انتخاب جانشین پاپ در واتیکان طی مراسمی بسیار محرمانه و با سنت‌هایی خاص و پیچیده انجام می‌شود که ریشه در قرن‌ها تاریخ کلیسای کاتولیک دارد.
پیش از آغاز انتخاب، کاردینال‌ها با یکدیگر دیدار می‌کنند و در نشست‌هایی رسمی و غیررسمی، درباره وضعیت کلیسا و چالش‌های آن بحث می‌کنند.
در زمان رأی‌گیری، حدود ۱۲۰ کاردینال واجد شرایط به نمازخانه‌ی سیستین در واتیکان وارد می‌شوند.
پیش از شروع رأی‌گیری، همه سوگند محرمانه‌بودن می‌خورند. سپس، با اعلام «همه بیرون!»، درهای نمازخانه بسته می‌شود.
رأی‌گیری‌ها به صورت محرمانه و با نظم خاص انجام می‌شود؛ هر روز چهار نوبت رأی‌گیری صورت می‌گیرد تا زمانی که یکی از کاردینال‌ها دست‌کم دو سوم آرا را به دست آورد.
تنها نشانه بیرونی از نتیجه، دود حاصل از سوزاندن آرای هر دور است. دود سیاه به معنی ادامه‌ی رأی‌گیری و عدم انتخاب پاپ است، اما دود سفید به معنای انتخاب پاپ جدید است؛ لحظه‌ای که جهانیان در انتظار آن هستند.
از آن لحظه به بعد، پاپ جدید به جهانیان معرفی شده و چهره‌ای که آینده‌ی کلیسای کاتولیک را رقم خواهد زد مشخص می‌شود.