شناسهٔ خبر: 72474671 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ایبنا | لینک خبر

«بامداد خمار» به تصویر درآمد؛

اقتباسی تازه از رمانی ماندگار

پس از گذشت بیش از سی سال از انتشار رمان «بامداد خمار»، این اثر شاخص ادبیات عامه‌پسند ایران، بالاخره به مدیوم تصویر راه یافت.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ پس از گذشت بیش از سی سال از انتشار رمان «بامداد خمار»، این اثر شاخص ادبیات عامه‌پسند ایران، بالاخره به مدیوم تصویر راه یافت. سریال «بامداد خمار» به کارگردانی نرگس آبیار و نویسندگی محمد داودی، با اقتباس از رمان پرخواننده‌ی فتانه حاج‌سیدجوادی ساخته شده و در حال تصویربرداری است. این سریال قرار است در سه فصل ۸ قسمتی از پلتفرم تازه‌تأسیس «شیدا» منتشر شود.


رمان «بامداد خمار» از زمان انتشارش در دهه ۷۰، یکی از پدیده‌های فرهنگی دهه خود محسوب می‌شد؛ روایتی عاشقانه و پرکشش که با زبانی ساده اما عمیق، جدال میان سنت و عشق را به تصویر می‌کشید. داستانی از عشق یک دختر طبقه بالا به شاگرد نجاری که در دل طهران قدیم شکل می‌گیرد، اما نه به پایان شیرین که به تَرَکِ قلبی پرحسرت ختم می‌شود. این روایت، در عین عاشقانه بودن، نوعی واکاوی اجتماعی از ساختارهای طبقاتی و فرهنگی ایران معاصر هم به شمار می‌رفت.

اقتباسی تازه از رمانی ماندگار


تصویرگری چنین رمانی، همواره با چالش‌هایی همراه بوده است. داستان «بامداد خمار» به شدت متکی به فضای ذهنی شخصیت اول است؛ صدایی که از زبان راوی و در قالب خاطره روایت می‌شود. به همین دلیل، اقتباس از آن نیازمند خلاقیت در تبدیل روایت اول‌شخص به تصویر و در عین حال حفظ روح و حس‌وحال اثر اصلی بوده است. انتخاب نرگس آبیار برای کارگردانی این پروژه نیز در همین راستا معنادار است؛ فیلمسازی که در آثار پیشین خود نیز نگاه انسانی، زنانه و اجتماعی داشته و با زبان تصویر، از جزئیات احساسات و کشمکش‌های درونی شخصیت‌ها به خوبی بهره برده است.


موفقیت این اقتباس، تنها به وفاداری به متن نیست، بلکه به توانایی در بازآفرینی جهان داستان در بستری تصویری و معاصر بازمی‌گردد. این نخستین اقتباس جدی از یکی از محبوب‌ترین رمان‌های فارسی است و می‌تواند معیاری تازه برای سنجش نسبت ادبیات داستانی معاصر با سریال‌سازی ایرانی باشد. با «بامداد خمار»، بار دیگر این پرسش پیش روی ماست که آیا عشق، در دنیای تصویر، همان‌قدر سوزناک و باورپذیر خواهد بود که در صفحه‌های کتاب؟