به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در ماه آوریل، فعالان محیطزیست و سازمانهای بینالمللی با همکاری یکدیگر بهدنبال کاهش ردپای کربنی و حفاظت از منابع طبیعی هستند. با توجه به تشدید اثرات مخرب تغییرات آبوهوایی که تهدیدی برای حیات بشری و اکوسیستمهای طبیعی محسوب میشود، اهمیت این ماه هر سال افزایش مییابد.
این حرکت با واکنش به مصرف بیرویه سوختهای سربدار در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد. انتشار کتاب «بهار خاموش» اثر راشل کارسون در سال ۱۹۶۲، که به پرفروشترین کتاب نیویورک تایمز تبدیل شد، نقطه عطفی در آگاهی عمومی درباره اثرات آلودگی هوا بر موجودات زنده بود. این کتاب با فروش بیش از ۵۰۰ هزار نسخه در ۲۴ کشور، توجه جهانیان را به بحران محیطزیست جلب کرد.
در ژانویه ۱۹۶۹، فاجعه نفتی سانتا باربارا در کالیفرنیا که به تخریب گسترده محیطزیست انجامید، سناتور گییلورد نلسون را بر آن داشت تا از جنبوجوش دانشجویان معترض به جنگ ویتنام برای جنبش محیطزیستی استفاده کند. این ایده به ایجاد روز زمین در سال ۱۹۷۰ انجامید. با توجه به محدودیت یک روز برای دستیابی به اهداف، سرانجام ماه زمین شکل گرفت و در سال ۱۹۹۰ با شرکت ۲۰۰ میلیون نفر از ۱۴۱ کشور به یک رویداد جهانی تبدیل شد.
حقایقی از زمین
- تقریباً ۶۰ درصد از گونههای موجود در جهان در خاک زندگی میکنند و زمین را به زیستگاه اصلی تنوع زیستی سیاره تبدیل کردهاند. خاکها نقش مهمی در ذخیره کربن دارند و اگر این کربن آزاد شود، باعث افزایش شدید گرمایش جهانی خواهد شد.
- خشکیها ۴۴ درصد از محصولات کشاورزی جهان را تولید میکنند، نیمی از غذای دامهای جهان را تأمین میکنند و زندگی و معیشت بیش از دو میلیارد نفر را پشتیبانی میکنند. این مناطق که ۴۱ درصد از سطح زمین را پوشش میدهند، با وجود کمبود آب، دارای تنوع زیستی غنی هستند و شامل یکچهارم جنگلهای جهان و یکسوم نقاط اصلی تنوع زیستی میشوند.
- تنها ۰.۵ درصد از آب موجود در زمین به عنوان آب شیرین قابلاستفاده است و تغییرات اقلیمی بهشدت این منابع محدود را تحت تأثیر قرار داده است. طی دو دهه گذشته، ذخایر آب زمینی شامل رطوبت خاک، برف و یخ با نرخ یک سانتیمتر در سال کاهش یافته است که پیامدهای جدی برای امنیت آبی و تولید غذا دارد.
- جنگلها میزبان بیش از نیمی از گونههای زمینی حیوانات، گیاهان و حشرات هستند. همچنین موجودات زنده خاک مانند قارچها نقش حیاتی در تولید آنتیبیوتیکها دارند؛ برای مثال پنیسیلین از قارچ کوچکی که در خاک زندگی میکند، تولید میشود.
- برای تغذیه جمعیت پیشبینیشده ۹ میلیارد نفری تا سال ۲۰۵۰، تولید مواد غذایی باید بین ۶۰ تا ۷۰ درصد افزایش یابد؛ این در حالی است که گسترش کشاورزی فعلی همچنان جنگلها و تنوع زیستی را تهدید میکند.
- در سطح جهانی، حداقل ۲ میلیارد نفر به بخش کشاورزی برای معیشت خود وابسته هستند، بهویژه جمعیتهای فقیر و روستایی. شهرها نیز که مسئول استفاده از ۷۵ درصد منابع و انرژی جهانی هستند، بیش از نیمی از زبالههای جهانی و حداقل ۶۰ درصد انتشار گازهای گلخانهای را تولید میکنند.
- درختان شهری قادرند هوا را تا پنج درجه سانتیگراد خنک کنند و نیاز به تهویه مطبوع را تا ۲۵ درصد کاهش دهند. آنها همچنین آب را پاکتر، هوا را تصفیه و خطر سیلابها را کاهش میدهند.