تیم فوتبال استقلال در طول فصل جاری با چالش‌ها و نواقص جدی مواجه شده است، وضعیتی که نشان می‌دهد نگرانی‌ها و ضعف‌های مدیریتی و فنی این تیم باید جدی گرفته شوند. این تیم حالا بعد از گذشت ۹ مسابقه بدون برد، در موقعیت ناپایدار و پر ابهامی قرار دارد و نیازمند تحلیل و برنامه‌ریزی دقیق است.
در یک سال اخیر، سیاست‌های مدیریتی و تغییرات پی در پی در کادر فنی، به ویژه تغییرات متعدد سرمربیان، نتوانست تیم را به ثبات برساند. این چرخه بی‌پایان تغییرات، نه تنها تمرکز فنی را کاهش داده، بلکه فرصت لازم برای بهبود و کار کردن روی نقاط ضعف را محدود کرده است. هر مربی‌ای که وارد تیم می‌شود، نیازمند زمان است تا ساختار فنی و تاکتیکی را شکل دهد، اما در شرایط فعلی، مربیان ایرانی و خارجی‌ای که به تیم آمده‌اند، فرصت کافی نداشته‌اند تا بر روند تیم تأثیرگذار باشند و نتیجه‌بخشی واقعی را شاهد باشیم.
علاوه بر مشکل مدیریتی، وضعیت سنی بازیکنان نیز نگرانی‌برانگیز است. چندین بازیکن مثل سیلوا، مرادمند، نیک نفس، روزبه چشمی و حسین حسینی و ... در حال حاضر در سنین بالا قرار دارند و انتظار می‌رود که در آینده نزدیک از جمع تیم جدا شوند. این موضوع، آینده تیم و پروژه‌های بلندمدت این باشگاه را تهدید می‌کند، چرا که جایگزینی این بازیکنان باید به سرعت و با کیفیت انجام شود. سیاستی که خیلی از باشگاه‌های اروپایی و بزرگ مانند رئال و بارسا پیش گرفته‌اند و با جایگزینی جوانان آینده تیم را نجات داده‌اند.
شانس آقای گلی برای تیمی که گل زدن برایش آرزوست!
رامین رضاییان در حال حاضر بهترین گلزن استقلال است. او در ۳۶ بازی برای استقلال یازده گل و ۵ پاس گل ثبت کرده است و ۱۶ اثرگذاری برای تیمی داشته که گل زدن برایش آرزو است. اینکه در بین بازیکنان فعلی، رامین رضاییان یکی از بهترین‌هاست شکی نیست، اما سنش هم بالا رفته و آینده بازیگری‌اش در تیم مشخص نیست؛ او که هم‌اکنون ۳۴ سال دارد، تنها می‌تواند در یک سال آینده نقش مؤثری در تیم ایفا کند و پس از آن نیاز به جایگزین دارد. تیم باید به فکر بازسازی ساختاری و جوان‌گرایی باشد تا بتواند در آینده به جایگاه سابق خود بازگردد.
در دیدار اخیر مقابل هوادار، استقلال موفق نشد حریف قعرنشین خود را شکست دهد و تنها با تساوی از میدان خارج شد؛ نتیجه‌ای که نشان‌دهنده ضعف‌های تاکتیکی، روانی و فنی است. این نتیجه، به‌وضوح نشان می‌دهد که تیم نیازمند تغییرات بنیادین است تا در فصل آینده بتواند بازی‌های قوی‌تری ارائه دهد. بوژوویچ اعتقاد داشت که تیم به روانشانس نیاز ندارد، اما به خوبی می‌داند که اختلافاتش با دیگر مربیان از جمله مجتبی جباری تا چه میزان روی روان بازیکنان تاثیر می‌گذارد. این موضوع می‌تواند باعث شود بازیکنان به دلیل این اختلاف زاویه خود را به طرف پیشکسوت خودی بچرخانند و تفکرات مربی صربستانی را قبول نکنند.
آینده تاریک جوانان با تفکرات اشتباه مرد صربستانی
در حال حاضر تمرکز روی بازسازی و جوان‌گرایی تیم می‌تواند نوعی آینده‌نگری برای فصل آینده باشد. باشگاه باید اولویت را بر شناسایی و جذب بازیکنان جوان و مستعد قرار دهد، بخصوص در نقاط کلیدی؛ خطوط حمله و دفاع که عملاً از ابتدای فصل تاکنون بدترین نسخه استقلال را به نمایش گذاشتند. یکی از نکات منفی عملکرد بوژوویچ انتخاب اشتباه ترکیب تیم است. استفاده اشتباه از سیلوا و نفوذ از کانال‌های کناری وظیفه‌ای است که اصولاً نباید به یک بازی مسن سپرده شود. سیلوا در این نقش به طوری بود که در اکثر دقایق بازی نفسی برای دویدن نداشت. حال سوال اینجاست که دقیقاً چرا بوژوویچ از جوانان استفاده نمی‌کند و اعتماد به نفس بازیکنان را پایین می‌آورد؟
بازی با اسامی شروع شد؛ از مرد پرتغالی تا علی منصور به صف شدند
بار دیگر باز هم بازی با نام‌ها برای سپردن سرمربیگری استقلال آغاز شده و به رسم گذشته نام‌های تکراری چون ساپینتو، استراماچونی، ماتزاری و حتی گزینه‌های داخلی مثل منصوریان و فیروز کریمی مطرح شده است. باید قبول کرد که در این مقطع هیچکدام از این گزینه‌ها نه حاضر هستند برند خود را تخریب کنند و نه اینکه می‌توانند کار مثبتی برای استقلال انجام دهند. ماتزاری از آن دست گزینه‌هایی است که مطرح شدن نامش برای هدایت آبی‌پوشان نوعی فریب تلقی می‌شود و حضور ساپینتو هم با توجه به محرومیت چند ماهه او در لیگ برتر ممکن است حضورش را با مشکل مواجه کند. طبق شنیده‌ها به نظر می‌رسد که در صورت جدایی بوژوویچ، مجتبی جباری جانشین او شود.
آرامش قبل از طوفان سکوهای آبی
شاید حضور منصوریان بتواند کمی از لحاظ روحی و روانی تیم را وارد آرامش کند، اما او هم به نظر می‌رسد که چندان مایل به قبول نیمکت آبی‌پوشان نیست و هر اتفاقی در جام حذفی می‌تواند آتش زیر خاکستر سکوهای آبی را روشن کند. هدف اصلی هواداران در حال حاضر مدیران استقلال هستند و آن‌ها مسبب این اتفاقات را جویباری و تاجرنیا می‌دانند. با این تفاسیر به نظر نمی‌رسد که بعد از تساوی برابر هوادار صندلی بوژوویچ محکم باشد و بازی برابر پیکان می‌تواند از حساسیت بالایی برخوردار باشد.
تیمی مثل استقلال که در گذشته باعث ترس حریفان می‌شد، حالا به تیمی تبدیل شده که تیم‌های لیگ دسته اول ترس چندانی برای مقابله با آن نداشته باشند و شانس صعودشان برابر آبی‌پوشان برابر و یا حتی بیشتر هم باشد. پیکان زمان زیادی است که نباخته و در سوی دیگر استقلال هم زمان زیادی است که نبرده و این موضوع خطر را برای آبی‌ها بیش از پیش خواهد کرد. در هر صورت شکست برابر پیکان انفجار انتقادات مهیبی را در باشگاه استقلال ایجاد خواهد کرد و باید دید تصمیمات باشگاه پیش از دیدار برابر پیکان چه خواهد بود.
انتهای پیام/