گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس- محمد زرچینی؛ جنگ اقتصادی و تسلیحاتی به معنای تحریم همه جانبه ایالات متحده آمریکا علیه ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی است که در حدود ۱۵ سال اخیر وضعیت ویژه‌ای را در کشور ایجاد کرده است.

تحریم‌های تسلیحاتی و نظامی از جمله مهم‌ترین فاکتور‌ها و ابزار‌های فشار بین‌المللی علیه کشورهاست که با هدف محدودکردن دسترسی به فناوری‌های نظامی و تجهیزات پیشرفته اعمال می‌شود؛ این تحریم‌ها در کوتاه‌مدت چالش‌های امنیتی ایجاد می‌کنند، اما در بلندمدت می‌توانند به عاملی برای تقویت خودکفایی دفاعی تبدیل شوند.

جمهوری اسلامی ایران نیز طی چهار دهه گذشته تحت شدیدترین تحریم‌های تسلیحاتی قرار داشته است، اما این محدودیت‌ها به جای تضعیف توان دفاعی کشور، منجر به رشد چشمگیر صنایع نظامی داخلی و دستیابی به فناوری‌های پیشرفته شده است.

نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران در طول ۴۶ سال اخیر با وجود همه محدودیت‌ها و فشارهای دشمنان توانسته‌اند محکم در مقابل دشمنان بایستند و تولیدات خود را حتی در اختیار کشور‌های دوست نیز قرار دهند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی؛ ایران با تحریم‌های گسترده تسلیحاتی از سوی غرب مواجه شد. این تحریم‌ها ابتدا توسط آمریکا و سپس با تصویب قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل به صورت بین‌المللی اعمال شد.

دشمن در ۴۶ سال اخیر تلاش کرده تا با تاکتیک‌های زیر تحریم‌های تسلیحاتی را علیه ایران گسترش دهد:

۱- ممنوعیت صادرات تجهیزات نظامی پیشرفته در حوزه فناوری‌های نوین

۲- ممنوعیت صدور جنگنده‌های پیشرفته از جمله جنگنده‌هایی مانند «جی ۱۰»، «جی ۱۶» و «سوخو ۳۰» و «سوخو ۳۵»

۳- ممانعت از ارسال قطعات حساس جنگنده‌های موجود در ایران به منظور اختلال در انجام بازآماد جنگنده‌های تاکتیکی همچون جنگنده «اف ۱۴ تامکت»

 ۴- جلوگیری از فروش سوخت موشک‌های بالستیک همچون «آمونیوم پرکلرات» به ایران به‌منظور اختلال در عدم انجام آزمایش موشک‌های میان‌برد یا کوتاه‌برد

۵- ممانعت از به‌روزرسانی تجهیزات و ادوات نظامی سبک، نیمه‌سنگین و سنگین

۶- تلاش برای محدودسازی دانشمندان ایرانی به‌منظور ایجاد اختلال در تحقیق و توسعه دانش نظامی

۷- فشار به کشور‌های دوست و همپیمان همچون جمهوری خلق چین و جمهوری فدراتیو روسیه برای عدم همکاری نظامی با جمهوری اسلامی ایران (تلاش برای عدم همکاری کشور‌های مختلف با ایران در حوزه پهپادی و موشکی از جمله بارزترین این موارد، کارشکنی ایالات متحده در عدم تحویل سامانه موشکی «اس ۳۰۰» در طول مدت سالیان گذشته بود که نهایتاً با کش‌و‌قوس‌های زیاد، حدود ۱۰ سال پیش این سامانه‌ها تحویل ایران شد.)

جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی با وجود همه سختی‌ها و مشقات کمر همت بر گسترش قدرت نظامی و شکستن و بی اثر کردن تحریم‌های تسلیحاتی بسته و امروز توانسته در همه حوزه‌های ذکرشده به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کند.

تحریم‌ها ایران را مجبور کرد تا به جای واردات، روی تولید داخلی تمرکز کند. در گذشته، ایران خریدار سلاح‌های آمریکایی و اروپایی بود، اما پس از قطع این روابط، صنایع دفاعی کشور با سرعت بیشتری توسعه یافت، برنامه‌ریزی‌های بلندمدت در قالب سازمان‌هایی مانند وزارت دفاع و سازمان صنایع هوافضا شکل گرفت و پژوهش‌های نظامی گسترش پیدا کرد.

شاید ایالات متحده آمریکا در زمینه کارشکنی در تحویل سیستم‌های پیشرفته نظامی تا حدودی موفق بوده، اما به قول معروف «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد»؛ بدین معنا که ایران با مشاهده این اقدامات، روی پای خود ایستاد و بهترین و پیشرفته‌ترین سیستم‌ها را در حوزه جنگ ناهمگون تولید کرد و مورد بهره‌برداری قرار داد.

اگر نگاهی به صنعت موشکی و پهپادی بیندازیم، می‌بینیم که جمهوری اسلامی ایران با ساختن انواع موشک‌های بالستیک و شهر‌های موشکی بزرگ توانسته یک بازدارندگی قابل قبول را در مقابل دشمنان ایجاد کند. یکی از مهم‌ترین نتایج تحریم‌ها، افزایش سرمایه‌گذاری در بخش تحقیق و توسعه بود. ایران دریافت که برای دستیابی به فناوری‌های حساس، باید به دانش داخلی متکی باشد. مراکز پژوهشی مانند پژوهشگاه علوم و فنون دفاعی و پژوهشگاه‌ها و دانشگاه‌های زیرمجموعه ویژه وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح نقش کلیدی در بومی‌سازی فناوری‌های نظامی ایفا می‌کنند.

در حوزه بازآماد جنگنده‌ها هم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با تلاش فراوان، انواع جنگنده‌ها را در نیروی هوایی ارتش به‌روز کرده و آماده انجام عملیات می‌کند. جمهوری اسلامی ایران امروز به نقطه‌ای رسیده که عمده تجهیزات و ادوات خود را بومی کرده و به قول فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حتی اگر دور تا دور این کشور را دیوار بکشند، باز هم صنعت دفاعی از جمله صنعت تولید موشک متوقف نخواهد شد.

در حوزه صنعت دفاع موشکی هم امروز سامانه‌های «باور ۳۷۳» و «۱۵ خرداد» به‌عنوان دو سامانه راهبردی بومی در کنار سامانه «اس ۳۰۰» در حال انجام مأموریت خود در نقاط پدافندی هستند. امروز و پس از پایان‌یافتن بازه زمانی تحریم‌های تسلیحاتی کشورمان، به نظر می‌رسد که خرید تجهیزات نظامی امکان‌پذیر است؛ اما باید تمرکز کشورمان بر ساخت سامانه‌های پیشرفته باشد که در این زمینه نیرو‌های مسلح و وزارت دفاع این موضوع را با جدیت پیگیری می‌کنند.

انتهای پیام/281