مسجدِ اِمام اصفهان یکی از مهم‌ترین بنا‌های عصر صفویه است که پیش‌تر به نام‌های مسجدِ شاه، مسجدِ سلطانی جدید و جامع‌ِ عباسی شهرت داشت. این بنا از شاهکار‌های معماری، کاشی‌کاری و نجاری در قرن یازدهم هجری قمری محسوب می‌شود. سنت‌های شکل‌دهی، آرمان‌ها، شعایر و مفاهیم دینی، نقشه، عناصر بزرگ ساختمانی و تزیینات، این مسجد را در شمار بزرگ‌ترین بنا‌های جهان قرار داده است.
