاب شهری مواجه است. به رغم قرار گرفتن چابهار در مجاورت منابع آبی عظیم، کمبود زیرساخت‌های لازم، نبود مدیریت یکپارچه، بی‌توجهی به بهداشت و زیبایی شهری و همچنین ضعف در سرمایه‌گذاری، موجب شده این منطقه محروم همچنان با مشکلات ابتدایی زیستی مواجه باشد، مسائلی که مستقیماً بر کیفیت زندگی، سلامت عمومی و روند توسعه منطقه تأثیر منفی گذاشته‌اند. 
 
چابهار در فاصله ۷۰۵کیلومتری در جنوب شهر زاهدان است که جمعیتی بالغ بر ۱۵۰هزار نفر دارد. بر اساس گزارش‌ها، حدود ۴۰الی ۵۰درصد جمعیت این شهر حاشیه‌نشین هستند که به عنوان یکی از شهر‌های با درصد بالای حاشیه‌نشینی در ایران محسوب می‌شود. 
بله! اینجا چابهار است. جایی که آب دریا به وفور در دسترس است، اما قابل استفاده نیست. دستگاه‌های شیرین‌سازی وجود ندارند یا ناقص‌اند. منابع زیرزمینی بیش از حد مصرف شده و شور شده‌اند. مردم چاره‌ای ندارند جز خرید و ایستادن در صف‌های آب که زندگی را برای مردم بومی این منطقه سخت کرده است. کارشناسان دلیل این بحران را در نبود تأسیسات شیرین‌سازی کافی، ضعف در مدیریت منابع زیرزمینی، نبود سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انتقال آب از مناطق مجاور و نا‌هماهنگی در توزیع عادلانه آب بین شهر و روستا‌ها می‌دانند. 
مشکلات و معضلات چابهار آنقدر زیاد است که بخشی از آنها به بحران تبدیل شده‌اند. وضعیت اسف‌بار فاضلاب شهری، زندگی را برای ساکنان این منطقه سخت کرده است. در بسیاری از معابر، فاضلاب خانگی به‌صورت روباز در کوچه‌ها جریان دارد. نبود شبکه استاندارد دفع فاضلاب، موجب سرریز شدن پساب‌ها و جاری شدن آنها در سطح معابر شهری و روستایی شده است. 
به گفته تعدادی از ساکنان این منطقه، بچه‌ها همه روزه در کوچه‌ها بازی می‌کنند و افراد زیادی از این معابر عبور می‌کنند که متأسفانه خیلی از این کوچه‌ها پر از فاضلاب هستند و مانند رود در کوچه‌ها جریان دارد. بوی تعفن همه‌جا پخش می‌شود که سلامتی کودکان داخل کوچه و اهالی ساکن در آن کوچه را به شدت تهدید می‌کند. به همین منظور از اداره آب‌و‌فاضلاب، فرمانداری و منطقه آزاد چابهار درخواست داریم این مسئله مهم را با جدیت پیگیری کرده و برای رفع آن چاره‌اندیشی کنند. وضعیت نامناسب فاضلاب شهری، شایسته منطقه‌ای با عنوان منطقه آزاد یا شهر تجاری و توریستی چابهار نیست. مگس‌ها و پشه‌ها، به‌ویژه گونه‌هایی مانند پشه آئدس که کشنده و ناقل بیماری‌های خطرناکی، چون تب دنگی‌اند، در همین فاضلاب‌ها تکثیر می‌شوند. نه خبری از پاک‌سازی است، نه پروژه‌های نیمه‌کاره فاضلاب به سرانجام می‌رسد. حالا چابهار چشم به مسئولانی دوخته که شاید با گذر از این منطقه برای بهره‌بردن از ساحل زیبای آن، سری هم به کوچه پس کوچه‌هایش بزنند.