خبرگزاری حوزه | سرمایهگذاری از منظر ائمه اطهار علیهمالسلام صرفاً یک فعالیت اقتصادی نیست، بلکه بخشی از سبک زندگی دینی و اجتماعی شیعه محسوب میشود که بر پایه اصولی چون مشروعیت درآمد، عدالت اقتصادی، اجتناب از ربا، تلاش و تولید، پرهیز از اسراف و تقویت اقتصاد اسلامی بنا شده است. ائمه با نهادینه ساختن این اصول در میان پیروان خود، زمینهساز شکلگیری جامعهای پویا، مستقل و برخوردار از قدرت اقتصادی شدند.
با بررسی مشاغل شیعیان عصر حضور ائمه علیهمالسلام به این نتیجه میرسیم که همت و پویایی جامعه شیعی در تنوع مشاغل از روحیه کارآفرینی و توصیههای ائمه علیهمالسلام نسبت به این امر و افزایش سرمایه اقتصادی نشأت گرفته است و شیعیان با تمام محدودیت های حکومتی و نظیر آن هیچگاه از کار و تلاش دست برنداشتند و این امر به صورت یک فرهنگ در جامعه شیعه ریشه دوانده است.
این فرهنگ اقتصادی سبب ماندگاری جامعه شیعه است؛ زیرا در اقتصاد سیاسی، تنوع مشاغل و گستردگی آن از عوامل قدرت اقتصادی و سیاسی یک جامعه به شمار می رود و ثروت فراوان مالی و به تبع آن قدرت سیاسی را به دنبال دارد.
فرهنگ اقتصادی فعال، در کنار پرهیز از وابستگی به حاکمیتهای ظالمانه و حضور هدفمند در بطن جامعه، موجب شد تا جامعه شیعه در طول قرون، با وجود فشارهای سیاسی، به بقای خود ادامه داده و زمینهساز تحولات فکری، فرهنگی و حتی سیاسی شود. از این رو میتوان گفت که اقتصاد شیعی، برخاسته از یک منظومه فکری عمیق و الهامگرفته از تعالیم اهلبیت علیهمالسلام، نقش مهمی در حفظ هویت و استمرار جامعه شیعی ایفا کرده است.
نجمه صالحی - دبیر انجمن علمی تاریخ پژوهشگاه جامعه الزهرا