گروه استان‌های دفاع‌پرس‌- «ابوالقاسم محمدزاده» پیشکسوت دفاع مقدس؛ گاهی دل آدم پرنده می‌شود و سبکبال. وقتی به مقصد می‌رسد و توشه سفر و زاد راه بر زمین می‌گذارد و نفسی آسوده می‌کشد. آنگاه که سفرش را مرور می‌کند، هر لحظه‌اش خاطره است سفر در ماهی که پیامبر اعظم فرمودند: «شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَکَةِ» ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را مى‏افزاید و گناهان را پاک مى‏کند و آن ماه برکت است.

همین دیروز مهیای رفتن به مهمانی و سفره عام پروردگار الهی بودیم و به دنبال فراگرفتن آداب مهمانی. تا لیاقت حضور پیدا کنیم و از خداوند خواستیم: «اللهمَ اجْعلْ صِیامی فـیه صِیـام الصّائِمینَ وقیامی فیهِ قیامَ القائِمینَ ونَبّهْنی فیهِ عن نَومَةِ الغافِلینَ وهَبْ لی جُرمی فیهِ یا الهَ العالَمینَ واعْفُ عنّی یا عافیاً عنِ المجْرمینَ» خدایا قرار بده روزه مرا در آن روزه‌داران واقعى و قیام و عبادتم در آن قیام شب زنده‌داران و بیدارم نما در آن از خواب بى‌خبران و ببخش به من جنایتم را در این روز اى معبود جهانیان و درگذر از من اى بخشنده جنایاتکاران.

در اولین ایستگاه و توقفگاه افطار و دعای سحر تلنگری به خود و نفسمان زدیم که «حاسبوا قبل ان تحاسبوا» و حالا در آخرین سفره افطار باید! همانگونه به خودمان تذکر و تلنگری داشته باشیم که سهم‌مان از این صوم و صیام چه بوده است. آیا باید! بگوییم عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت/ 
صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت؛ و اینک در این روز و مقدمه جشنی الهی، از درگاه حضرت باریتعالی خواستاریم «ﺍﻟﻠﻬﻢّ ﻏَﺸّﻨﯽ ﺑﺎﻟﺮّﺣْﻤَﺔِ ﻭﺍﺭْﺯُﻗْﻨﯽ ﻓﯿﻪِ ﺍﻟﺘّﻮﻓﯿﻖِ ﻭﺍﻟﻌِﺼْﻤَﺔِ ﻭﻃَﻬّﺮْ ﻗﻠْﺒﯽ ﻣﻦ ﻏَﯿﺎﻫِﺐِ ﺍﻟﺖُّﻬْﻤَﺔِ ﯾﺎ ﺭﺣﯿﻤﺎً ﺑِﻌﺒﺎﺩِﻩِ ﺍﻟﻤﺆﻣِﻨﯿﻦ» ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﭙﻮﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻣﻬﺮ ﻭ ﺭﺣﻤﺖ‌ﻭﺭﻭﺯﻯ ﻛﻦ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻮﻓﯿﻖ ﻭ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﭘﺎک ﻛﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﯿﺮﮔﯿ‌ﻬﺎ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﮕﻰﻫﺎﻯ ﺗﻬﻤﺖ ﺍﻯ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ؛ و حالا ماییم و یک ماه عبادت و بندگی و ایستگاه پایانی‌اش تلاقی شوال و رمضان. جشن شوق و شعف. جشن سلامتی و سر منزل مقصود و عید فطر.

هرچند دلگیر می‌شویم از رفتن رمضان و شادمان از رسیدن شوال اما، دور می‌شویم از حقیقت محض بندگی و عبودیت. هیهات از غفلت‌ها و خطا‌های پیش‌رو و چه زیبا فرمود سید الساجدین علیه‌السلام در وداع با ماه خدا که «خداوندا! تو در زمره برگزیده وظایف (ما بندگان) و اعمال ویژه از واجبات ماه رمضان را قرار دادی. ماهی که آن را بر ماه‌های دیگرت امتیاز دادی؛ و اینک با ماه رمضان وداع می‌کنیم، همچون وداع با کسی که جدایی از او سخت و ناگوار است. سلام بر تو‌ای بزرگترین ماه خدا و‌ای عید دوستان خدا. سلام بر تو دوستی که وقتی هستی ارزش تو بسیار بالاست و جدائی‌ات بسیار رنج‌آور.‌ای ماهی که هیچ ماه دیگری شایستگی رقابت با تو را ندارد. سلام بر تو و بر هر شب قدری که از هزار شب بهتر است. خدایا! ما به سویت توبه می‌کنیم در عید فطر که برای اهل ایمان روز عید و شادی قرار دادی. ما را از توابین درگاهت قرار بده و دعاهامان را مستجاب بگردان. یا ارحم الراحمین.

جابربن‌عبدالله‌انصاری می‌گوید خدمت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدم، چون نظر آن حضرت بر من افتاد، فرمود:‌ای جابر، لحظات آخر ماه رمضان است، پس آن را وداع کن و بگو: «اللّٰهُمَّ لَاتَجْعَلهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ صِیامِنا إِیَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوماً وَلَا تَجْعَلْنِی مَحْرُوماً» خدایا، این ماه را آخرین بار روزه‌ی ما در ماه رمضان قرار مده، اگر قرار داده‌ای پس مرا رحمت‌شده بدار، نه محروم از رحمت. 

خداحافظ‌ای ماه خوب خدا 
خداحافظ‌ای فصل خوب دعا
خداحافظ‌ای نیمه‌شب‌ها، سحر 
خداحافظ‌ای ماه حمد و ثنا
خداحافظ‌ای گریه‌های علی 
خداحافظ‌ای شب قدر، شب آرزو
شب دلخوشی‌های مردان حق
بجای من امشب تو آمین بگو

به سحر آخر رسیده‌ایم که باید با ثانیه ثانیه‌اش، با شــوقِ بیداری سحرهایش، هر کدامشان سفری بلند معنوی را به سمت آسمان برایمان، رقم می‌زدنــــد که دیگر آن فرصت‌ها را قسمت‌مان نمی‌کند. 

دلتنگ می‌شوم برای شب‌ها و دعا‌هایی که زنده‌مان می‌کرد. برای لحظه‌لحظه‌هایش. الوداع‌ای نجوا‌های عاشقانه که با «یا مدبر الامر الا هو» نفس‌مان را تازه می‌کرد. الوداع‌ای شب‌های خوب خدا.

انتهای پیام/