دکتر حسین کامران حقیقی محقق این طرح بود که با روش استفاده از فرآیند فلوتاسیون (شناورسازی) برای استخراج سرب و نقره، همراه با فروشویی اسیدی برای بازیابی روی انجام گرفت.

یکی از نتایج این طرح تولید کنسانتره سرب با عیار درصد و نقره ۸۰۰ ppm ، تولید کنسانتره روی با عیار ۱۸درصد بود.

باطله‌های رها شده در زنجان حاوی فلزات ارزشمند، اما کم‌عیار بودند که استخراج آنها تاکنون مقرون‌به‌صرفه نبود از این رو چنین طرحی با نوآوری « ترکیب فلوتاسیون و فروشویی اسیدی به‌عنوان روشی دوستدار محیط زیست و کم‌هزینه» اجرایی شد.

 تعیین زون‌های عیاری و تناژی در دپوی ۷ میلیون تنی، استفاده از مواد شیمیایی مرسوم برای کاهش هزینه‌ها، طراحی اولیه کارخانه با نرخ بازگشت سرمایه ۲.۲۲ سال گام های بعدی طرح به شمار می رود.

این طرح نمونه موفق همکاری دانشگاه و صنعت برای حل معضلات محیط زیستی و ایجاد ارزش افزوده از منابع به ظاهر بی‌ارزش است.

این پروژه تحت هدایت دکتر کامران حقیقی، عضو هیئت علمی دانشگاه، به‌عنوان یکی از دستاورد‌های فناورانه سال ۱۴۰۳ شناخته شد و انتظار می‌رود الگویی برای مدیریت باطله‌های معدنی در سطح کشور باشد.